[Προβολείς] Το παλτό το καμηλό

Της Ρούλας Γεωργακοπούλου

Διαβάζω το πρότζεκτ για τον δημοψηφισματικό χαρακτήρα της τοπικής αυτοδιοίκησης και ανησυχώ για τα νεοφύτευτα πλατάνια του πεζοδρομίου μου. Θα βρούμε άραγε αύριο μεθαύριο κάνα κλωνάρι να κρεμάμε εκεί την κάπα μας ή θα τους αλλάξει το φενγκ σούι η Σοφία Σακοράφα;

Κρίμα πάντως να τη ρίξει σε τόσο νοικοκυρίστικες μορφές κυβερνητικής πολιτικής που όσο να πεις αντανακλούν συντηρητικές, για τον ρόλο των γυναικών, αντιλήψεις. Αν υπολογίσει κανείς την εμπειρία της στον αθλητισμό, κανονικά θα έπρεπε να την προορίζει για υπουργό Εθνικής Αμυνας και αντεπιστέλλον μέλος του Γενικού Επιτελείου Στρατού.
Ενας λόγος παραπάνω που οι πόλεμοι του μέλλοντός μας θα γίνονται με ακόντια για να μη σας πω ότι την ύστατη στιγμή θα σηκώνουμε τη φουστίτσα μας όπως έκαναν οι Σκωτσέζοι για να σκιάξουν τους Μαορί.

Φυσικά υπάρχουν κι άλλοι παραδοσιακοί τρόποι να μην ξεπαραδιαζόμαστε στους εξοπλισμούς, οι οποίοι μαζί με το ακόντιο και τη σάρισα θα επιτρέψουν και σε πολλά από τα «παλτά» του χώρου να αναπτύξουν τις ριζοσπαστικές δεξιότητές τους.

Και για να μη λέτε ότι το ποδοσφαιροποιώ και ότι λαϊκίζω, ιδού πώς το περιγράφει ο ίδιος ο Ξενοφών στην Κύρου Ανάβαση: Κύρος τε καταπηδήσας από του άρματος και αναβάς επί τον ίππον, τα παλτά εις τάς χείρας έλαβε». (Πέλτη = Ελαφριά θρακική ασπίδα, χρυσά μου.

Πηγή: www.tanea.gr