ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Του Κώστα Ράπτη Πόσοι και ποιοι θα ανέβουν στις θέσεις του προεδρείου της Μεγάλης Αίθουσας του Λαού και, κυρίως, με τι σειρά θα εισέλθουν; Η απάντηση θα δοθεί μάλλον στις 15 Νοεμβρίου, κατά την πρώτη Ολομέλεια της νέας Κεντρικής Επιτροπής που θα αναδείξει το 18ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας. Πρόκειται δε για μία απάντηση η οποία εν πολλοίς θα καθορίσει την κατεύθυνση που θα ακολουθήσει η Κίνα κατά την επόμενη πενταετία. 

του Αθανάσιου Χ. ΠαπανδρόπουλουΠίσω από τις θεωρητικές προσεγγίσεις περί πραγματικής οικονομίας υπάρχει και η καθημερινή πραγματικότητα, η οποία έχει δραματικό χαρακτήρα και δεν μπορεί εύκολα να αλλάξει

του Σταύρου ΘεοδωράκηΠέρασαν, λοιπόν, και έχουμε κάθε λόγο να πανηγυρίζουμε. Οι Κασσάνδρες βέβαια για άλλη μια φορά έλεγαν ότι είναι αδύνατον να περάσουν. Ότι δεν θα υπάρξει πλειοψηφία… Τις τελευταίες μέρες μάλιστα, οι «ακροδεξιοί» ενώθηκαν με τους «ακροαριστερούς» και μαζί προσπάθησαν να σαμποτάρουν την ψηφοφορία. Οι μεν στο όνομα του Έθνους, οι δε στο όνομα του εργάτη.

του Αλέξη ΠαπαχελάΤο επόμενο κρίσιμο ερώτημα είναι πως θα «διαβάσουν» οι Βρυξέλλες, το Βερολίνο και οι λοιποί εταίροι και δανειστές την οριακή πλειοψηφία των 153 χθες στην Βουλή. Δύο είναι, προφανώς, οι πιθανές αναγνώσεις. Το πρώτο σενάριο είναι να αντιληφθούν την κρισιμότητα της κατάστασης στην Ελλάδα και το γεγονός πως ο πρωθυπουργός και οι κυβερνητικοί εταίροι έχουν πολύ μικρά αποθέματα πολιτικού κεφαλαίου.

του Κώστα Στούπα1) «Πατριώτες» και «σύντροφοι»: Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί... Όταν η χρεοκοπία θα έχει γίνει παρελθόν, αφού έχουμε πληρώσει το κόστος που οφείλει να πληρώσει ο καθένας ανάλογα με πως έχει «στρώσει» για να «κοιμηθεί» πριν πέσει το βράδυ, αλλά και του συνολικού ρίσκου χώρας που του αναλογεί, θα είμαστε σε θέση να δούμε τα συμβεβηκότα αυτής της περιόδου περισσότερο ψύχραιμα και να προσδιορίσουμε τις αντιφάσεις τους ευκρινέστερα...

του Σπύρου ΓκουτζάνηΑν πιστέψουμε τους αρμόδιους περί την επικοινωνιακή πολιτική, η κυβέρνηση στους τέσσερις μήνες του βίου της πέτυχε τους βασικούς της στόχους. 

του Γιώργου Ε. ΧριστοφορίδηΟ Αχιλλέας μένει στη Θεσσαλονίκη και είχε την ατυχία να γυρίσει, τις προάλλες, σπίτι μετά από μια μέρα κουραστικής δουλειάς και να βρει το υπόγειο πλημμυρισμένο. Δώδεκα πόντοι νερό. Το πάτωμα καταστραμμένο, τα έπιπλα ο ίδιο, κάποιες ηλεκτρικές συσκευές, χαλιά κ.λπ.

του Θανάση ΜαυρίδηΉταν ένα μήνυμα χτες στο twitter, με αφορμή την νίκη της συντεχνίας των υπαλλήλων της Βουλής σε βάρος της Δημοκρατίας. «Που να στείλω βιογραφικό; Θεολόγος & Πολιτικός Επιστήμονας με 6χρονη εμπειρία στα χρηματοοικονομικά. 30 Μήνες και 7 μέρες ΑΝΕΡΓΟΣ». Η χτεσινή ημέρα ήταν μία κακή ημέρα. Σήμερα μπορεί να ξημερώσει μία καλή ημέρα. Απολύστε τους όλους κύριε Σαμαρά!

του Τάσου ΤέλλογλουΟρισμένοι κρατικοί λειτουργοί, όπως ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ Χρ. Σταϊκούρας, με τη σύμφωνη γνώμη του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, ασφαλώς θεωρούν ότι θα κατευνάσουν τη λαϊκή κατακραυγή κατά των «κακών τραπεζιτών» οδηγώντας στην έξοδο και την πρόωρη συνταξιοδότηση 10 από τα πιο σημαντικά στελέχη της ΤτΕ, μεταξύ των άλλων τον ελεγκτή της Proton Γούσιο, μία σειρά στελεχών της διεύθυνσης εποπτείας του ιδρύματος, τον συντάκτη των εκθέσεων της ΤτΕ Ισαάκ Σαμπεθάι και άλλων, χωρίς τους οποίους το ίδρυμα αυτό δεν θα ήταν ό,τι είναι.

της Σοφίας ΤσιλιγιάννηΤο 1990, κορυφαίο τοπ μόντελ τότε, η Λίντα Εβαντζελίστα είπε σε συνέντευξή της στη Vogue «δεν σηκώνομαι από το κρεβάτι για λιγότερα από 10.000 δολάρια». Χθες, 40 κορυφαία στελέχη της Τράπεζας της Ελλάδος δήλωσαν ομαδικά παραίτηση διότι ο μισθός τους, με το νέο νόμο, δεν μπορεί να ξεπερνά τα 5.000 ευρώ μικτά, ήτοι 2.900 καθαρά.

του Γιάννη ΒαρουφάκηΣτις 22 Οκτωβρίου, η διεθνής επιστημονική κοινότητα δεν πίστευε στα μάτια της διαβάζοντας τα νέα ότι ιταλικό δικαστήριο καταδίκασε σε έξι χρόνια κάθειρξη έξι σεισμολόγους επειδή απέτυχαν να προειδοποιήσουν τον πληθυσμό για τον σεισμό στην πόλη L’ Aquila το 2009. Εμφανώς, το δικαστήριο δεν κατανόησε ότι η σεισμολογία βρίσκεται στα σπάργανα: μπορεί να προβλέψει πού θα γίνει μεγάλος σεισμός αλλά όχι το πότε. Συνεπώς, η φυλάκιση των επιστημόνων δεν ήταν παρά μια απόφαση απελπισίας του ιταλικού κράτους μπροστά στην (έως τώρα) αδυναμία του ανθρώπου να προβλέψει τις βουλές του Εγκέλαδου.

Ένα άρθρο του Δημήτρη ΜυταράΕίναι γεγονός γνωστό σε όλους  ότι τα Πανεπιστήμιά μας είναι υποβαθμισμένα διεθνώς, χωρίς ελπίδα ανάκαμψης. Τα προβλήματα από ό,τι έχω διαπιστώσει είναι κυρίως δύο:

Απόλυτα δικαιολογημένη είναι η αγανάκτηση και η οργή του ελληνικού λαού και ιδιαίτερα των εργαζομένων, των επαγγελματιών και γενικώς των μικρομεσαίων τάξεων, για τα απεχθή, βάρβαρα μέτρα του "μνημονίου" που μας επέβαλε η "τρόικα" και ήδη ψηφίζονται στη Βουλή.

του Γιάννη ΠρετεντέρηΠριν από μερικές ημέρες διαπίστωσα ότι η έγκυρη «Μπιλντ» διεύρυνε το ρεπερτόριό της. Τώρα αποφάσισε να νουθετήσει και τον Φρανσουά Ολάντ!.. Τον προτρέπει λοιπόν «να προχωρήσει επιτέλους σε θαρραλέες μεταρρυθμίσεις». Ομολογώ ότι με έπιασαν τα γέλια. Τέτοια έλλειψη πρωτοτυπίας στις υποδείξεις μόνο Γερμανοί θα μπορούσαν να επιδείξουν. Διότι εμείς στην Ελλάδα τα έχουμε ακούσει πολλές φορές. Και έχουμε αντιληφθεί απολύτως τι εννοούν αυτοί οι καλοί άνθρωποι όταν μιλούν για «θαρραλέες μεταρρυθμίσεις».

Ένα άρθρο του Γιώργου ΔελαστίκΩμό, κυνικό, ανελέητο από την πρώτη του κιόλας φράση το πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο της δεξιάς, σοβαρής γερμανικής εφημερίδας «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», η οποία εκφράζει τα συμφέροντα του επιχειρηματικού κόσμου της ηγεμονικής χώρας της Ευρώπης, της ΕΕ και της Ευρωζώνης: «Οι Ελληνες βρίσκονται ενώπιον μιας ιστορικής απόφασης. Πρέπει να διαλέξουν αν θέλουν να φτωχύνουν σε ευρώ ή σε δραχμές!» τονίζει χωρίς περιστροφές η εφημερίδα.

του Κώστα ΡεσβάνηΥπάρχουν κάποιες πολιτικές κινήσεις που, στ’ αλήθεια, σταματάει ο νους του ανθρώπου, κινήσεις «υπεράνω του καλού και του κακού». Αναφέρομαι στη δήλωση του Τσίπρα «εκλογές εδώ και τώρα». Μόλις τη διάβασα θεώρησα ότι θα ήταν μια παραπληροφόρηση από τα γνωστά μνημονιακά παπαγαλάκια και τους «μερκελιστές» που όπως είναι γνωστό μέρα νύχτα σκαρφίζονται προβοκάτσιες κατά του ΣΥΡΙΖΑ.

του Γιάννη ΠαλαιολόγουΟ τυφώνας Σάντι πέρασε, αφήνοντας πίσω (με στοιχεία της Κυριακής) 110 νεκρούς στις ΗΠΑ, σοβαρές καταστροφές σε υποδομές, σημαντικές ελλείψεις σε καύσιμα και 1,9 εκατομμύρια πολίτες, κυρίως στη Νέα Υόρκη και το Νιου Τζέρσεϊ, ακόμα χωρίς ρεύμα και θέρμανση. Πολιτικά, ωστόσο, όχι μόνο δεν υπονόμευσε, άλλα μάλλον ωφέλησε την κυβέρνηση και τις πιθανότητες επανεκλογής του Μπαράκ Ομπάμα.

του Λευτέρη Π. ΠαπαδόπουλουΣτη γωνία Δ. Αρεοπαγίτου και Θρασύλλου, απέναντι σχεδόν από το Μουσείο της Ακρόπολης και κολλητά στο θέατρο του Διονύσου, έχει το μαγαζάκι του, μια «παραμάνα» όπως τη λένε, ο Βασίλης. Ενας άντρας γύρω στα 55! Η «παραμάνα», με ρόδες μπρος και πίσω, είναι φορτωμένη με αμύγδαλα, πασατέμπο, ηλιόσπορο, φιστίκια και διάφορους άλλους ξηρούς καρπούς. Από αυτό το εμπόρευμα ζει ο Βασίλης. Δουλεύοντας πολλές ώρες, χειμώνα και καλοκαίρι. Με πελάτες, κυρίως, τουρίστες.

του Σεραφείμ Π. ΚοτρώτσουΠολύς λόγος, εσχάτως, περί δημοσιογραφίας. Και πολλά τα ερωτήματα που διατύπωνονται ένθεν κακείθεν: - Είναι ανεξάρτητη ή στατευμένη η δημοσιογραφία στις μέρες μας;- Εχει λόγο ύπαρξης η δημοσιογραφία του “καταγγέλειν” (δανείζομαι τον όρο από τον εξαιρετικό συντάκτη media Ν. Νικητέα), όταν δεν διατυπώνει πρόταση εξόδου από την κρίση; - Εδρασαν αντιδεοντολογικά -και ως εκ τούτου καλώς εκδιώχθηκαν- οι Κατσίμη και Αρβανίτης της ΝΕΤ; -Καλώς ή κακώς δημοσίευσε τη λίστα Λαγκάρντ (ή κάτι τέτοιο, τέλος πάντων) ο Βαξεβάνης;…

του Ερρίκου ΜπαρτζινόπουλουΑν υποθέσουμε ότι είχε δίκιο ο Καραμανλής (ο θείος του τωρινού) όταν έλεγε πως η Ελλάδα είναι ένα απέραντο φρενοκομείο, σήμερα, αν ζούσε, τι παραστατικότερο θα μπορούσε να πει; Γιατί δεν νομίζω να διαφωνείτε ότι συγκριτικά με σήμερα η τότε κατάσταση μέχρι και ειδυλλιακή μοιάζει.