"Φτωχότερη" είναι η οικογένεια του ελληνικού τένις, καθώς έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 90 ετών, ο Σταύρος Παναγόπουλος

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 90 ετών ο Σταύρος Παναγόπουλος μια από τις πιο εμβληματικές προσωπικότητες του ελληνικού τένις και πατέρας της πρωταθλήτριας και μέλος της Εθνικής Ομάδας, Ντενίζ Παναγοπούλου, η τενίστρια που μπήκε στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες ως η μικρότερη αθλήτρια (12 ετών και 360 ημερών) που αγωνίστηκε σε Fed Cup και κέρδισε και αγώνα! 

Ο “Σοφός” του ελληνικού τένις γεννήθηκε στο χωριό Λάλας Ηλείας και υπήρξε πρωταθλητής Ελλάδος τόσο στην αντισφαίριση, όσο και στην επιτραπέζια αντισφαίριση στη δεκαετία του 1950. 

Ήταν μέλος και αθλητής του Ομίλου Αντισφαίρισης Αθηνών και της Εθνικής Ομάδας, αλλά και ιδρυτής του Αθλητικού Κέντρου Αντισφαίρισης Μαραθώνα (Α.Κ.Α Μαραθώνα). 

Η εξόδιος ακολουθία θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 16 Ιουνίου και ώρα 15:00 στον Ιερό Ναό του Αγίου Παντελεήμονα στην παραλία Μαραθώνα.

Η ζωή του

Γεννήθηκε στο χωριό Λάλας Ηλείας και η αντισφαίριση αποτέλεσε το διαβατήριό του για την είσοδο στη μεταπολεμική αθηναϊκή ελίτ. Βλέπει τη νέα γενιά να παίζει τένις και όταν ξετυλίγει το κουβάρι των αναμνήσεών του, αναδύονται πολιτικές και αθλητικές ιστορικές στιγμές. Μιλάει για την εποχή που ο ιστορικός Όμιλος Αντισφαίρισης Αθηνών συγκέντρωνε την «αφρόκρεμα» της εποχής και στα γήπεδά του οι πρωταθλητές αγωνίζονταν δίπλα σε εν ενεργεία ή μελλοντικούς πολιτικούς ή βασιλιάδες. Ο παλαιός διεθνής τενίστας και μετέπειτα προπονητής αποτελεί τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στον 55 φορές πρωταθλητή Ελλάδας Λάζαρο Στάλιο (γεννήθηκε το 1912) και τον σταρ των γκραν σλαμ Στέφανο Τσιτσιπά. Και με τους δύο βρέθηκε στα κορτ, με διαφορετικό κάθε φορά ρόλο.

marathon country tennis club

Επάγγελμα: ball boy

«Σε ηλικία δεκατριάμισι ετών, το 1947, ανέβηκα σε ένα φορτηγό και από την Ηλεία βρέθηκα στον Όμιλο Αντισφαίρισης Αθηνών, για να εργαστώ ως ball boy. Η Αθήνα τότε βρισκόταν σε πρωτόγονη, σε σχέση με σήμερα, κατάσταση και ήμουν τυχερός που πήγα εκεί για δουλειά. Έβλεπα τα άλλα παιδάκια που έπαιζαν τένις και ήθελα και εγώ να παίξω, αλλά απαγορευόταν όσο υπήρχαν αθλητές και μέλη στα γήπεδα. Πολλές φορές έπαιζα κρυφά. Είμαι αυτοδίδακτος. Μέχρι την ηλικία των είκοσι ετών που έγινα μέλος στην εθνική ομάδα, δεν είχα κάνει μάθημα με προπονητή. Το 1953 ήταν η πρώτη μου διεθνής συμμετοχή, παρέα με τον αείμνηστο Λάζαρο Στάλιο, σε αγώνες στην Κωνσταντινούπολη. Τότε, με έστειλαν να δουλέψω στην Πειραϊκή-Πατραϊκή, γιατί δεν γινόταν να είμαι και αθλητής και εργαζόμενος στον όμιλο. Στη συνέχεια πήγα στου Fix. Ο Κάρολος Φιξ και η οικογένειά του λάτρευαν το τένις και μπορούσα να απουσιάσω από τη δουλειά όταν είχα αγώνες. Τότε, όλη η “αφρόκρεμα” της εποχής ερχόταν στον όμιλο. Είχα συμπαίκτρια και τη Λένα Ράλλη, τη σύζυγο του Γιώργου, ενώ θυμάμαι και μια τενίστρια Αγλαΐα Κυριακού, αλλά δεν ξέρω εάν είχε σχέση με το νοσοκομείο παίδων».

Το σπίτι όπου ζει ο 88χρονος, μέσα στα γήπεδα του Μαραθώνα, μοιάζει σαν μια φυσική προέκταση των κορτ. Στους τοίχους είναι κρεμασμένες παλιές ρακέτες, φωτογραφίες με πρόσωπα που αποτελούν μέρος της ιστορίας του τόπου και αναμνήσεις. Πολλές αναμνήσεις. «Θυμάμαι τον βασιλιά Παύλο που ερχόταν στις επτά παρά τέταρτο το πρωί για να παίξει. Γέμιζε ο όμιλος από ανθρώπους της ασφάλειάς του. Το τένις άρεσε πολύ και στη Φρειδερίκη. Με τον Κωνσταντίνο έχουμε κάνει πολλές προπονήσεις, αλλά έχουμε παίξει και ως αντίπαλοι.

Ο Κωνσταντίνος έκανε ιστιοπλοΐα και τον χειμώνα, εκτός από τένις, έπαιζε και σκουός με τον Χουάν Κάρλος της Ισπανίας. Το 1960 έγινα προπονητής, μάλιστα έχω το πρώτο δίπλωμα προπονητή που εκδόθηκε από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Δεν υπάρχει “αναγνωρίσιμος” που να έπαιζε εκείνες τις δεκαετίες τένις και να μην τον προπόνησα. Πολύ καλός τενίστας ήταν ο Αντώνης Σαμαράς. Είχε φτάσει μέχρι την εθνική ομάδα. Θα μπορούσε να κάνει καριέρα, αλλά προτίμησε τις σπουδές. Ήταν και ωραίος νέος και άρεσε πολύ στα κορίτσια. Θυμάμαι τον Γιώργο Παπανδρέου όταν ήρθε στον όμιλο και δεν μιλούσε καλά ελληνικά. Για να γίνεις μέλος στον όμιλο, έπρεπε να σε συστήσουν. Όταν τον ρώτησα εάν μπορεί κάποιος να μιλήσει γι’ αυτόν, μου απάντησε ότι είναι πολύ καλοί φίλοι με τον Αντώνη Σαμαρά. Από τους Καραμανλήδες δεν έπαιξε κανένας τένις. Αντίθετα, και τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ήταν μαθητές μου. Ο Κυριάκος ήρθε από έξι ετών και του άρεσε. Έκανε μαζί μου προπόνηση μέχρι που πήγε για σπουδές. Και αυτός παίζει καλά. Όποτε με συναντάει πάντα θα μου πει ότι από εμένα έμαθε αυτό το καταπληκτικό ρεβέρ (bachhand). Ποιον να πρωτοθυμηθώ; Τον Λιάπη, τον Αλογοσκούφη, τον Παπαληγούρα… Θυμάμαι τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Σπύρο Άγκνιου [Αναγνωστόπουλος], ο οποίος, όταν ερχόταν στην Ελλάδα, έκλεινε ραντεβού μέσω πρεσβείας για να παίξουμε. Στον όμιλο έμεινα μέχρι το 1997».

«Ο Στέφανος Τσιτσιπάς γεννήθηκε για να παίξει τένις»

Ο Σταύρος Παναγόπουλος ανήκει στη ρομαντική εποχή του ελληνικού τένις. Μαζί με τους Δημήτρη Κανελλόπουλο (τον παππού της Σάκκαρη) και τον Νικόλαο Καλύβα έμειναν στην ιστορία ως οι «τρεις σωματοφύλακες του τένις». Η κόρη του, Ντενίζ Παναγοπούλου, είναι η τενίστρια που μπήκε στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες ως η μικρότερη αθλήτρια (12 ετών και 360 ημερών) που αγωνίστηκε σε Fed Cup και κέρδισε και αγώνα. Σε ηλικία 13 ετών αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ελλάδος και διατήρησε και την επόμενη χρονιά τον τίτλο (1977 και 1978). Δυστυχώς όμως αναγκάστηκε να εγκαταλείψει όταν ήταν 20 ετών, ύστερα από σοβαρό τραυματισμό. Ο παλαιός προπονητής μιλάει για εκείνες τις εποχές και τις χαρακτηρίζει ανεπανάληπτες.

Με πίκρα ομολογεί ότι τα σημερινά παιδιά «δεν θέλουν να δουλέψουν και τα θέλουν όλα έτοιμα». Και κάπως έτσι φτάνει η κουβέντα και στο σήμερα. «Ο Φέντερερ για μένα είναι… βασιλιάς. Παίζει με όλα τα χτυπήματα που δίδασκα και διδάσκω ακόμη. Δεν μου αρέσει το τένις με τα δύο χέρια. Με το ένα χέρι είναι επιθετικός ο παίκτης. Ο Στέφανος Τσιτσιπάς γεννήθηκε για να παίξει τένις. Πέρασε Γολγοθά για να φτάσει σε αυτό το επίπεδο. Όταν ήταν δέκα ετών, είχε παίξει και σε αυτά τα γήπεδα [σ.σ.: του Μαραθώνα]. Είχα πει ότι αυτός είναι αστέρι. Μου αρέσει γιατί έχει ωραίες κινήσεις, ωραίους τρόπους στο παιχνίδι, δεν βογκάει, ας πούμε. Φαινόταν ότι θα πήγαινε μπροστά και στο χέρι του είναι να φτάσει ακόμη πιο ψηλά. Πολύ καλή είναι και η Μαρία Σάκκαρη. Δουλεύει πολύ σκληρά και το μέλλον της ανήκει. Και τα δύο παιδιά τα καμαρώνω. Στη χώρα μας το τένις πρέπει να οργανωθεί περισσότερο. Υπάρχουν πολλά παιδιά με ταλέντο και χάνονται».