Ξέρετε τι σημαίνει σε δραχμές, 80 δις ευρώ που μετακόμισαν στο εξωτερικό και πως θα εξαγορασθούμε εν μια νυκτί;;

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο υπολογίζει ότι, συνολικά, τα κεφάλαια που «έφυγαν» από τις ελληνικές τράπεζες με κατεύθυνση το Λονδίνο, την Ελβετία, το Λουξεμβούργο και κάποια Νησιά Κέϋμαν ανέρχονται από την αρχή της κρίσεως έως σήμερα σε περίπου 80 δισεκατ. ευρώ.

Δηλαδή, αντιπροσωπεύουν το 25% του ελληνικού δημοσίου χρέους και το 36% της συνολικής αποταμιεύσεως της χώρας, όπως αυτή εμφανιζόταν στο τέλος του 2009.

Το ότι στην Ευρώπη της ελεύθερης κινήσεως κεφαλαίων ελληνικά κεφάλαια μετακόμισαν από την Ελλάδα προς άλλες χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (ΕΕ) είναι απολύτως θεμιτό και νόμιμο. Και το μόνο σχόλιο που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι αυτό που αφορά στην προέλευση των κεφαλαίων αυτών, μέρος των οποίων είναι σίγουρο πως προέρχεται από φοροδιαφυγή. Αλλά και αυτό είναι λογικό στην χώρα της διαφθοράς και της φαιδράς πορτοκαλέας. Διότι, όταν στην Ελλάδα ένας οίκος κομμωτικής μπορεί να έχει 2,6 δισεκατ. ευρώ χρέη προς το Δημόσιο, χωρίς ποτέ να έχει ενοχληθεί, όλα πλέον είναι πιθανά. Το ίδιο βέβαια ισχύει και από την στιγμή που κάποιες τράπεζες δανείζουν έως και 500 εκατ. ευρώ σε επιχειρήσεις υπό πτώχευση όχι με χρηματοοικονομικά κριτήρια αλλά με βάση πολιτικο-κομματικές παρεμβάσεις.

Το δεύτερο θέμα που απασχολεί το παρόν σημείωμα είναι αυτό του επενδυτικού προορισμού των «αποχωρούντων» από την Ελλάδα κεφαλαίων. Όπως μάς πληροφορεί η πολύ σοβαρή εφημερίδα «Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς», με βάση επίσημα στοιχεία από μεγάλα βρεταννικά μεσιτικά γραφεία ένα σεβαστό κομμάτι των κεφαλαίων που «μετακόμισαν» στο Λονδίνο επενδύεται σε ακίνητα και, υποστηρίζει η βρεταννική εφημερίδα, χάρη στις επενδύσεις αυτές στηρίζεται και η λονδρέζικη κτηματαγορά, η οποία είχε αρχίσει να παρουσιάζει σοβαρά προβλήματα.

Από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με πληροφορίες έγκυρων Βρεταννών αναλυτών, οι Έλληνες που μετέφεραν κεφάλαια στο Λονδίνο συμμετέχουν και σε hedge funds τα οποία στοιχηματίζουν στην υποτίμηση του ευρώ έναντι του δολλαρίου, ταυτοχρόνως, όμως, τα ίδια πρόσωπα τροφοδοτούν και τις γνωστές καμπάνιες στην Ελλάδα για επάνοδο της δραχμής και βέβαια έξοδο της χώρας μας από την ευρωζώνη.

Συνάδελφος της βρεταννικής «Γκάρντιαν» μάς είπε, επίσης, ότι Έλληνες κεφαλαιούχοι στηρίζουν σήμερα και τον ηγέτη του βρεταννικού δεξιού λαϊκιστικού «Κόμματος Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου» (UKIP), ευρωβουλευτή κ. Νάϊγκελ Φαρέτζ, ο οποίος, πέρα από το μένος κατά της ευρωζώνης, καταφέρεται βίαια και εναντίον της Γερμανίας. Εξάλλου, θεωρείται ο «πατέρας» της γνωστής θεωρίας περί 4ο Ράϊχ, την οποία πολλοί –ανιστόρητοι και εκ του πονηρού– έχουν υιοθετήσει στην Ελλάδα, για να μπορέσουν με τον τρόπο τους να υπονομεύσουν οποιαδήποτε οικονομική εξυγίανση της χώρας.

Για την ιστορία υπογραμμίζουμε ότι τα 80 δισεκατ. ευρώ κεφάλαια που «μετακόμισαν» εκτός Ελλάδος, σε περίπτωση καταρρεύσεως της χώρας και επιστροφής της στην δραχμή, με την υποτίμηση που θα σημειωθεί, θα αντιπροσωπεύουν στην χειρότερη περίπτωση 1.275 τρισεκατομμύρια δραχμές, δηλαδή θα καλύπτουν το 100% του τότε θεωρητικού Ακαθαρίστου Εγχωρίου Προϊόντος (ΑΕΠ) της χώρας. Με πιο απλά λόγια, δηλαδή, οι «υπερπατριώτες» επενδυτές θα έχουν αγοράσει ολόκληρη την Ελλάδα χωρίς να κουνήσουν το μικρό τους δακτυλάκι. Αν αυτή δεν είναι μία «μεγαλειώδης» κερδοσκοπική επιχείρηση εις βάρος ενός λαού, τότε ας έλθουν όλοι οι οικονομολόγοι του κόσμου να μάς πουν ποια άλλη μπορεί να είναι. Το δε γκροτέσκο στην όλη ιστορία είναι ότι οι «φυγαδεύσαντες» τα κεφάλαιά τους εκτός Ελλάδος επωφελήθηκαν από την ύπαρξη της ΕΕ και την θεσμική της λειτουργία –που σήμερα κάνουν ό,τι μπορούν για να την καταστρέψουν!

Ευλόγως, ωστόσο, οι άνθρωποι αυτοί –πέρα από την απληστία τους– δεν θέλουν να καταλυθεί στην Ελλάδα το παρασιτικό κράτος και το καθεστώς της πελατοκρατείας που το συντηρεί. Δεν θέλουν να εξαλειφθούν ο συνδικαλιστικός στρατός κατοχής και το κατεστημένο της ανομίας και της διαφθοράς. Βλέπουν με τρόμο την αποκατάσταση της αξιοκρατίας και θεωρούν εφιαλτική την ύπαρξη στην Ελλάδα ανθρώπων που θα μπορούσαν να ανεβάσουν το πνευματικό και πολιτιστικό επίπεδο της χώρας.

Υπό αυτή την έννοια, η οργανωμένη φυγή κεφαλαίων από την Ελλάδα δεν είναι μία απλή κίνηση προστασίας μιας δεδομένης αποταμιεύσεως. Με κάποιες εξαιρέσεις αποδεικνύεται σταδιακά ότι έχει και ευρύτερο πολιτικο-κοινωνικό χαρακτήρα. Δυστυχώς δε, τις ανομολόγητες επιδιώξεις ορισμένων πλουτισάντων από την ελληνική φαυλοκρατία, τις στηρίζουν στο εσωτερικό και αρκετοί αφελείς. Είναι όλοι αυτοί που αγνοούν ή δεν θέλουν να δουν κατάματα τα πραγματικά αίτια της ελληνικής κρίσεως, τα οποία πρωτίστως είναι απότοκα ενός φαυλοκρατικού πολιτικού συστήματος. Ένα φαυλοκρατικό σύστημα το οποίο, ακόμα και όταν βρέθηκε μέσα σε ένα διαφορετικό περιβάλλον, αντί το ίδιο να αλλάξει, έκανε ό,τι μπορούσε για να μολύνει και αυτούς που το είχαν δεχθεί.

πηγή: http://www.europeanbusiness.gr/page.asp?pid=618