Πόλη να ζεις…στη φίλη σου να γράφεις!

της ΞΕΝΗΣ ΜΠΑΛΩΤΗ........................... Να γράφεις στο blog της Ειρήνης και να μην χαμογελάς ή να μην βλέπεις και την άλλη, την ωραία και αισιόδοξη πλευρά της ζωής, ε! αυτό ούτε το blog το ίδιο δεν το θέλει!

Tόσο περισσότερο η ίδια που τη μία μέρα βρίσκεται στην Αίγλη του Ζαππείου με το ωραίο περιβάλλον της και την άλλη στην Κοπεγχάγη, την πόλη με το χαμηλότερο ποσοστό εγκληματικότητας, τους αμέτρητους ποδηλάτες και τον… Άντερσεν που σε καλεί να ζήσεις εκεί τον μύθο σου! Την παραπάνω μέρα, η Ειρήνη βολτάρει κάπου μεταξύ Βέρνης και Γενεύης. Αν είναι στη Βέρνη, αυτή την ειδυλλιακή πόλη της Ελβετίας με τις 100 πηγές της και τα μόλις 30 χλμ απόσταση από τις Άλπεις, ξέρεις ότι ετοιμάζεται για εκδρομές και αθλητικές δραστηριότητες. Αν πάλι βρίσκεται στη Γενεύη, ίσως να συμμετέχει σε μία από τις πολλές συνελεύσεις της πόλης που ενσαρκώνει την έννοια της συμμετοχικής δημοκρατίας ή ως δαιμόνια δημοσιογράφος να αναζητά τους μυστικούς κωδικούς των τραπεζών καθότι εκεί βρίσκεται η έδρα του παγκόσμιου κεφαλαίου! Και επειδή δεν θα τους βρίσκει …είναι σίγουρο πως …θα αναρωτιέται το «γιατί ;» κάτω από τα δύο δένδρα που αντιστοιχούν ανά κάτοικο σ’αυτή την πόλη! Η 4η ημέρα είναι ρεζερβέ για την πόλη που την εκφράζει από κάθε άποψη : την Φρανκφούρτη ! Την πόλη-κόμβο του εμπορίου και των μεταφορών, την πόλη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του φετίχτης για την ιδέα της Ευρώπης, την πόλη των 13 μουσείων και του περίφημου πανεπιστημίου Γκαίτε!

Η 5η μέρα είναι λίγο πριν την ώρα της η αφιερωμένη στον Κύριο καθότι την 6η …ξανά αεροδρόμιο για Βανκούβερ αυτή τη φορά ! Την πόλη που σέβεται το περιβάλλον, έχει οικολογικές υποδομές, επενδύει πάρα πολλά χρήματα στους τομείς της παιδείας, του πολιτισμού και του αθλητισμού και επιπρόσθετα έζησε και αυτή τον δικό της Ολυμπιακό μύθο τύπου 2004…έστω και χειμωνιάτικα!

Όμως, τι τα θέλετε; Η Ειρήνη είναι ταυτισμένη με την Ευρώπη. Ξανά πίσω. Είτε στο Ντίσελντορφ είτε στο Μόναχο. Με αυτή τη σειρά, σας παρακαλώ! Και αν εκπλήσσεστε για το Ντίσελντορφ … αρκεί να φέρετε στο μυαλό σας ότι η πόλη αυτή συχνά ονομάζεται «Media Harbor» επειδή στο παλιό βιομηχανικό λιμάνι της, σε μία έκταση 385 εκταρίων, από το 1989 και μετά έχει μεταφερθεί η έδρα της ευρωπαϊκής τουλάχιστον ενημέρωσηςκαι του δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος ! Η Ειρήνη θα έλειπε;Το Μόναχο, είναι αυτονόητη επίσκεψη ! Όχι μόνο είναι η έδρα διεθνών επιχειρήσεων αλλά και επιτυχημένο παράδειγμα πολυπολιτισμικής κοινωνίας. Η Ειρήνη όχι μόνο έχει έφεση σ’αυτά τα θέματα αλλά και προσωπικά βιώματα. Άλλωστε, τα περιγράφει σε άλλο σημείο του blog της.

Μπορεί να έχασα κάπου το μέτρημα των ημερών, όμως ξέρω πολύ καλά ότι αμέσως μετά το Μόναχο πήγε στο Auckland της Νέας Ζηλανδίας… Τι πήγε να κάνει εκεί; Να διαπιστώσει αν πράγματι αυτή η πόλη έχει 50 παραλίες και 50 εν υπνώσει ηφαίστεια ! Δημοσιογράφος δεν είναι; Χρειάζεται διασταύρωση στοιχείων πριν συμφωνήσει πως «αυτή η πόλη είναι ο Παράδεισος του περιπατητή !»

Μήπως, όμως, έφτασε η ώρα να μαζεύεται σιγά-σιγά! Δύο ταξίδια ακόμη και ξανά πίσω στην έδρα της, την Αθήνα. Μία Ζυρίχη δεν θα τη χάλαγε καθόλου! Όμορφη πόλη ταυτισμένη με την οικολογική συνείδηση και το διεθνές εμπόριο. Αλλά μήπως θα αρνιόταν και την στάση της στη Βιέννη; Την πόλη της πολιτικής και κοινωνικής σταθερότητας, του πολιτισμού, των εξαιρετικών κλιματικών προϋποθέσεων για τουρισμό όλο το χρόνο ή την πόλη που συνεχώς ανακαινίζει τα πανέμορφα παλαιά της οικοδομήματα και δημιουργεί συνεχώς νέους χώρους πρασίνου;

Κυρίες και κύριοι! Το ταξίδι τελείωσε. Σε λίγο προσγειωνόμαστε στο Ελ.Βενιζέλος … αλλά μην το πείτε στην Ειρήνη! Δεν θέλω να διαβάσει κάτι δυσάρεστο από εμένα στο blog της. Σε ’σας όμως θα το αποκαλύψω! Οι πόλεις που σας παρουσίασα επιγραμματικά ήταν με αντίστροφη σειρά «οι 10 πλέον ιδανικές πόλεις» για να ζεις μέσα στο 2011! …

Και η δική μας πόλη δεν ήταν μεταξύ αυτών ! Πώς προέκυψαν αυτές; Από συγκριτικές μελέτες 39 διαφορετικών κριτηρίων όπως π.χ. η πολιτική ηρεμία, το ποσοστό εγκληματικότητας, η λειτουργία του τραπεζικού τομέα, ο σεβασμός των ατομικών ελευθεριών, οι παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας, η ανάπτυξη της παιδείας, η παροχή ειδών πρώτης ανάγκης, η καταναλωτική συμπεριφορά, κι άλλα τέτοια ωραία και καλά. Και μην μου πείτε ότι δίπλα στο καθένα από αυτά δεν αναρωτηθήκατε «τι έχουμε εμείς» ; Εμείς έχουμε στόχους βερμπαλιστικούς, ίσως γιατί θυμόμαστε τον ρήτορα πολιτικό Δημοσθένη και τα βοτσαλάκια του …αλλά ξεχνάμε πως οι δημαγωγικοί του λόγοι παρέσυραν τελικά την Αθήνα στη καταστροφή ! Μήπως να αλλάζαμε αρχαιοελληνικό πρότυπο για να ξαναφωνάξουμε «Νενικήκαμεν!» ;

πηγή: aixmi.gr