Δέκα αλήθειες για την οικονομική κρίση!

Ένας πλούσιος οικοδεσπότης προσκαλεί δέκα ανθρώπους διαφορετικής κοινωνικής προέλευσης στο σπίτι του. Ο καθένας από αυτούς κρύβει μια σκοτεινή πλευρά στο παρελθόν του καθώς έχει συμβάλει με τον τρόπο του στο θάνατο ενός αθώου ανθρώπου. Ο μυστηριώδης οικοδεσπότης, που δεν αποκαλύπτεται ποτέ στους καλεσμένους του, αρχίζει να τους εξουδετερώνει έναν-έναν. Αυτό περιέγραφε η Αγκάθα Κρίστι 50 χρόνια πριν. Σαν γνήσιος – θάθελα- SuiGeneris, θα δω τη δράση ανάποδα και θα πιθανολογήσω το τέλος κάποια στιγμή.

Δέκα μικρές αλήθειες.

·Χρεοκοπήσαμε. Το πολιτικό σύστημα μας οδήγησε στη χρεοκοπία και αν δεν έχει υπάρξει στάση πληρωμών, ωφείλεται στην εξωτερική βοήθεια. Αυτό εγώ το λέω χρεοκοπία. Άλλος μπορεί να το βαπτίσει ανάπτυξη, κλπ.

·Υπάρχουν ευθύνες της κοινωνίας. Σαφέστατα και υπάρχουν. Μέρος της κοινωνίας ανοσιούργησε σε βάρος του υπολοίπου. Αυτό το υπόλοιπο ανέχθηκε (ίσως και να βολεύτηκε) μία κατάσταση.

·Η Ευρώπη – Τρόικα – Εβραίοι – Νέα Τάξη Πραγμάτων – Νεφελίμ κλπ, είναι κακοί που θέλουν να μας βλάψουν; Δεν μπορώ να φανταστώ ότι κάποιος κακός θέλει ντε και καλά το κακό μας. Αδυνατό να πειστώ, ότι η ΕΚΤ έχει ήδη δώσει 180 δις Ευρώ, για να πάρει μελλοντικά, τα φιλέτα της χώρας. Μα με 180 δις, τα έπαιρνε άμεσα. Το πολιτικό σύστημα για εσωτερική κατανάλωση εφευρίσκει πάντα επιχειρήματα και τα διαρρέει στις μάζες. Η τελευταία εύκολα στοχοποιεί εχθρούς.

·Η Ευρώπη θέλει να μας βγάλει από το ευρώ; Η Γερμανία έλαβε την πρωτοβουλία να στηρίξει την Ελλάδα γιατί πίστεψε, ότι δεν υπήρχε άλλη λύση. Στην πορεία διέγνωσε το λάθος της ότι όλη αυτή η βοήθεια είναι μάταιη αλλά παρ΄ όλα αυτά αποφάσισε πάλι η Γερμανία, ότι δεν πρέπει να εγκαταλείψει την Ελλάδα.

·Μετά το PSIII η Ελλάδα διασώθηκε; Ένας ακόμη νεοελληνικός μύθος.

·Οι ελληνικές τράπεζες έχουν χρεοκοπήσει; Πείτε το όπως θέλετε. Με μόχλευση 20, αρκεί ρυθμός failure 5% για να πας στα θυμαράκια. Για άλλους λόγους οι Ευρωπαίοι θέλουν να τις διασώσουν. Και βέβαια, όχι για να τις αγοράσουν μελλοντικά τζάμπα. Αυτό θα μπορούσαν να το κάνουν άμεσα και φθηνότερα. Τις δικές τους τράπεζες προστατεύουν.

·Οι καταθέσεις μας κινδυνεύουν; Οι καταθέσεις δεν κινδυνεύουν τώρα, αλλά πρόσφατα, φυσικά πρόσωπα ζημειώθηκαν λόγω ομολόγων και βέβαια δεν θα αποζημιωθούν.

·Υπάρχει κίνδυνος χρεοκοπίας τράπεζας; Όχι. Στην Ευρώπη που δίνουν σημασία στο τραπεζικό σύστημα και δεν το δαιμονοποιούν όπως την Ελλάδα έχουν αποφασίσει να διασφαλίσουν το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Δημιουργία badbank είναι λύση όταν υπάρχουν τα κεφάλαια.

·Υπάρχει ελπίδα; Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία

·Τελικά τι θα γίνει θα χρεοκοπήσουμε; Τι να κάνουμε; Δυστυχώς η κοινωνία θα πρέπει να ξεχάσει για πολλά χρόνια τις περιόδους της πλασματικής οικονομικής ευμάρειας.

Το μέλλον είναι άδηλο. Το πολιτικό σύστημα μπορεί να κατασκευάζει ψευδαισθήσεις αλλά οι αριθμοί προσγειώνουν πάντα ανώμαλα στην ωμή πραγματικότητα.Είμαστε μία χώρα με πολλές δυνατότητες και ελάχιστες επιλογές. Ίσως να μην τις αναζητούμε κιόλας. Εύκολα θα εκλέξουμε την κόρη του τάδε, όπως εκλέξαμε στο παρελθόν τον γιό του δείνα. Αλλά η παγκόσμια εμπειρία, μας διδάσκει ότι τις κρίσιμες περιόδους, χρειάζεσαι ηγέτες. Και αυτοί είναι είδος εν ανεπαρκεία, στην χώρα μας. Άρα, πρώτα αναζητάς τον ηγέτη ώς χώρα και μετά έχεις απαιτήσεις. Ο ηγέτης θα πρέπει να έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

1. Να εκπέμπει μήνυμα θετικό.
2. Το μήνυμά του να υπερισχύει του ανταγωνιστή.
3. Να έχει βιώσει την επιτυχία της υλοποίησης του μηνύματος.

Τότε μόνο εμπνέει. Ατυχώς, ζητάμε από αυτούς που δημιούργησαν το πρόβλημα, να μας το λύσουν. Και η δική τους προτεραιότητα, είναι η επιβίωση του δικού τους πολιτικού συστήματος. Δε νομίζω Τάκη.. Τι να κάνουμε; Τα ξαναλέω: Στρατηγική ανάπτυξη. Εδώ και 2 χρόνια έγραφα για έλλειψη στρατηγικής.

Πηγή: http://nikosletter.blogspot.com