Made in Greece ο Γρηγόρης Τσακνάκης: 180 βραβεία για την Mousegraphics του με designs για όλο τον πλανήτη

Επικεφαλής και δημιουργός της Μousegraphics ένας Θεσσαλονικιός, απόφοιτος του ΤΕΙ Αθήνας πριν από περίπου τριάντα χρόνια, ο οποίος τη δεκαετία του ’90 προσαρμόστηκε έγκαιρα στη νέα πραγματικότητα της ψηφιακής εποχής. Ο 52χρονος σήμερα Γρηγόρης Τσακνάκης εξακολουθεί να αναζητεί ευρηματικές λύσεις στο εχθρικό ελληνικό επιχειρηματικό περιβάλλον. Να είναι αυτή η προσαρμοστικότητα στις δυσκολίες ο λόγος που οι προτάσεις του γίνονται ενθουσιωδώς δεκτές και σε άλλα μήκη και πλάτη της Γης; Σήμερα εργάζεται κατά 60% με ξένους πελάτες και κατά 40% με Ελληνες, και η εταιρεία του διαρκώς αναπτύσσεται μέσα στην κρίση.

Λεφτά υπάρχουν στο design;

Το καλό design είναι παρθένος τομέας στην Ελλάδα. Ολο και περισσότεροι Ελληνες επιχειρηματίες συνειδητοποιούν ότι το design είναι ένα όχημα για να βγουν προς τα έξω και να αποδράσουν από τη μιζέρια της ελληνικής αγοράς.

Και καταφέρνουν να αποδράσουν;

To design έχει πρακτική σημασία. Κάθε φορά που αγοράζεις ένα προϊόν, αγοράζεις και μέρος του design. Εχουμε πελάτες που μας λένε ότι τους κάνουν παραγγελίες από το εξωτερικό επειδή είδαν το προϊόν τους από τα βραβεία. Είναι απλό: όταν μια χώρα επενδύει στο design, βοηθάει τις εξαγωγές της.

Μπορούν οι Ελληνες να συναγωνιστούν τους Ιταλούς στην αισθητική των προϊόντων;

Εξελισσόμαστε. Τα τελευταία χρόνια έχουν προκύψει αρκετά δημιουργικά γραφεία με Ελληνες designers, που σχεδιάζουν για τα μεγαλύτερα brands στον κόσμο και παράγουν ανταγωνιστικά προϊόντα αισθητικής.

Υπάρχει «ελληνικότητα» στο design;

Εχουμε χρησιμοποιήσει σύμβολα από τη γραμμική Β για να σηματοδοτήσουμε σύγχρονα προϊόντα. Αλλά τα ίδια σύμβολα θα μπορούσε σήμερα να τα χρησιμοποιήσει -με παραστάσεις μέσα από το Ιντερνετ- και ένας σχεδιαστής σε οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη. Η ελληνικότητα υπάρχει, κατά τη γνώμη μου, με έναν άλλο τρόπο. Οι ιδιαίτερες δυσκολίες της ελληνικής πραγματικότητας μας αναγκάζουν να γινόμαστε πιο ευρηματικοί.

Θα επιχειρούσατε το rebranding της Ελλάδας, εάν σας το ζητούσαν;

Θα ήταν ένα πολύ σύγχρονο εγχείρημα, πάνω στο οποίο θα έπρεπε να δουλέψουν πολλές ομάδες. Θα πω, όμως, ότι η Ελλάδα θα πρέπει πρώτα να φτιάξει ένα κανονικό κράτος πριν ασχοληθεί με το branding της. Δεν απαξιώνω καθόλου την έννοια «Ελλάδα» ή την έννοια «πατρίδα», αλλά δεν γίνεται να κάνεις branding μόνο της θάλασσας και του τοπίου.

Εχετε συνεργαστεί με το Δημόσιο;

Είχα μια τραγική εμπειρία επί Σημίτη. Αναλάβαμε να κάνουμε ψηφιακές εκτυπώσεις για την ελληνική προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενωσης και κοντέψαμε να καταστραφούμε οικονομικά μέχρι να πληρωθούμε. Ηταν λίγο καφκικό. Τηλεφωνούσαμε να ρωτήσουμε τι γίνεται με το λογαριασμό μας και μας έλεγαν ότι είχε κλείσει! Γι’ αυτό και όσοι συναλλάσσονται τακτικά με το Δημόσιο χρεώνουν δύο και τρεις φορές πάνω. Επειδή γνωρίζουν ότι θα τα πάρουν έπειτα από χρόνια.

Μια ελκυστική συσκευασία μπορεί να πουλήσει ένα κακό προϊόν;

Φυσικά. Αλλά για λίγο. Εάν ένα προϊόν δεν κρύβει μέσα του κάποια αλήθεια, δεν θα επιβιώσει, όσο καλό και αν είναι το design.

Υπάρχουν «κόλπα» που χρησιμοποιείτε για να μας κάνετε να αγοράσουμε ένα προϊόν;

Μια γενική αρχή είναι ότι το design πρέπει να κολακεύει τον θεατή. Για παράδειγμα, εάν το design είναι πολύ πολύπλοκο, ο άλλος θα νιώσει βλάκας και δεν θα προτιμήσει το προϊόν. Η δουλειά μας απαιτεί γενικές γνώσεις αλλά και κοινή λογική.

Απαιτείται και ευρύτερη παιδεία και μόρφωση;

Το design είναι το ίδιο μια παιδεία. Για μένα, οι χώρες που έχουν ανεπτυγμένη την αισθητική και το design, συνήθως είναι προηγμένες και σε άλλα επίπεδα. Στην Ελλάδα, εάν κυκλοφορήσεις στους δρόμους, θα δεις αυτή την έλλειψη αισθητικής στις ταμπέλες και στα φυλλάδια που κυκλοφορούν. Μπορούμε να πούμε ότι είμαστε πολιτισμικά προηγμένη χώρα;

Ημαστε πολιτισμικά προηγμένοι στο παρελθόν, όταν όλα ήταν πιο όμορφα;

Το πρόβλημα παρουσιάστηκε με τη διάθεση των καινούργιων υλικών. Ενας κόσμος που δεν έχει την παιδεία της σύνθεσης δεν μπορεί να συνταιριάξει όλα αυτά τα πράγματα σε κάτι αρμονικό. Και κάνει τέρατα. Ενώ... με την πέτρα και το ξύλο το αποτέλεσμα θα είναι, έτσι κι αλλιώς, ωραίο.

Από αριστερά: Γρηγόρης Τσακνάκης, Iωάννα Παπαϊωάννου, Κώστας Βλαχάκης, Δήμητρα Σταματογιαννοπούλου, Μαρία Καραγιάννη, Νικόλ Χατζηιωακειμίδη, Joshua Olsthoorn, Θαλασσινός Αναστασίου, Κέλλυ Μπατσή, Κώστας Καπαρός. Από τη φωτογραφία λείπει η Δάφνη Αντωνακοπούλου.

Εσείς πώς ξεφύγατε από αυτή την αισθητική;

Ξέφυγα; Δεν ξέρω... Μεγάλωσα με τη γόνδολα πάνω από την τηλεόραση, το σκρίνιο και τον κεντητό πίνακα με τη χορεύτρια. Πέρασα όλη την οδύνη του «ό,τι να ’ναι» της δεκαετίας του ’80. Δεν μπορεί να μη μου έχουν αφήσει κουσούρια αυτά τα πράγματα.

Εχετε κάνει αποτυχημένα designs;

Πολλά! Εβλεπα προχθές κάποιες παλιές συσκευασίες για γαριδάκια και σοκολάτες και ντράπηκα. Απορώ πώς τις έκανα! Αλλά η αποτυχία είναι στοιχείο της δημιουργίας. Συμβαίνει. Απλώς τώρα μας προστατεύει λίγο η εμπειρία.

Με την εμπειρία χάνεται η φρέσκια ματιά;

Ευτυχώς οι designers μπορούν να σχεδιάζουν μέχρι να πεθάνουν και δεν είναι όπως οι μαθηματικοί, που είναι πιο δημιουργικοί έως τα 25. Εγώ δουλεύω καθημερινά ως γραφίστας.

Ενας νέος, σήμερα, μπορεί να προκόψει στον τομέα σας με μοναδικό εφόδιο το ΤΕΙ Αθήνας, από όπου κι εσείς αποφοιτήσατε, ή τα πράγματα έχουν γίνει πιο πολύπλοκα;

Η μόρφωση βοηθάει σε οτιδήποτε και οπουδήποτε. Αλλά, ειδικά σε αυτούς τους χώρους, δεν χρειάζονται σύνθετες σπουδές για να βρει κάποιος τον προορισμό του. Προσωπικά έχω προσλάβει συνεργάτες που δεν έχουν κανενός είδους πτυχίο - από δείγματα της δουλειάς τους.

Υπάρχει κάποιος πελάτης που θα θέλατε να έχετε;

Θα ήθελα μεγάλες εταιρείες στα ηλεκτρονικά, επειδή στην Ελλάδα ασχολούμαστε μονίμως με τρόφιμα.

Επηρεάζεστε από τη συσκευασία ενός προϊόντος ή έχετε ανοσία λόγω επαγγέλματος;

Ως καταναλωτής, αγοράζω με κριτήριο μόνο τη συσκευασία. Και πολύ συχνά «την πατάω»!

Είστε ακριβοί;

Ναι. Η συσκευασία πληρώνεται, ειδικά στο εξωτερικό. Στην Κίνα μπορεί να χρεώσεις μια δουλειά σχεδιασμού 50.000 ευρώ. Αλλά εκεί έχεις μια γραμμή παραγωγής που στοιχίζει εκατομμύρια. Ενώ για κάποιον που παράγει έναν τόνο μέλι μπορεί η συσκευασία να είναι ακριβότερη από τον τζίρο του. Εμείς, πάντως, τα σκεφτόμαστε όλα αυτά πριν κοστολογήσουμε μια δουλειά και αντιμετωπίζουμε ιδιαίτερα φιλικά τις start-ups.

Γιατί ονομάσατε την εταιρεία σας mousegraphics;

Προέκυψε πριν από χρόνια, όταν είχε πρωτοέρθει το Ιντερνετ στην Ελλάδα. Μου ζήτησαν όνομα για το λογαριασμό μου στον ΟΤΕ, είδα μπροστά μου το ποντίκι του υπολογιστή και αυτό σκέφτηκα. Δεν είμαι πολύ ικανοποιημένος, αλλά με αυτό ζω.

Πηγή: Kathimerini.gr

Φωτό: Facebook/mousegraphicsgreece