Made in Greece η ελιά της Χαλκιδικής που κατέκτησε τον κόσμο

Η συγκομιδή της πράσινης ελιάς γίνεται από τα μέσα Σεπτεμβρίου και για έναν μήνα. Εχει μπει στα ράφια των σούπερ μάρκετ, ενώ κοσμεί τις προθήκες των ακριβών delicatessen.

Εχει μπει στα ράφια των σούπερ μάρκετ στις ΗΠΑ, στον Καναδά και στη Νέα Ζηλανδία, ενώ κοσμεί τις προθήκες των ακριβών delicatessen στα ξενοδοχειακά συγκροτήματα των Σεϋχελλών, με την αξία των εξαγωγών να πλησιάζει τα 280 εκατ. ευρώ.

Η επιτραπέζια (βρώσιμη) ελιά Χαλκιδικής ή πράσινη ελιά αποτελεί δε το 55% της ελληνικής παραγωγής σε βρώσιμη ελιά -ακολουθούν οι ποικιλίες Καλαμών και οι Αμφίσσης- με παραγωγή που αγγίζει τους 120.000 τόνους τον χρόνο, το 60% των οποίων μεταποιείται εντός του νομού σε μία από τις 80 μεταποιητικές μονάδες - υπάρχουν επίσης και πάνω από 40 ελαιοτριβεία.

Περισσότερο από το 80% της παραγωγής εξάγεται σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, στις ΗΠΑ (δεύτερος εξαγωγικός προορισμός, μετά τη Γερμανία), στον Καναδά, στην Αυστραλία, ακόμη και σε χώρες της Αφρικής.

«Σχεδόν όλοι οι κάτοικοι της Χαλκιδικής ασχολούνται με την καλλιέργεια της ελιάς, βρώσιμης ή για παραγωγή λαδιού. Οποιαδήποτε και αν είναι η απασχόλησή τους, όλοι έχουν και μερικά ελαιόδεντρα, είτε για δική τους παραγωγή είτε για να πουλήσουν. Η Χαλκιδική ζει από την ελιά, ο τουρισμός είναι εποχική απασχόληση, η ελαιοκομία συστηματική», λέει στην «Οικονομία», ο διευθυντής, της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνοτροφίας Χαλκιδικής και υπεύθυνος του Ελληνικού Προγράμματος Γευσιγνωσίας Βρώσιμης Ελιάς, Κώστας Τερτιβανίδης.

Η συγκομιδή της πράσινης ελιάς γίνεται από τα μέσα Σεπτεμβρίου και για έναν μήνα με τα χέρια και πάνω σε σκάλες. Κάποιες μικρές ποσότητες παραμένουν στα δέντρα να ωριμάσουν περισσότερο και να γίνουν έτσι οι γνωστές «μαύρες, ζαρωμένες Χαλκιδικής». Οι ελιές τοποθετούνται σε πλαστικά κιβώτια, αφού απομακρυνθούν οι ξένες ύλες και χωρίζονται κατά μέγεθος. Στη συνέχεια μεταφέρονται στις μονάδες μεταποίησης ή στους τόπους παραλαβής.

Όλη η συνέχεια εδώ - Imerisia.gr