Cinco: Το all time classic στέκι του Κολωνακίου που αξίζει να επισκεφθείτε!

Αντιθέτως, οι περιπτώσεις κατά τις οποίες μπορεί κανείς να συναντήσει μία συνοχή ανάμεσα στην κουζίνα και το μπαρ είναι ελάχιστες και έτσι κάθε επιτυχημένο παράδειγμα αξίζει πάντα την προσοχή μας.

Αυτό λοιπόν συμβαίνει και στο Cinco, ένα μπαρ-εστιατόριο το οποίο πολλάκις έχω χαρακτηρίσει ως «συνεπές» με την έννοια ότι από την πρώτη κιόλας ημέρα λειτουργίας του μέχρι και σήμερα φροντίζει όχι απλώς να μην μας απογοητεύει αλλά αντιθέτως να μας ξαφνιάζει ευχάριστα χρόνο με τον χρόνο όλο και περισσότερο.

Στα ινία της κουζίνας φέτος βρίσκεται ο πολύ ικανός Δημήτρης Κατριβέσης ο οποίος τόλμησε και τελικά παρουσίασε επιτυχημένα ένα πάντρεμα Περουβιανής, Ισπανικής και Ιαπωνικής κουζίνας με αποτελέσματα τόσο πρωτόγνωρα για τα ελληνικά δεδομένα που δεν θεωρώ ότι είναι τυχαίο ότι έκτοτε ακούμε μια στο τόσο για νέες αφίξεις περουβιανής κουζίνας.

Για τις ικανότητες και τις προτάσεις του έχουμε ήδη αναφερθεί ωστόσο τώρα θα επικεντρωθούμε στο δεύτερο τμήμα του Cinco, το ποτό.

Ο Δημήτρης Μπενάκης δεν είναι μόνο ένας από τους ιδιοκτήτες του χώρου αλλά και ένας έμπειρος επιχειρηματίας που γνωρίζει πολύ καλά τον χώρο του μπαρ. Έτσι τώρα ανέθεσε στους νεαρούς Κωνσταντίνο Παναγιωτίδη και Χρήστο Βρεττό ένα φαινομενικά δύσκολο έργο: Να φτάσουν το μπαρ σε ένα επίπεδο που να στέκεται άξια στην τραμπάλα των πιάτων του κυρίου Κατριβέση.

Το αποτέλεσμα είναι επιτυχημένο και μάλιστα ακόμη και αρκετά πρωτότυπο. Ο νέος κατάλογος ακούει στο όνομα «Bebidas» που σημαίνει «ποτά» στα Ισπανικά ωστόσο κινείται και αυτός στο αγαπημένο JSP πάντρεμα του γενικότερου concept του Cinco.

Ξεκινάμε με τα Peruanos όπου βρίσκουμε κλασικές ή και παραλλαγμένες εκτελέσεις του μαγικού Pisco sour, ένα ποτό τόσο νόστιμο, ισορροπημένο και κλασικό που αξίζει να εντάξετε στα προσωπικά σας αγαπημένα. Το pisco, ως το εθνικό ποτό του Περού, συναντάμε μεταξύ άλλων signature συνταγών και στο επίσης κλασικό Chilcano, ένα ποτό που φτιάχνεται επί τόπου στο ποτήρι με επιπλέον συστατικά τον χυμό από lime και το ginger ale. Ξεχωριστή θέση έχουν και τα sake τα οποία προτείνονται σε μια αξιόλογη γκάμα που περιλαμβάνει ζεστές και κρύες τους εκδοχές καθώς και ορισμένες premium ετικέτες.

Το Negroni εδώ παρουσιάζεται έξυπνα με Pisco, ένα blend από Amontillado sherry και Pedro Ximenez, Campari και ένα έξυπνο touch από ολόφρεσκο κουμ κουάτ που κόβεται στη μέση και βουτά στο ποτήρι.

Εξίσου ενδιαφέρον βρήκα και το Nodo, ένα cocktail φτιαγμένο με ένα blend από gin και sake, με σπιτικό σιρόπι από αγγούρι, με yuzu και umeshu το οποίο σερβίρεται straight up σε Japanese bowl και είναι ισορροπημένα γλυκό αν και σε λάθος θερμοκρασία μιας και αφενός η απουσία του πάγου και αφετέρου το μη πάγωμα του μπολ γρήγορα το έκαναν να χάσει την σπιρτάδα του.

Μια επιπλέον νόστιμη πρόταση είναι και εκείνη του punch το οποίο έχει και πάλι ως βάση το pisco το οποίο εμπλουτίζεται αρωματικά και γευστικά με πουρέ από μανταρίνι, ελαιοσάκχαρα από lime και λεμόνι, bitters και ελάχιστο τριμμένο μοσχοκάρυδο.

Το να παντρέψεις τρεις Ηπείρους σε ένα πιάτο ή και ένα ποτό ακούγεται ριψοκίνδυνο. Το να το καταφέρνεις όμως και μάλιστα τόσο επιτυχημένα και στο πόστο της κουζίνας αλλά και σε εκείνο του μπαρ οδηγεί σε μικρά γευστικά θαύματα που ταρακουνούν τον ουρανίσκο.

Σε όλα τα παραπάνω, προσθέστε και το εξαιρετικό service και ετοιμαστείτε για μια premium εμπειρία διασκέδασης που με ελάχιστες μπορεί να συγκριθεί.

(Σκουφά 52, Κολωνάκι)

Πηγή: fnl-guide.com