ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Του Σπύρου Ριζόπουλου Διάβασα χθες με προσοχή το κεντρικό άρθρο του «Βήματος» το οποίο υπογράφει ο εκδότης του Σταύρος Ψυχάρης και το οποίο κατέληγε ως εξής: «Ο φορέας της Δηµοκρατικής Παρατάξεως είναι το ΠαΣοΚ, ως Κιβωτός έστω όπου φυλάσσονται οι πολιτικές παρακαταθήκες του Κέντρου – από τον Ελευθέριο Βενιζέλο ως την εποχή µας. Η ψήφος στο ΠαΣοΚ δεν είναι ψήφος ντροπής, αλλά ψήφος ελπίδας. Σε αυτούς που µπορούν να ξαναρχίσουν από την αρχή στηρίζεται η χώρα.».

Του Γιώργου Γραμματικάκη Δεν γνωριζόμαστε προσωπικά, Αλέξη. Εχομε όμως διασταυρωθεί σε πολιτικές ή καλλιτεχνικές εκδηλώσεις κι ακόμα, φίλοι αξιόλογοι βρίσκονται στο πολιτικό σου περιβάλλον. Θα μου επιτρέψεις λοιπόν να συστηθώ: Όχι με τα πτυχία και τα αξιώματα, που μου χάρισε κατά καιρούς η μοίρα αλλά με μία άλλη ιδιότητα, που αυτήν την στιγμή προέχει. Είμαι κι εγώ λαός, Αλέξη.

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου Αμφιβάλλω πολύ αν ένας έστω από τα εκατομμύρια των «σοφών» ψηφοφόρων που πήραν μέρος με την ψήφο τους στις βουλευτικές εκλογές της 6ης Μαΐου έχει διαβάσει την «Θεία Κωμωδία» του μεγάλου Ιταλού ποιητή Δάντη (1256-1321). Επισημαίνω, ωστόσο, πως στο τμήμα του έργου του που αφορά στην Κόλαση (Inferno), γράφει ότι «ο δρόμος προς αυτήν είναι στρωμένος με καλές προθέσεις».

Του Σπύρου ΡιζόπουλουΓια τον Αλέξη Τσίπρα έχω γράψει από καιρό πως  είναι «παπατζής» . Φοβάμαι όμως πως στο πρόσωπό του, βρέθηκε ο «παπάς» για να «θάψουν» την Ελλάδα. Δυναμιτίζει και υπονομεύει κάθε προσπάθεια σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας καθώς δεν έχει αντιληφθεί το εθνικό διακύβευμα, παραμένοντας όμηρος του αριστερίστικου εξτρεμισμού του.

Θα μπορούσα να κάθομαι στα αυγά μου. Όλοι οι υποψήφιοι βουλευτές που συνεργάστηκαν με την εταιρεία μας, εξελέγησαν. «100% επιτυχία» θα μπορούσαμε να διαφημίζουμε, αν ήμασταν φροντιστήριο για πανελλαδικές. Ωστόσο, δεν κάθομαι ήσυχος, διότι στη ζωή πρέπει να κάνουμε και πέντε – δέκα πράγματα παραπάνω,  προκειμένου να είμαστε και κοινωνικά χρήσιμοι ως άτομα.

 Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου  Κορυφαίος Γάλλος ειδικός της θεωρίας της αταξίας και εφευρέτης της Κοινωνιοφυσικής στην πολιτική, υποστηρίζει ότι τίποτα δεν είναι σίγουρο στις εκλογές της Κυριακής –τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Γαλλία

Oι Έλληνες φαίνεται πως καταδικάζουν τον Νικολά Σαρκοζί μετά την στάση που κράτησε υπέρ της Γερμανίας και για τα προσβλητικά λόγια που χρησιμοποίησε για τον ελληνικό λαό δείχνοντας την προτίμησή τους στον αντίπαλό του Σοσιαλιστή Φρανσουά Ολλάντ και στα μικρότερα αριστερά κόμματα! Μετά τις 22 Απριλίου όπου φαίνεται πως οι Γάλλοι κάτοικοι της Ελλάδας υπερψήφισαν τον Γάλλο Σοσιαλιστή, ένα άρθρο της εφημερίδας Liberation έρχεται να το επιβεβαιώσει! Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στα γαλλικά ΕΔΩ

ΕΞΑΛΛΟΣ Ο ΛΑΚΗΣ ΧΑΛΚΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΤΡΟΛΟΥΚΑ «ΧΑΛΚΙΑ»...

Πόσο διαφορετικός μπορεί να είναι ο ίδιος πολιτικός, μπροστά και πίσω από τις κάμερες; Τι σας ενοχλεί πιο πολύ στη συνεργασία σας με τους πολιτικούς; Γιατί όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, πάντα φταίει ο επικοινωνιολόγος; Πατήστε πάνω στη φωτογραφία για να δείτε τι απαντάει ο Κύριος Ριζόπουλος.

Του Σπύρου ΡιζόπουλουΟ Κώστας Καραμανλής έσπασε με δυο δηλώσεις του σε δυο συνεχόμενες ημέρες τον «όρκο σιωπής» που είχε δώσει αφότου υπέστη συντριπτικό κάταγμα η ηγετική εικόνα του,  στις εκλογές του 2009. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς επικοινωνιολόγος για να εξηγήσει την «ολική επαναφορά» Καραμανλή. Κι ένας ορθοπεδικός θα μπορούσε να βεβαιώσει πως τα «κατάγματα» θεραπεύονται με τον χρόνο και τη σωστή αγωγή.

Του Στέλιου ΣταυρίδηΌταν κανείς αρνείται την ύπαρξη ενός προβλήματος, είναι επόμενο να μην είναι σε θέση, ούτε να συζητήσει τις όποιες λύσεις του, ούτε πολύ περισσότερο, να βρει την καλύτερη εξ αυτών

Του Σπύρου ΡιζόπουλουΗ ψήφος είναι μυστική αλλά στην κοινότητα των blogs μπορούμε να είμαστε και πιο χαλαροί. Το 2004 και το 2007 ψήφισα τον Κώστα Καραμανλή. Απογοητεύτηκα. Το 2009 ψήφισα τον Γιώργο Παπανδρέου κι απογοητεύτηκα διπλά. Συνήθως αποφασίζω την Παρασκευή πριν από τις κάλπες.  Εφέτος δεν χρειάστηκε να περιμένω τόσο αφού είδα το διαφημιστικό σποτάκι του Βενιζέλου. Τότε αποφάσισα πως σίγουρα δεν θα ψηφίσω Βενιζέλο.

Του Γιάννη ΒαρουφάκηΑπό το παράθυρο του ξενοδοχείου, στο Seattle, διακρίνω μια μοναχική φιγούρα στο απέναντι πεζοδρόμιο. Ένας μοναχικός διαδηλωτής, φορώντας ένα ζωστήρα που κρατάει όρθιες δύο μεγάλες Συριακές σημαίες, σηκώνει στον αέρα ένα χαρτόνι γεμάτο συνθήματα που βουβά μεταφέρει τον πόνο του, την απόγνωση του για την δοκιμαζόμενη πατρίδα του. Μέσα στην παγωνιά, με τα αυτοκίνητα να περνούν δίπλα του και ελάχιστους πεζούς να τον προσπερνούν, κάθεται όρθιος, απτόητος, σιωπηλός για ώρες.

Του Χρήστου ΠαπουτσήΕίναι αδιαπραγμάτευτη η επιλογή για την ευρωπαϊκή στρατηγική της χώρας. Κι αυτό σημαίνει συνεχής και συστηματική προσπάθεια μέσα από συμμαχίες, μέσα από αντιπαραθέσεις,μάχη εκ του συστάδην, για την κατοχύρωση των συμφερόντων του ελληνικού λαού και τις θέσεις της χώρας για μια διαφορετική ευρωπαϊκή πορεία.

Της Έφης ΜπέκουΑποφάσισα να είμαι για πρώτη φορά υποψήφια βουλευτής, παρότι είμαι για χρόνια μάχιμη στους αγώνες των γυναικών για ισότητα, στα κινήματα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, στις μάχες για εμπέδωση της κοινωνικής δικαιοσύνης. Δέχτηκα την τιμητική πρόσκληση του ΠΑΣΟΚ, για υποψηφιότητα στη Β' εκλογική περιφέρεια Αθηνών και ανταποκρίθηκα με αίσθημα χρέους και ευθύνης.

Του Αθανάσιου ΠαπανδρόπουλουΚάθε μέρα που περνά οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και οι εκπρόσωποί τους στην Ελλάδα ανακαλύπτουν –όχι χωρίς μεγάλη ανησυχία– τις βαθύτερες ρίζες της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας και συνειδητοποιούν ότι τελικά η Ελλάδα δεν έχει ένα απλό πρόβλημα δημοσίου χρέους. Η χώρα αντιμετωπίζει πολλά και σοβαρά σύνδρομα και είναι πλέον προφανές ότι δεν πρόκειται να σωθεί ούτε με «κουρέματα», ούτε με βοήθειες, ούτε ακόμα και με πλήρη διαγραφή χρεών.

Του Αθανάσιου Παπανδρόπουλου«Πρέπει να είναι τρελλός κάποιος για να επενδύσει στην Ελλάδα. Ποιος θα αποφασίσει στις σημερινές συνθήκες να μπλέξει με την δημόσια διοίκηση και μετά να τρέχει να σωθεί… Οι άνθρωποι είναι άσχετοι και, σε τελευταία ανάλυση, σκοπός τους είναι η υπονόμευση της εθνικής οικονομίας και όχι η έξοδός της από την κρίση». Υπερβολές; Μάλλον όχι και ιδού γιατί.

Για τους Βολεμένους Ελληνες γράφει ο διακεκριμένος αρθρογράφος Αθανάσιος Παπανδρόπουλος Τους βλέπετε κάθε μέρα στον δρόμο, στα τηλεοπτικά παράθυρα, στις διαδηλώσεις, στα καφενεία και όπου αλλού μπορεί κάποιος να κραυγάζει. Τους ακούτε να ψευδολογούν, να απειλούν, να παραπληροφορούν, να κλαίγονται, να υβρίζουν και να χυδαιολογούν. Κάθε μέρα τρομοκρατούν με θεωρίες συνομωσίας και ασύστολα ψεύδη και το παίζουν πατριώτες.

Η Μάρα Μαρκοπούλου...μια Greecelover... απο την Χίο θέλει να την ακούσουν όλοιI was brought up in Chios, my beloved island. I left when I was 18 years old, when I went to Athens to study Law. Since then I’ve lived in Athens, the greatest city and more wonderful to live, because the beauties of the city are so many….. and more to find out.

Του Γιώργου Βερνίκου Στη δικτατορία οι δεσμοφύλακες ήταν ορατοί, είχαν όνομα και έβλεπες καθαρά την πηγή της βαναυσότητας. Σήμερα νιώθεις πολλές φορές βαναυσότητα, αλλά δεν μπορείς να τη διαγνώσεις, άρα δεν μπορείς ν’ αμυνθείς. Απόσπασμα από σημείωμα του Δημήτρη Τσάτσου στο Γιώργο Βερνίκο