Η σχέση της Μέριλιν Μονρόε και του Άρθουρ Μίλερ ήταν το ίδιο το κυνήγι της ευτυχίας. Κι όπως έλεγε και ο Ευγένιος Ο’ Νιλ, είναι σπουδαίο παιχνίδι το κυνήγι της ευτυχίας, ακόμα κι όταν το χάνεις.
Δεν μπορω να προσδιορίσω πότε ακριβώς είδα την ταινία της Lina Wertmüller "Swept away" που εδώ παίχτηκε με τον τίτλο «η κυρία και ο ναύτης». Μου έμεινε όμως, μέχρι χτες που την ξανάδα, ως μια ταινία με πολύ γέλιο. Θυμάμαι να είχα γελάσει πολύ. Πριν τρία χρόνια που την απόκτησα έβαλα στόχο να την δω με παρέα, αυτή η ταινία δεν βλέπεται μόνη , αυτό θυμόμουν.
Ελάτε στα άδυτα των Ινστιτούτων Καλλονής της Παλιάς Αθήνας. Και μη νομίζετε ότι έχουν αλλάξει πολλά από τότε! Μια αποκαλυπτική συνέντευξη (Έθνος 1938).
Στο τελευταίο του memoir ο Seymour Hersh αναφέρεται στη φήμη που άκουσε για τον Ρίτσαρντ Νίξον να χτυπά τόσο άσχημα τη σύζυγό του Pat που την έστειλε στο νοσοκομείο.
Μία γυναίκα που φορούσε ένα ξεθωριασμένο καρό φουστάνι με το σύζυγό της, ντυμένο με ένα φτωχικό κοστούμι, κατέβηκαν από το τρένο στη Βοστώνη και κατευθύνθηκαν προς το γραφείο του προέδρου του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.