H ιστορία του καλοκαιρινού γυμνισμού στην Ελλάδα - Οι επίσημες, οι ανεπίσημες παραλίες, τα 5 ξενοδοχεία

Στη χώρα μας εμφανίζονται για πρώτη φορά γυμνιστές το 1959, όταν κάποιοι οπαδοί του κινήματος προσπάθησαν να νοικιάσουν ένα ξενοδοχείο στο Λουτράκι και να το μετατρέψουν σε οργανωμένο κέντρο φιλοξενίας, αλλά συνάντησαν τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας και των αρχών. Αρκετά χρόνια πριν -το 1903- το κίνημα του γυμνισμού είχε ήδη αρχίσει να κάνει τα πρώτα του βήματα στον υπόλοιπο κόσμο, αποκτώντας σταδιακά ιδιαίτερη ανταπόκριση.

Εάν πάλι αναζητήσετε την ερμηνεία της λέξης γυμνισμός θα εντοπίσετε τις ρίζες της στις ξενικές λέξεις naturism ή nudism.

Για τον ιδρυτή της βιβλιοθήκης γυμνισμού και γυμνιστή, Άγγελο Μιμηκόπουλο, η συγκεκριμένη επιλογή δεν είναι παρά η αποδοχή του ανθρώπινου σώματος σε συνδυασμό με την αντίληψη ότι η θέα του γυμνού σώματος δεν διαφθείρει, δεν υποτιμά και δεν υποτιμά την προσωπικότητα του ατόμου.

Οι γυμνιστές θεωρούν μεταξύ άλλων ότι η συνεύρεση γυμνών ανθρώπων δεν είναι ανήθικη, αλλά μία φυσιολογική κατάσταση, δεδομένου ότι όλοι μας γεννηθήκαμε γυμνοί.

«Η έναρξη του οργανωμένου γυμνισμού στην Ευρώπη ξεκινάει το 1903. Αντίστοιχα στην Ελλάδα, η πρώτη χρονολογία κατά την οποία εμφανίζεται, είναι το 1959. Τότε κάποιοι γυμνιστές προσπάθησαν να νοικιάσουν ένα ξενοδοχείο στο Λουτράκι, αλλά τους κυνήγησαν. Το 1983 όμως μπορεί να θεωρηθεί η επίσημη ημερομηνία καθιέρωσης του γυμνισμού στην Ελλάδα με την ψήφιση του σχετικού νόμου από τη Βουλή των Ελλήνων», λέει ο Άγγελος Μιμηκόπουλος.

Ο γυμνισμός στην Ελλάδα

Περιγράφοντας το καθεστώς που επικρατεί αναφορικά με το γυμνισμό στην Ελλάδα, σημειώνει ότι υπάρχει διευρυμένη ανοχή σε σχέση με το παρελθόν.

«Ωστόσο ο αριθμός των συνειδητοποιημένων γυμνιστών είναι περιορισμένος, διότι μερικοί συνδυάζουν το σεξ και την αναζήτηση συντρόφου με την παραλία των γυμνιστών. Το αποτέλεσμα είναι να παρατηρούνται κατά καιρούς κωμικοτραγικές καταστάσεις με διωγμούς ή διαπληκτισμούς μεταξύ λουομένων. Παρόλ’ αυτά είναι απολύτως φυσιολογικό να διώκονται κατά καιρούς, όσοι συνδυάζουν τον γυμνισμό με την ερωτική συνεύρεση, διότι ποτέ δεν υπήρξε ολοκληρωμένη ενημέρωση στην Ελλάδα για το τι σημαίνει γυμνισμός. Πλέον όμως οι συνήθειες έχουν αλλάξει. Χαρακτηριστικό είναι ότι στο εξωτερικό κλείνουν τα κέντρα γυμνιστών, τα οποία μετατρέπονται σε κέντρα ηδονιστών. Εκεί οι θαμώνες κάνουν γυμνισμό το πρωί, ενώ το βράδυ ανταλλάσσουν συντρόφους ή φροντίζουν να ικανοποιούν τις σεξουαλικές τους ανησυχίες», λέει ο ιδρυτής της βιβλιοθήκης γυμνισμού.

Ο κύριος Μιμηκόπουλος υποστηρίζει ότι ο γυμνισμός στην Ελλάδα είχε ένα αδύναμο σημείο. Επισημαίνει ότι το κίνημα στη χώρα μας επιδίωξε να μην ενσωματώσει το σεξ στην καθημερινότητά των γυμνιστών.

«Μέλημά του κινήματος στη χώρα μας ήταν να παρουσιάζει τους γυμνιστές ως πρόσωπα τα οποία τοποθετούνται υπεράνω των σεξουαλικών τους επιθυμιών. Το αποτέλεσμα ήταν να βρεθούμε στο άλλο άκρο. Έτσι, εμφανίστηκαν οι Έλληνες γυμνιστές ως ασεξουαλικοί. Στην πραγματικότητα όμως οι άνθρωποι οι οποίοι κάνουν γυμνισμό σήμερα -ηλικίας 18 έως 45 ετών- έχουν κάποιες ανάγκες. Εάν τους δοθεί η ευκαιρία να τις ικανοποιήσουν στην παραλία, θα το κάνουν. Αυτή άλλωστε είναι η επικρατούσα τάση στο εξωτερικό, όπου συναντά αρκετές αντιδράσεις. Για παράδειγμα στην Αμερική κλείνουν παραλίες με την αιτιολογία ότι συμβαίνουν σεξουαλικά όργια. Τα όργια όμως δεν είναι σημερινό φαινόμενο, υπήρχαν πάντοτε. Είναι χαρακτηριστικό επίσης ότι κλείνουν παραλίες επειδή κάποιος αγόρασε ένα παραθαλάσσιο οικόπεδο, και επικαλείται το γεγονός ότι χάνει την αξία του εξαιτίας των γυμνιστών».

Όταν οι γυμνιστές δεν έτρωγαν κρέας και αποτελούσαν βορά ολοκληρωτικών καθεστώτων

Αναφέρεται επίσης στις διαφορές που εμφανίζει ιστορικά η συμπεριφορά και οι συνήθειες των γυμνιστών, σε συνδυασμό με την αντιμετώπιση των ολοκληρωτικών καθεστώτων, τα οποία όπως λέει, εκμεταλλεύτηκαν το κίνημα, εξυπηρετώντας τα συμφέροντά τους.

«Κατά τα πρώτα χρόνια οι γυμνιστές δεν έτρωγαν κρέας. Επίσης, είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος με τον οποίο προσπάθησαν να τον οικειοποιηθούν διάφορα ολοκληρωτικά καθεστώτα, για να στρέψουν αλλού το ενδιαφέρον του κόσμου», εξηγεί ο Άγγελος Μιμηκόπουλος.

Μιλάει για την εμπειρία του ως γυμνιστής, ενώ κάνει λόγο για ορισμένες «ατυχείς στιγμές» στο Αγκίστρι. «Η νοοτροπία των ντόπιων ήταν αντίθετη με τη ‘’διαφήμιση’’ του γυμνισμού στην περιοχή τους. Πλέον όμως άλλαξαν οι συνήθειες. Δεν κάνει τόση εντύπωση εάν κάποιος εμφανιστεί γυμνός στην παραλία, εκτός και αν βγει γυμνός στο δρόμο και γίνει πρωτοσέλιδο. Πλέον διώκονται οι γυμνιστές, ενώ το ενδιαφέρον είναι πλέον ιδιαίτερα περιορισμένο».

«Ξεκίνησα να κάνω γυμνισμό από περιέργεια, κατάλαβα ότι ήταν τρόπος ζωής»

«Ξεκίνησα το 1972 από περιέργεια. Στη συνέχεια όμως κατάλαβα ότι είναι τρόπος ζωής. Αυτό ακριβώς ήταν εκείνη την εποχή ο γυμνισμός: τρόπος ζωής. Δέχτηκα το σώμα μου, αισθάνθηκα ότι απενοχοποιούμαι από το γυμνό. Ως μαθητής της 5ης γυμνασίου είχα αρκετές ανησυχίες και έψαχνα να βρω έναν προορισμό στη ζωή μου. Αργότερα ταξίδεψα στο εξωτερικό, πήγα σε κέντρα γυμνιστών, και έζησα σε οργανωμένα κάμπινγκ. Εκεί είδα τις ανθρώπινες σχέσεις και πώς εξελίσσονται. Στη συνέχεια το φιλοσόφησα και αποφάσισα να μάθω τι ακριβώς ήταν ‘’αυτός’’ ο γυμνισμός. Έως τότε άκουγα ‘’γυμνισμός’’ και δεν ήξερα τι είναι. Η πρώτη και πραγματική ονομασία του κινήματος στα ελληνικά είναι γυμνοκρατία, η οποία όμως δεν επικράτησε. Αντικαταστάθηκε στη συνέχεια από την ξενόγλωσση ονομασία γυμνισμός, με ρίζες στη λέξη nudism. Σήμερα όμως δεν είναι απαραίτητο να πάει κάποιος σε μία παραλία για να κάνει γυμνισμό. Μπορεί να κάνει γυμνή ποδηλασία στο βουνό,  ενώ στο εξωτερικό υπάρχουν μονοπάτια για γυμνή πεζοπορία. Ουσιαστικά οι άνθρωποι μπορεί να είναι γυμνοί χωρίς να έχουν κατ’ ανάγκη την ετικέτα του γυμνιστή».

Η… πτώση του γυμνισμού στην Ελλάδα

Το κίνημα του γυμνισμού ωστόσο έχει εξασθενίσει τα τελευταία χρόνια, όπως παραδέχεται ο Άγγελος Μιμηκόπουλος. Εξηγεί ότι η παλαιά γενιά έχει αποσυρθεί, ενώ πολλοί από τους πρώτους γυμνιστές έχουν πεθάνει. «Οι νεότεροι, όσοι γεννήθηκαν μετά το 1985, δεν αρέσκονται να διαμένουν σε κλειστά κέντρα. Προτιμούν να πάνε το πρωί στην παραλία και να γυρίσουν στο δωμάτιό τους το βράδυ ή να βγουν να διασκεδάσουν. Ο μαρασμός του γυμνισμού οφείλεται επίσης σε πολιτικοοικονομικούς λόγους, καθώς η οικονομική κρίση επηρέασε τις μετακινήσεις. Επιπλέον, διάφορες συντηρητικές κυβερνήσεις, όπως για παράδειγμα στην Ανατολική Ευρώπη, παρεμπόδισαν τη λειτουργία των κέντρων γυμνιστών. Επηρέασαν αρνητικά τον κόσμο, δίνοντάς του την εικόνα ενός φαινομένου, το οποίο προσβάλει την προσωπικότητα του ατόμου. Έτσι άρχισαν να εμφανίζονται συμπεριφορές διωγμού των γυμνιστών. Το παράδειγμα της Κροατίας είναι ένα από αυτά. Εκεί όπου κάποτε υπήρχαν εκατομμύρια γυμνιστές, πλέον είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού».

«Απαγορευόταν στον γυμνιστή να κρατήσει το χέρι της γυναίκας του»

Η καλύτερη εποχή του γυμνισμού ήταν κατά τη δεκαετία του 1980, όταν το κίνημα έφτασε στην κορύφωσή του, κατά τον Άγγελο Μιμηκόπουλο. «Οι τιμές ήταν καλύτερες σε ό,τι αφορά τα πακέτα διακοπών. Ο γυμνισμός γνώρισε άνθηση και κατά τη δεκαετία του ’90, ενώ από ένα σημείο και ύστερα ξεκίνησε η πτώση του. Ο κόσμος ανακάλυψε ότι δεν διέθετε εναλλακτικές διεξόδους ζωής όταν επισκεπτόταν ένα κάμπινγκ γυμνιστών. Απαγορευόταν να κρατάει κάποιος το χέρι της γυναίκας του, να τη φιλήσει, να βγάλει φωτογραφίες, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μία αρνητική στάση προς τον γυμνισμό».

Τα ξενοδοχεία γυμνιστών στην Ελλάδα απευθύνονται κυρίως σε ξένους επισκέπτες

«Στις περισσότερες περιπτώσεις τα ξενοδοχεία γυμνιστών ανήκουν σε ξένους επιχειρηματίες, οι οποίοι συνεργάζονται με συγκεκριμένα πρακτορεία του εξωτερικού. Δέχονται και Έλληνες, σε καμία περίπτωση όμως δεν βασίζονται στον εσωτερικό τουρισμό, γι’ αυτό και έχουν μόνιμη πελατεία. Για παράδειγμα η Ρόδος συνεργάζεται κυρίως με το Ισραήλ και την Τουρκία. Τα Ιόνια νησιά φιλοξενούν Άγγλους, Ολλανδούς και Γερμανούς. Η Κρήτη έχει αναπτύξει ευρύτατο δίκτυο και στις ανατολικές χώρες, και αποτελεί το παλαιότερο και πιο πολυσυλλεκτικό κέντρο παραθερισμού».

Η βιβλιοθήκη γυμνισμού

Ο ίδιος είχε ιδρύσει σύλλογο γυμνιστών στη δεκαετία του 1980. Δημιούργησε αργότερα και ιστοσελίδα, την οποία πρόσφατα κατάργησε λόγω του υψηλού κόστους λειτουργίας. Στη συνέχεια απέκτησε διάφορες σελίδες σε κοινωνικά δίκτυα, στις οποίες αναρτώνται διάφορα άρθρα σχετικά με το αντικείμενο.

«Το 1985 ίδρυσα τη βιβλιοθήκη γυμνισμού. Με την πάροδο των ετών διαπίστωσα ότι υπάρχει έλλειμμα ενημέρωσης, οπότε αποφάσισα να την επεκτείνω. Αυτή τη στιγμή η βιβλιοθήκη περιλαμβάνει βιβλία και περιοδικά που χρονολογούνται από το 1905 και καλύπτουν όλη την ιστορία του γυμνισμού, καθώς και ταινίες ή φωτογραφικό υλικό από το 1949 και μετά», συμπληρώνει.

Οι γυμνοκράτες - ηδονιστές

«Ήταν περίπου το 1995 όταν μία ομάδα γυμνιστών στο εξωτερικό αποχώρησε από το κίνημα. Δεν μπόρεσαν να αντέξουν την υποκρισία,  ότι δηλαδή ο γυμνισμός περιορίζεται μόνο στην έκθεση του γυμνού σώματος. Επρόκειτο για νέους ανθρώπους, τους οποίους ονομάζω  γυμνοκράτες – ηδονιστές. Ο αριθμός τους αυξήθηκε  με ραγδαίους ρυθμούς, ενώ αρκετά κέντρα άρχισαν να υποδέχονται και αυτή την κατηγορία πελατών. Επιδίδονταν στον γυμνισμό το πρωί, ενώ το βράδυ προχωρούσαν σε σεξουαλικά… παιχνίδια. Κέντρα αυτής της μορφής υπάρχουν στη Γαλλία, τα Κανάρια νησιά, το Μεξικό. Τα τελευταία χρόνια ακόμα και τα παλαιά κέντρα γυμνιστών υποδέχονται και τους γυμνοκράτες – ηδονιστές, αναζητώντας την οικονομική τους επιβίωση», λέει ο κύριος Μιμηκόπουλος.

Ο ρόλος Εκκλησίας και κυβερνήσεων στην… καταπολέμηση του γυμνισμού

Στη συνέχεια αναλύει το ρόλο της Εκκλησίας, η οποία όπως λέει, είχε εξαρχής αρνητική ή έντονα κριτική στάση απέναντι στον γυμνισμό. «Κυνηγούσε τους γυμνούς στις παραλίες, ενώ την ίδια στιγμή αγνοούσε τα ‘’ στραβά’’ της ελληνικής κοινωνίας».

Αναφερόμενος στο ρόλο των εκάστοτε ελληνικών κυβερνήσεων, υποστηρίζει ότι αγνόησαν ένα σημαντικό κομμάτι της τουριστικής βιομηχανίας. «Ήταν υπερβολικές οι απαιτήσεις που επέβαλε ο νόμος του 1983 για τη δημιουργία οργανωμένων κέντρων. Οι νομοθέτες αντιμετώπισαν το ζήτημα μόνο από την επιχειρηματική του πλευρά, αγνόησαν όμως ότι δεν υπήρχε το κατάλληλο υπόβαθρο. Η Γιουγκοσλαβία για παράδειγμα στήριξε το γυμνισμό παρέχοντας οργανωμένες πτήσεις σε Γερμανούς τουρίστες μετά το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Εκείνοι με τη σειρά τους νοίκιαζαν βίλες στα νησιά της Αδριατικής, και όταν αυξήθηκε ο αριθμός των επισκεπτών δημιουργήθηκαν αρκετά κέντρα φιλοξενίας γυμνιστών στην περιοχή. Η Ελλάδα αντιθέτως, προσπάθησε να δημιουργήσει πολυτελή κέντρα, με δεκάδες περιορισμούς, για να φιλοξενήσει τόσο ξένους όσο και Έλληνες γυμνιστές».

Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα λειτουργούν πέντε οργανωμένα κέντρα φιλοξενίας γυμνιστών. Στη συνέχεια μπορείτε να ενημερωθείτε σχετικά με τις παροχές καθώς και να συγκεντρώσετε βασικές πληροφορίες στην περίπτωση κατά την οποία θελήσετε να τις επισκεφθείτε.

Σε κάθε περίπτωση ο γυμνισμός και η φυσιολατρία όσων τον απολαμβάνουν θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα σημαντικό κομμάτι της τουριστικής μας βιομηχανίας.

Τα πέντε οργανωμένα καταλύματα για γυμνιστές στην Ελλάδα είναι:

- Vritomartis, Σφακιά

Ένα από τα πιο γνωστά θέτρετρα βρίσκεται στην Κρήτη. Πρόκειται για το Vritomartis στα Σφακιά, με θέα στο Λιβυκό Πέλαγος και τα Λευκά Όρη. Παρέχει άμεση επαφή των παραθεριστών με το φυσικό περιβάλλον, ενώ σε όλους του εξωτερικούς χώρους επιτρέπεται ο γυμνισμός ή η ένδυση - προαιρετικά - καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Οι επισκέπτες οφείλουν να κυκλοφορούν με ρούχα, πετσέτα ή παρεό σε όλους τους εσωτερικούς χώρους.

Πρόκειται για ένα ξενοδοχείο, το οποίο προτείνεται και για οικογενειακές διακοπές, και παρέχει ειδικές ανέσεις για τα παιδιά.

- Vassaliki Naturist Club, Κεφαλονιά

Χώρος φιλοξενίας γυμνιστών είναι και το ξενοδοχείο Vassaliki Naturist Club, στον Βασιλικό Κεφαλονιάς, σε απόσταση μόλις δέκα λεπτών από Αργοστόλι.

Ο Βασιλικός είναι ένα από τα πιο γραφικά χωριά του νησιού, το οποίο παραμένει ανεπηρέαστο από την… τουριστική εισβολή.

- Naturist Angel Ρόδος

Το τρίτο στη λίστα είναι το Naturist Angel στο Παραδείσι της Ρόδου και συγκεκριμένα, στο 18ο χλμ Ρόδου-Καμείρου.

Προσφέρει εξωτικό περιβάλλον, μόλις λίγα μέτρα από τη θάλασσα, μέσα σε χουρμαδιές, φοινικιές, μπανανιές και πεύκα.

Η μονάδα λειτουργεί σε συνεργασία με τη Διεθνή Ομοσπονδία Γυμνιστών και σύμφωνα με τον κανονισμό του ο γυμνισμός είναι υποχρεωτικός σε όλους τους εξωτερικούς χώρους που βρίσκονται στα όρια των εγκαταστάσεων του, από το πρωί έως τη δύση του ήλιου.

- Naturist Panorama Ζάκυνθος

Ένα ακόμα νησί του Ιουνίου, το οποίο φιλοξενεί μονάδα γυμνιστών είναι η Ζάκυνθος. Το ξενοδοχείο Naturist Panorama, βρίσκεται σε ένα από τα σημαντικότερα σημεία ωοτοκίας της χελώνας καρέτα – καρέτα, τον Βασιλικό.

Πρόκειται για ένα ξενοδοχείο, το οποίο ανήκει σε Έλληνες επιχειρηματίες, διαθέτει πλούσια βλάστηση με φοινικόδεντρα, μπανανόδεντρα, λεμονιές και ποικιλόχρωμα λουλούδια σε όλο τον περιβάλλοντα χώρο.

- Fig Leaf  Villas, Μεσσηνία

Οι εγκαταστάσεις του Fig Leaf Villas ανήκουν σε Βρετανούς επιχειρηματίες, ενώ το συγκεκριμένο θέρετρο βρίσκεται σε απόσταση μόλις 20 χιλιομέτρων έξω από την Καλαμάτα και συγκεκριμένα λίγο έξω από το χωριό Καλαμάκι.

Χαρακτηριστικό είναι ότι στην κεντρική σελίδα των καταλυμάτων, αναφέρεται:

«Είμαστε γυμνιστές πολλά χρόνια τώρα, μέλη του κινήματος των Βρετανών γυμνιστών. Ο ενθουσιασμός μας, μας οδήγησε σε μία φιλόξενη χώρα, όπου όταν είναι κανείς γυμνός μπορεί να νιώθει πολύ πιο άνετα σε αντίθεση με το Ηνωμένο Βασίλειο»..

Το «Φύλλο Συκής» όπως μεταφράζεται η επωνυμία του, προσφέρει διάφορες δραστηριότητες όπως ποδηλασία βουνού, ιστιοπλοΐα, πεζοπορία, ιππασία, wind surfing και αρκετές ακόμη.

Οι επίσημα αναγνωρισμένες παραλίες για γυμνιστές

Oι μοναδικές αναγνωρισμένες παραλίες για γυμνιστές από τις τοπικές αρχές, είναι τρεις:

- Φαληράκι Ρόδου: Αναγνωρισμένη από το 1980

- Σαρακίνικο Γαύδου: Αναγνωρισμένη από το 2011

- Βελανιό Σκοπέλου: Αναγνωρισμένη από το 2012

Οι ανεπίσημες παραλίες

Στις παραλίες αυτές συχνάζουν γυμνιστές, ιδίως κατά της περιόδους αυξημένης τουριστικής κίνησης. Εκεί συνυπάρχουν ενδεδυμένοι παρεθεριστές αλλά και γυμνιστές.

Οι πιο γνωστές από αυτές είναι:

Μυρτιώτισσα Κερκύρας, Μπανάνα Σκιάθου, Χιλιαδού Ευβοίας, Χαλικιάδα Αγκιστρίου, Ραμνούντας Αττικής, Τσαμαδού Σάμου, Super Paradise Μυκόνου, Παράγκα Μυκόνου, Super Paradise Θάσου, Μικρή Ιταλίδα Κουφονησίων, Ψαραβολάδα Μήλου, Τρυπητή Δονούσας.

Επίσης, τα Λιβαδάκια, το Καράβι, η Ψιλή Άμμος, ο Κουταλάς, η Λιά και η Συκαμιά της Σερίφου. Ο Φάρος, το Βαθύ, το Κάστρο, η Φυκιάδα και η Χερρόνησος της Σίφνου, καθώς και το Κλεισίδι, η Ρούκουνα και το Μοναστήρι της Ανάφης.

Ο νόμος και η… προσβολή της δημοσίας αιδούς

Στην Ελλάδα βρίσκεται σε ισχύ σχετικό νομοθετικό πλαίσιο από το 1983, το οποίο ορίζει ότι ο γυμνισμός δεν επιτρέπεται σε σημεία, μακριά από τη θαλάσσια περιοχή του Κέντρου Παραθερισμού Γυμνιστών,  πάνω σε σκάφος ή άλλα θαλάσσια μέσα αναψυχής.

Ο ίδιος νόμος σημειώνει ότι η άσκηση γυμνισμού περιορίζεται αυστηρά στους χώρους και την παραλία μπροστά από το Κέντρο Παραθερισμού Γυμνιστών έως τη δύση του ηλίου, ενώ δεν επιτρέπει την είσοδο ανηλίκων οι οποίοι δεν συνοδεύονται, στα κέντρα παραθερισμού. Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία απαγορεύεται ο γυμνισμός στη ρεσεψιόν ή τους στεγασμένους κοινόχρηστους χώρους των τουριστικών καταλυμάτων όπως εστιατόρια ή κέντρα διασκέδασης.

Αναφέρει επίσης ότι στα Κέντρα Παραθερισμού Γυμνιστών έχουν δικαίωμα διαμονής τα μέλη αναγνωρισμένων γυμνιστικών συλλόγων της Ελλάδας ή του εξωτερικού, καθώς και άλλα άτομα, τα οποία τηρούν τους κανόνες λειτουργίας των Κέντρων Παραθερισμού.

Χαρακτηριστικό πάντως είναι το γεγονός ότι σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο ίδιος, η ευθύνη για τη συμμόρφωση με τις υποδείξεις της νομοθεσίας αλλά και τον κανονισμό λειτουργίας των Κέντρων Γυμνιστών βαρύνει αποκλειστικά τους ιδιοκτήτες τους.

Ακόμα και φυλάκιση για τους παραβάτες

Σημαντικό είναι το άρθρο 6 του συγκεκριμένου νόμου, το οποίο ουσιαστικά παραπέμπει στο άρθρο 353 του ποινικού κώδικα σχετικό με την πρόκληση σκανδάλου με ακόλαστε πράξεις.

Ο νόμος για το γυμνισμό αναφέρει χαρακτηριστικά ότι : «Η άσκηση γυμνισμού στο χώρο των εγκαταστάσεων των κέντρων και το χώρο του αιγιαλού και της παραλίας που βρίσκεται μπρος από αυτές δεν αποτελεί αδίκημα κατά τις διατάξεις του άρθρου 353 του Ποινικού Κώδικα».

Συμπερασματικά λοιπόν, εάν λάβει κανείς υπόψη του τη συγκεκριμένη διάταξη, συμπεραίνει ότι όποιος πράξει το αντίθετο βρίσκεται αντιμέτωπος με το άρθρο 353 του ποινικού κώδικα, το οποίο ορίζει ότι «όποιος επιχειρεί ακόλαστη πράξη και προκαλεί με αυτήν σκάνδαλο, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών». Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται μάλιστα ότι όποιος προσβάλλει βάναυσα την αιδώ άλλου με ακόλαστη πράξη που ενεργείται ενώπιόν του, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι έξι μηνών ή με χρηματική ποινή».

Στο ίδιο σημείο μάλιστα αναφέρεται ότι η «βάναυση προσβολή» της αιδούς γίνεται μπροστά σε ανήλικο κάτω των 15 ετών, προβλέπεται ακόμα και φυλάκιση».

Σε όλα τα παραπάνω δεν αναφέρεται ρητά όμως, πότε ένας γυμνιστής προσβάλει τη «δημόσια αιδώ», πότε ξεπερνάει τα όρια προσβολής της και φυσικά τι ακριβώς σημαίνει ο όρος «ακόλαστη πράξη με την οποία προκαλεί σκάνδαλο».

Είναι δεδομένο λοιπόν ότι ο νόμος περιέχει σημαντικές ασάφειες και περιορισμούς.

Παρά το γεγονός ότι… τυπικά δεν επιτρέπεται ο παραθερισμός σε παραλίες εκτός από τις τρεις επίσημα αναγνωρισμένες που αναφέραμε προηγουμένως, το νομοθέτημα δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τα δεδομένα του σήμερα.

Σε κάθε περίπτωση η επικαιροποίησή του θα έλυνε πολλά προβλήματα και παρεξηγήσεις μεταξύ των γυμνιστών και των υπολοίπων λουομένων ή των κατοίκων διαφόρων περιοχών της χώρας μας. Προς το παρόν πάντως, η ανοχή φαίνεται ότι επικρατεί σε πολλές των περιπτώσεων, παρακάμπτοντας ευτυχώς την αρτηριοσκληρωτική διάθεση του νομοθέτη.

*Του Γιώργου Λαμπίρη στο newsbeast.gr