Vintage Story: Όταν δολοφόνησαν τον ερωτευμένο Αυστροούγγρο πρίγκιπα & την γυναίκα του, ξεκίνησε ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος

Στις 28 Ιουνίου 1914, ο Αρχιδούκας Φραγκίσκος Φερδινάνδος της Αυστρίας, διάδοχος του θρόνου της Αυστροουγγαρίας και η γυναίκα του Σοφία, Δούκισσα του Χόχενμπεργκ, δολοφονήθηκαν με πυροβολισμό στο Σεράγιεβο, από τον Γκαβρίλο Πρίντσιπ, έναν από την ομάδα των έξι Σερβοβόσνιων δολοφόνων που συντονίζονταν από τον Ντανίλο Ίλιτς.

Ο πολιτικός στόχος της δολοφονίας ήταν η απόσπαση των νότιων σλαβικών επαρχιών της Αυστροουγγαρίας έτσι ώστε να μπορέσουν να αποτελέσουν τμήμα της Μεγάλης Σερβίας ή της Γιουγκοσλαβίας. Τα κίνητρα των δολοφόνων σχετίζονταν με το κίνημα που αργότερα έγινε γνωστό ως Νέα Βοσνία. Σέρβοι στρατιωτικοί αξιωματούχοι βρίσκονταν πίσω από την επίθεση.

Γεννήθηκε στο Γκρατς της Αυστρίας και ήταν υιός του Αρχιδούκα Κάρολου Λουδοβίκου, αδερφού του Αυτοκράτορα Φραγκίσκου Ιωσήφ, και της Ανουντσιάτας των Βουρβόνων. Το 1883 κατατάχθηκε στο Στρατό ως 3ος Ανθυπολοχαγός.

Η ζωή του άλλαξε δραματικά το 1889 όταν αυτοκτόνησε άτεκνος ο Διάδοχος του θρόνου και πρώτος εξάδελφός του Ροδόλφος, μοναχογιός του Αυτοκράτορα Φραγκίσκου Ιωσήφ. Έτσι, ο Φραγκίσκος Φερδινάνδος αναδείχθηκε σε μοναδικό κληρονόμο του Αυτοκράτορα μετά την παραίτηση του πατέρα του, που ήταν ο αμέσως επόμενος αδελφός στη σειρά διαδοχής.

Ο μεγάλος ερωτας με την Κόμισσα Σοφία

 Το 1895 γνώρισε την Κόμισσα Σοφία φον Τσότεκ, η οποία ήταν τσέχικης καταγωγής και δεν ανήκε στην ελίτ των ευγενικών οικογενειών. Η σχέση τους κρατήθηκε κρυφή μέχρι το 1898, όταν και αποκαλύφθηκε εξαιτίας ενός τυχαίου περιστατικού.

Ο Αυτοκράτορας Φραγκίσκος Ιωσήφ αμέσως αντιτάχθηκε σε έναν επικείμενο γάμο μεταξύ τους, αλλά ο Φραγκίσκος Φερδινάνδος ήταν ανένδοτος. Τελικά, ύστερα από διαπραγματεύσεις, το 1899 νυμφεύθηκε τη Σοφία φον Τσότεκ σε μοργανατικό γάμο, που σήμαινε ότι η γυναίκα του και οι απόγονοι αυτών δεν είχαν κανένα δικαίωμα στο Θρόνο. Μαζί της απέκτησε τρία παιδιά, την Πριγκίπισσα Σοφία, τον Δούκα Μαξιμιλιανό και τον Δούκα Έρνεστ.

Μεταρρυθμιστής & Προοδευτικός

Οι απόψεις του Φραγκίσκου Φερδινάνδου για την εποχή ήταν αρκετά προοδευτικές. Δεν συμφωνούσε με το δυαδικό σύστημα διακυβέρνησης της Αυτοκρατορίας και υποστήριζε την ιδέα για μια ομοσπονδία όλων των εθνοτήτων που ζούσαν στην Αυστρία (Ηνωμένες πολιτείες της Αυστρίας). Αυτές οι θέσεις, όμως, σε μια εποχή που ο εθνικισμός στα Βαλκάνια ήταν σε ανοδική πορεία ήταν λογικό να προκαλέσουν. Ιδιαίτερα αντέδρασαν οι Σερβοκροάτες.

Το 1913 ανέλαβε την γενική επιθεώρηση του Αυτοκρατορικού στρατού, θέση ιδιαίτερα σημαντική. Τον Ιούνιο του 1914 μαζί με την γυναίκα του πραγματοποίησε επίσκεψη στο Σαράγεβο. Στις 28 Ιουνίου ο Γκαβρίλο Πρίντσιπ παραμόνευε κατά μήκος της διαδρομής από όπου θα περνούσε η αυτοκινητοπομπή του διαδόχου του θρόνου.

Αρχικά πέταξε μια βόμβα προς το αμάξι χωρίς όμως να κατορθώσει να χτυπήσει το ζεύγος. Τελικά ύστερα από λίγα λεπτά ακινησίας η αυτοκινητοπομπή σταμάτησε μπροστά από το δημαρχείο του Σαράγεβο.

Ο Γκαβρίλο Πρίντσιπ πήγε σε μια καφετέρια για να ανασυνταχθεί και όταν είδε το ζευγάρι να αποχωρεί τους πυροβόλησε εξ επαφής. Τελικά λίγο αργότερα ξεψύχησαν. Η συγκεκριμένη δολοφονία ήταν η σπίθα που προκάλεσε τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο

Λεπτομέρειες για την Δολοφονία του Αρχιδούκα Φραγκίσκου

Στην κορυφή αυτών των Σέρβων στρατιωτικών συνωμοτών ήταν ο Στρατιωτικής Μυστικής Υπηρεσίας της Σερβίας Ντραγκούτιν Ντιμιτρίεβιτς, ενώ το δεξί του χέρι ήταν ο Ταγματάρχης Βόισλαβ Τάνκοσιτς, και ο Αρχικατάσκοπος Ράντε Μαλόμπαμπιτς.

Ο Ταγματάρχης Τάνκοσιτς εξόπλισε τους δολοφόνους με βόμβες και πιστόλια και τους εκπαίδευσε. Επίσης του έδωσε πρόσβαση στο ίδιο μυστικό τούνελ από κρυψώνες και πράκτορες που ο Ράντε Μαλόμπαμπιτς χρησιμοποιούσε για την διείσδυση όπλων και ανθρώπων μέσα στην Αυστροουγγαρία.

Οι δολοφόνοι, τα βασικά μέλη του μυστικού τούνελ, και οι κύριοι Σέρβοι στρατιωτικοί συνωμότες που ήσαν ακόμα ζωντανοί συνελήφθησαν, δικάστηκαν, καταδικάστηκαν και τιμωρήθηκαν. Αυτοί που συνελήφθησαν στην Βοσνία δικάστηκαν στο Σεράγιεβο τον Οκτώβριο του 1914.

Οι άλλοι συνωμότες συνελήφθησαν και δικάστηκαν πριν από τη Σερβική δίκη παρωδία στο ελεγχόμενο από τους Γάλλους μέτωπο της Θεσσαλονίκης το 1916–1917 με άσχετες και λάθος κατηγορίες. Η Σερβία εκτέλεσε τρεις από τους κορυφαίους συνωμότες στρατιωτικούς. Τα περισσότερα απ'αυτά που είναι γνωστά σχετικά με τις δολοφονίες προέρχονται από αυτές τις δύο δίκες και τα σχετικά αρχεία.

Η απόδοση ευθυνών για τις βόμβες και τις δολοφονίες της 28ης Ιουνίου είναι σε μεγάλο βαθμό αμφιλεγόμενη επειδή η επίθεση οδήγησε στο ξέσπασμα του Α΄ Παγκόσμιου Πόλεμου ένα μήνα αργότερα.