Αποκλειστικό: Η Βούλα Πατουλίδου στον Μίλτο Tεντόγλου μέσα από το eirinika: «Δεν είναι σύμπτωση, φόρα το εθνόσημο και όρμα» - Σαν σήμερα το 1992 είχε κερδίσει το χρυσό (βίντεο)

Πριν από 32 χρόνια η Βούλα Πατουλίδου έγινε στη Βαρκελώνη χρυσή Ολυμπιονίκης, ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου και άνοιξε τον δρόμο και σε άλλους αθλητές που κατάλαβαν ότι «μπορούν».

Από το 1992, τη Βαρκελώνη και το «για την Ελλάδα ρε γαμώτο» ο ελληνικός στίβος και ο αθλητισμός της χώρας μας έχει κατακτήσει πολλά μετάλλια.

Δείτε τη "χρυσή" κούρσα

Η ευχή της Βούλας στον Τεντόγλου

Σήμερα διεκδικεί ακόμα ένα. Μία σημαδιακή μέρα για τον Ελληνικό στίβου όπως είναι κάθε χρόνο η 6η Αυγούστου μετά το χρυσό της Βούλας, ο Μίλτος Τεντόγλου είναι έτοιμος να φέρει το χρυσό.

Το μετάλλιο που λείπει από το Παρίσι μιας και η Ελλάδα μετρά 1 ασημένιο και 5 χάλκινα.

«Δεν είναι σύμπτωση» είπε μιλώντας στο eirinika η Βούλα Παρουλίδου και έκανε την ευχή της: «Του εύχομαι να σπάσει το πανελλήνιο ρεκόρ γιατί αυτό σημαίνει ότι θα έχει κερδίσει το χρυσό μετάλλιο. Ο Μίλτος είναι ένα κομμάτι μιας πολύ καλή ομάδας στο στίβο με καταπληκτικούς αθλητές».

Το πανελλήνιο ρεκόρ για την ιστορία είναι 8μ.66 από το 2007 και ο έχει ο Λούης Τσάτουμας. Η κατάρριψή του, σημαίνει αυτομάτως και χρυσό μετάλλιο.

Όσο για τη Βούλα Πατουλίδου αυτή την τόσο ξεχωριστή μέρα, με ανάρτησή της στέλνει γράμμα σε όλους και το μήνυμα, «Φόρα το εθνόσημο και όρμα!»

Δείτε τη ανάρτηση της Βούλας, στην επέτειο των 32 ετών από την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου

«Γράμμα σε μία αθλήτρια, σε έναν αθλητή!
Πριν 32 χρόνια ακριβώς, μια ελληνοπούλα σαν κι εσένα , ανέβηκε στο πιο ψηλό σκαλί, που μπορεί να φτάσει ένας αθλητής.
Χρυσή Ολυμπιονίκης στα 100 μέτρα με εμπόδια ,στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης.
Οι περισσότεροι νομίζουν πως χρειάστηκαν 12 και κάποια εκατοστά του δευτερολεπτου για να σκαρφαλωσω στη κορυφή.
Εσύ κι εγώ, γνωρίζουμε καλά, πως ο χρόνος άρχισε να μετράει, από τη στιγμή που άναψε μέσα σου, η φλόγα που έβαλε φωτιά στα "θέλω" σου.
Από τη στιγμή που αγάπησες το άθλημά σου.
Από τα μικρά και μεγάλα όνειρα που έκανες στον πάγκο.
Από το σκυμμένο κεφάλι στα αποδυτήρια, κάτω από το βάρος της απογοήτευσης.
Από τις αδικίες που σε γύρισαν πίσω.
Από όλα όσα στερήθηκες, όταν τα άλλα παιδιά τριγυρνούσαν ανέμελα έξω.
Εσύ κι εγώ ξέρουμε, πως η διαδρομή για την κορυφή είναι κακοτράχαλη και οδυνηρή.
Δεν έχει σημασία αν την κατακτήσεις.
Σημασία και πραγματική αξία έχει η πάλη που δίνεις για να τα καταφέρεις. Ο αγώνας απέναντι στο αδύνατο!!!!
Σε μια εποχή που όλα, μα όλα γίνονται με το πάτημα ενός κουμπιού, εσύ βάζεις ψυχή, μυαλό και σώμα για την κατάκτηση ενός στόχου.
Αλίμονο στον άνθρωπο που δεν έχει στόχο.
Αλίμονο σ’αυτόν που ξυπνά το πρωί και δεν θέλει να κάνει κάτι καλύτερο, κάτι περισσότερο, κάτι σημαντικότερο.
Συνέχισε έτσι και μη τα παρατάς. Ό,τι κι αν κάνεις στη ζωή σου , να λες πως δεν υπάρχει «ταβάνι».
Η διαδρομή ποτέ δεν θα 'ναι στρωμένη με δάφνες.
Τι αξία έχει όμως μια νίκη ,αν δεν ματώσεις γι’αυτή;
Η αυταπάρνηση του αθλητή είναι φτιαγμένη από δάκρυα ,ιδρώτα και πόνο.
Φόρα το εθνόσημο και όρμα!
Η περηφάνια του Έλληνα αθλητή είναι σημαία που ανεμίζει στο πιο ψηλό σημείο της γης.
Ίσως ,είσαι εσύ επόμενος λόγος που θα την κάνει να ανεμίσει.
Με αγάπη
Βούλα Πατουλίδου»