Η γήρανση είναι υπόθεση προσωπική - Το DNA λέει πως θα γεράσουμε

Σούπερ γιαγιάδες που ανεβαίνουν τα σκαλιά δυο δυο και νεαροί που λαχανιάζουν στη θέα και μόνο μιας ανηφόρας. Οξύμωρες αλλά όχι σπάνιες καταστάσεις επιβεβαιώνουν ένα κοινό μυστικό: ότι η διαδικασία της γήρανσης κάθε ατόμου είναι εντέλει μια υπόθεση πολύ... προσωπική, αναφέρει στο άρθρο της Καθημερινής, η Ιωαννας Φωτιαδη. «Εξατομικευμένη» διευκρινίζει ο δρ Μιχάλης Παπαχαραλάμπους, ειδικός παθολόγος και επιστημονικός υπεύθυνος της «Ορθοβιοτικής». Ο ίδιος σε συνεργασία με τον δρα Στάθη Γκόνο, διευθυντή Ερευνών του Ινστιτούτου Βιολογίας, Φαρμακολογίας και Βιοτεχνολογίας στο Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών, έπειτα από δύο χρόνια πιλοτικών δοκιμών, εφαρμόζουν ένα επαναστατικό ερευνητικό πρωτόκολλο, το οποίο έχει βραβευθεί με Νομπέλ Ιατρικής, για τον προσδιορισμό της βιολογικής ηλικίας. «Η εν λόγω μέθοδος στηρίζεται στη μέτρηση των τελομερών, του τελικού κομματιού των χρωματοσωμάτων, που βρίσκονται στο DNA και μας δίνουν πλήθος πληροφοριών για την εξέλιξη της υγείας του ατόμου».



Η πρεσβυωπία, η εύκολη κόπωση, οι πόνοι στις αρθρώσεις ή οι διαταραχές μνήμης κρούουν τον κώδωνα ότι η γήρανση άρχισε. «Νιώθουμε τα συμπτώματα μετά τα 40, αλλά η διαδικασία μέσα στο κύτταρο ξεκινάει γύρω στα 35». Τότε ενδείκνυται να γίνεται και η εξέταση (αιμοληψία, κλινική εξέταση, προσωπικό και οικογενειακό ιατρικό ιστορικό). Από τη βιοχημική ανάλυση του αίματος προσδιορίζεται το οξειδωτικό στρες, που συμβάλλει στη γήρανση και στην εμφάνιση καρκίνου, ενώ από τα λευκά αιμοσφαίρια υπολογίζεται το μήκος των τελομερών.

Τα τελομερή πολλοί τα παρομοιάζουν με κορδόνια παπουτσιών, τα οποία με την πάροδο του πανδαμάτορος χρόνου «ξεφτίζουν». Οι αιωνόβιοι άνθρωποι, για παράδειγμα, γεννήθηκαν εξ αρχής με μεγάλα τελομερή. «Στη φθορά του οργανισμού συντελούν και άλλοι παράγοντες, όπως η ακτινοβολία, η διατροφή και η κληρονομικότητα» εξηγεί ο κ. Παπαχαραλάμπους «εξ ου και διαφέρει η χρονολογική και η βιολογική ηλικία του καθενός». Αν η γήρανση προέλθει ως αποτέλεσμα μόνο του χρόνου θεωρείται υγιής, αν όμως σε αυτήν έχουν συμβάλει και οι παραπάνω παράγοντες ενδέχεται ο οργανισμός να παρουσιάσει συν τω χρόνω καρκίνο ή κάποια εκφυλιστική ασθένεια του νευρικού συστήματος (Αλτσχάιμερ, Πάρκινσον κ.ά.).

Για την αναχαίτιση της γήρανσης αλλά και την αντιμετώπιση δυνητικά σοβαρών ασθενειών στο μέλλον, η ομάδα των γιατρών συνιστά μια εξατομικευμένη αγωγή με φυσικές ουσίες, όπως Ω-3 και βιταμίνη D, ενώ συχνά συστήνουν αλλαγή της διατροφής και φυσική άσκηση. Είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό ότι «25-30% των ατόμων, κυρίως γυναίκες ηλικίας 35 με 50 ετών, που εξετάζονται, είναι σε εξαιρετική κατάσταση υγείας και δεν χρειάζεται να τους χορηγήσουμε ουδεμία αγωγή». Στον αντίποδα, εντοπίζονται συχνά και καρκίνοι σε αρχικό στάδιο, κυρίως του προστάτη, «όταν η περίφημη τελομεράση είναι ιδιαίτερα αυξημένη». Σύνηθες εύρημα είναι και οι νευρολογικές ασθένειες, «υπάρχει όμως μηχανισμός να σταματήσουμε το Αλτσχάιμερ».



Ενημέρωση

Το δυσκολότερο κομμάτι, πάντως, παραμένει η ενημέρωση του ενδιαφερομένου, στην περίπτωση που τα ευρήματα είναι ανησυχητικά. «Για το καθήκον αυτό διαθέτουμε ψυχολόγο», σημειώνει ο δρ Παπαχαραλάμπους. Βέβαια, οι παραπάνω συστάσεις απευθύνονται σε όσους πιστεύουν ότι το «πεπρωμένο φυγείν δυνατόν» και έχουν τη δύναμη να παλέψουν γι’ αυτό.