'Πώς γίνεσαι ηγέτης 1,3 δισ. ανθρώπων;', αναρωτιέται στο άρθρο του ο Κώστας Ράπτης

Του Κώστα Ράπτη

Πόσοι και ποιοι θα ανέβουν στις θέσεις του προεδρείου της Μεγάλης Αίθουσας του Λαού και, κυρίως, με τι σειρά θα εισέλθουν; Η απάντηση θα δοθεί μάλλον στις 15 Νοεμβρίου, κατά την πρώτη Ολομέλεια της νέας Κεντρικής Επιτροπής που θα αναδείξει το 18ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας. Πρόκειται δε για μία απάντηση η οποία εν πολλοίς θα καθορίσει την κατεύθυνση που θα ακολουθήσει η Κίνα κατά την επόμενη πενταετία.

Κατά πολλούς, μάλιστα, η αδιαφανής αυτή διαδικασία που κινητοποιεί στους ξένους παρατηρητές τεχνικές “αποκωδικοποίησης” ανάλογες με της πάλαι ποτέ “σοβιετολογίας” είναι πιθανότατα περισσότερο σημαντική για το μέλλον του πλανήτη απ΄ ό,τι λ.χ. η τόσο προβεβλημένη παγκοσμίως διαδικασία εκλογής νέου Αμερικανού προέδρου που ζήσαμε αυτές τις ημέρες: και αυτό όχι μόνο λόγω του όλο και μεγαλύτερου ειδικού βάρους της Κίνας στη διεθνή σκηνή, αλλά και διότι οι αποκλίσεις ανάμεσα στις φράξιες της κινεζικής ηγεσίας πιθανότατα είναι μεγαλύτερες απ’ ό,τι οι ουσιαστικές διαφορές στα προγράμματα του Obama και του Romney.

Το 18ο Συνέδριο του Κόμματος που κυβερνά την Κίνα από το 1949 ξεκίνησε τις εργασίες του την Πέμπτη σε ένα Πεκίνο στο οποίο έχουν επιβληθεί (με τη βοήθεια 1,4 εκατ. εθελοντών) αυστηρά μέτρα ασφαλείας (π.χ. απαγορεύθηκαν ακόμη και οι χαρταετοί), ενώ, κατά τις καταγγελίες της Διεθνούς Αμνηστίας έχουν συλληφθεί προληπτικώς 130 αντιφρονούντες. Οι 2.213 σύνεδροι (ανάμεσά τους και 7 από τους πλουσιότερους ανθρώπους της Κίνας, εφόσον από το 2001 έχει επιτραπεί η εγγραφή επιχειρηματιών στο Κόμμα) αντιπροσωπεύουν τα 83 εκατομμύρια κομματικά μέλη (κατά 77% άνδρες) εκ των οποίων 6,8 εκατομμύρια αποτελούν κρατικούς ή κομματικούς λειτουργούς. Το Συνέδριο θα αναδείξει -ή μάλλον θα επικυρώσει- την παρασκηνιακά προαποφασισμένη σύνθεση της Κεντρικής Επιτροπής (204 τακτικά και 167 αναπληρωματικά μέλη), από την οποία θα προέλθει το 24μελές Πολιτικό Γραφείο και, κορυφαία όλων, η Μόνιμη Επιτροπή του για πενταετή θητεία.

Από τα 9 μέλη της απερχόμενης Μόνιμης Επιτροπής είναι ήδη γνωστό ότι θα παραμείνουν δύο: ο Xi Jinping, ο οποίος αναμένεται να αναλάβει Γενικός Γραμματέας του Κόμματος (και σταδιακά την επόμενη άνοιξη Πρόεδρος του κράτους και κατόπιν πρόεδρος της Κεντρικής Στρατιωτικής Επιτροπής) και ο Li Keqiang, ο οποίος προορίζεται για την πρωθυπουργία. Οι πληροφορίες θέλουν την επόμενη Μόνιμη Επιτροπή να είναι επταμελής, με πέντε από τα μέλη της να προορίζονται για συνταξιοδότηση στο επόμενο συνέδριο, εφόσον ο άγραφος κανόνας δεν επιτρέπει την (επαν)εκλογή σε τέτοιο αξίωμα ενός στελέχους που έχει ήδη συμπληρώσει το εβδομηκοστό έτος της ηλικίας του. Η ρύθμιση αυτή θεσπίσθηκε ώστε να αποτραπεί η εικόνα της “γεροντοκρατίας” η οποία επικρατούσε όταν οι “Οκτώ Αθάνατοι” (ήτοι η πανίσχυρη, ασχέτως θεσμικής θέσης, ομάδα των πρώην συντρόφων του Mao Zedong, με προεξάρχοντα τον Deng Xiaoping) κυριαρχούσε στα πράγματα.

Ήδη με το τέλος του 18ου Συνεδρίου θα υφίστανται 20 πρώην μέλη της Μόνιμης Επιτροπής, για τα οποία έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι δεν μένουν αδρανή. Κορυφαίος ανάμεσά τους ο ηγέτης της Κίνας κατά τη δεκαετία 1992-2002, ο οποίος σε ηλικία 86 ετών έχει βαλθεί να σχετικοποιήσει την “κληρονομιά” του σχετικά άχρωμου διαδόχου του, Hu Jintao, και να προωθήσει τους εκλεκτούς του στη νέα Μόνιμη Επιτροπή.

Ούτως ή άλλως η φετινή χρονιά “αλλαγής φρουράς” στην κορυφή της εξουσίας κάθε άλλο παρά ανέφελη υπήρξε, όπως προκύπτει από την ανάγκη διαχείρισης της “προσγείωσης” των κινεζικών ρυθμών ανάπτυξης και όπως αποδεικνύεται από τον πολλαπλασιασμό των εκδηλώσεων κοινωνικής αναταραχής με αιτήματα εργατικά, αλλά και περιβαλλοντικά ή κατά της πανταχού παρούσας διαφθοράς των κρατικών στελεχών. Κυρίως όμως η “αλλαγή φρουράς” σημαδεύτηκε από τη θεαματική πτώση του Bo Xilai, ο οποίος ανήκε στη γενιά των “πριγκίπων” (ήτοι των γόνων ιστορικών κομματικών στελεχών) και είδε αντί της προσδοκώμενης προαγωγής του στη Μόνιμη Επιτροπή να καθαιρείται – με τη σύζυγό του να οδηγείται στη φυλακή κατηγορούμενη για τη δολοφονία Βρετανού επιχειρηματία και συνεργάτη της.

Αντίστοιχα, αίσθηση προκαλεί η δημοσιοποίηση από τους New York Times της εντυπωσιακής περιουσίας (ύψους 2,7 δισ. δολαρίων) που έχει στο πρόσωπό του ή στο όνομα στενών συγγενών του ο απερχόμενος πρωθυπουργός (και παλαιόθεν αντίπαλος της οικογένειας Βο) Wen Jiabao, ο ίδιος άνθρωπος που στον μεταρρυθμιστικό του οίστρο δήλωσε ότι το τωρινό σύστημα είναι “μη ισορροπημένο και μη βιώσιμο”...

Κατά τις πληροφορίες, ο Jiang έχει καταφέρει να προωθήσει στη νέα Μόνιμη Επιτροπή τον Yu Zhengsheng, κομματικό γραμματέα Σαγκάης, τον Zhang Dejiang, αναπληρωτή πρωθυπουργό και αντικαταστάτη του Bο Xilai στην γραμματεία της πόλης Chongqing, τον Zhang Gaoli, κομματικό γραμματέα της Tianjin και τον Wang Qishan, επίσης αναπληρωτή πρωθυπουργό. Μόνο ο Li Keqiang, και εν μέρει ο Liu Yunshan, επικεφαλής του μηχανισμού κομματικής προπαγάνδας, θεωρούνται της επιρροής του Hu. Πρόκειται, σύμφωνα με τους παρατηρητές, για νίκη των συντηρητικών, οι οποίοι όσο και αν καταγγέλλουν την διόγκωση των κρατικών επιχειρηματικών ομίλων και διεκδικούν την εξασφάλιση αυτονομίας της δικαιοσύνης, φέρονται αποφασισμένοι να υπερασπισθούν τα τωρινά χαρακτηριστικά ενός συστήματος το οποίο φαντάζει όλο και πιο αναντίστοιχο προς τις ιστορικές αποφάσεις που καλείται να λάβει η Κίνα για τις αναπτυξιακές της κατευθύνσεις.

Πηγή: capital.gr


Πηγή:www.capital.gr