ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

«Ο γόρδιος δεσμός των κόκκινων δανείων»: Άρθρο του Θ. Μαυρίδη στo Capital.gr

«Αν σταματήσεις το πετάλι, πέφτεις απ' το ποδήλατο»: Άρθρο στην Καθημερινή του Πάνου Καρβούνη, Επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της ΕΕ στην Ελλάδα

Τα δισεκατομμύρια που πέρασαν από την Ελλάδα τα τελευταία 30 και κάτι χρόνια ήταν πάρα πολλά. Αναρωτιέται κανείς πού πήγαν και πώς σπαταλήθηκαν. Πάρτε για παράδειγμα τα ελληνικά νησιά. Θα έπρεπε όλα να έχουν καλά λιμάνια, σωστούς βιολογικούς καθαρισμούς, μικρά φράγματα ή συστήματα αφαλάτωσης και ένα σχετικά καλό οδικό δίκτυο.

Άρθρο του Παύλου Παπαδάτου στη Real που δημοσιεύθηκε στις 10 Αυγούστου 2014.

Αν κάτι πρέπει να παραδεχτούμε για το ρόλο του υπουργείου Οικονομικών κατά την περίοδο της κρίσης, είναι ότι δεν μας έχει αφήσει να πλήξουμε ούτε λεπτό. Μετά από δεκάδες προχειρογραμμένα νομοσχέδια, αμέτρητες -προκλητικές για το κοινό αίσθημα- εγκυκλίους και συμπεριφορές Αντουανέτας, το τελευταίο εύρημα είναι η έφοδος σε σπίτια φορολογουμένων χωρίς τη συνοδεία δικαστικών αρχών.

«Δεν υπάρχει δυσκολότερο πράγμα από μια γραπτή απόδοση συνέντευξης με τον Ρόμπιν Γουίλιαμς! Ο άνθρωπος δεν σταματά ποτέ. Μπορεί κυριολεκτικά να σε τρελάνει!». Αν και ο βρετανός συνάδελφος ήταν κάθετος στην προειδοποίησή του, όπως τελικά αποδείχθηκε, είχε - δεν είχε δίκιο. 

Είναι μερικά πράγματα που ευχόμαστε να είναι όπως τα έχουμε φανταστεί, αλλά στην πραγματικότητα παραμένουν οδυνηρά για τον τόπο και τους ανθρώπους. Η αναφορά γίνεται για τα δημοσιεύματα που αφορούν την «εκδίωξη» της τρόικας από την Ελλάδα.

Από την εποχή του Μεγάλου Πέτρου και της Αικατερίνης η κυρίαρχη γερμανική αστική τάξη γοητευόταν από τη Ρωσία και έστρεφε πάντα φιλικό βλέμμα προς Ανατολάς.

Δεν το πιάνει το μάτι σου. Σ’ ένα στενό δρομάκι που οδηγεί στη θάλασσα, εκ πρώτης όψεως χωρίς θέα, ούτε σπίτι, ούτε ταβέρνα. Λίγα τετραγωνικά με ερασιτεχνικό στήσιμο, κιλίμια και μαξιλάρια, μια γλάστρα με βασιλικό στην είσοδο κι ένα αναρριχώμενο αμπέλι μαζί με μια μουριά να κάνουν σκιά στα τραπέζια. Μας το συνέστησαν, όμως, έγκυρες πηγές, οπότε αποφασίσαμε να το δοκιμάσουμε. Μεσημέρι, σ’ ένα διάλειμμα από την καυτή παραλία, που απέχει ελάχιστα μέτρα. Μας είπαν δεν έχει στάνταρ μενού - ό,τι βρεθεί κάθε μέρα από ψάρια.

Κάθε γενιά έχει και τα όνειρά της. Η γενιά που ενηλικιώθηκε μετά από τον πόλεμο και έζησε την μεταπολεμική φτώχεια, ονειρεύτηκε κάποτε ένα τσιμεντένιο σπιτάκι κοντά στη θάλασσα. Ιδιαίτερες απαιτήσεις δεν υπήρχαν. Ένα μονάχα έπρεπε να προσεχτεί: Το σπίτι δεν έπρεπε να θυμίζει σε τίποτα το πατρικό στο χωριό και όλα όσα εκείνο κουβαλούσε μαζί του.

Όταν άρχισε η σύγκρουση της Ρωσίας με την Ουκρανία για την Κριμαία, είχαμε επισημάνει ότι οι κυρώσεις μπορούν να βλάψουν ζωτικά τα ελληνικά συμφέροντα, αλλά και συμφέροντα άλλων -μάλλον όλων- των ευρωπαϊκών χωρών. Αυτά πριν την κατάρριψη του αεροσκάφους των μαλαισιανών αερογραμμών. Αν ισχυροποιηθούν και επιβεβαιωθούν και επίσημα οι ενδείξεις ότι το έριξαν συνδεδεμένοι με τους Ρώσους αυτονομιστές, η Ευρώπη δεν έχει άλλο δρόμο απο τον ανηλεή «οικονομικό πόλεμο» κατά της Ρωσίας.

Μήνας που όλες οι νεράιδες και  τα ξωτικά ζουν μια από τις καλύτερες ώρες τους. Δώδεκα μέρες  χορεύουν και λυγίζονται και ανακατώνουν τα σπίτια, τα νερά και τους καρπούς.

Είδα χθες σε μια πινακίδα, μιας υπό ανακαίνιση πλατείας στην Λεωφόρο Κηφισίας στο Μαρούσι, ότι την ανακατασκεύασαν με προϋπολογισμό λίγο πάνω από 7 εκατομμύρια ευρώ, με 85% πόρους του ΕΣΠΑ και 15% ίδια χρηματοδότηση.

Η δεύτερη χρεοκοπία της Αργεντινής αποτελεί μάθημα για εμάς τους Έλληνες πως η στάση πληρωμών δεν συνιστά πανάκεια, όπως νομίζουν ή διαφημίζουν στην Ελλάδα διάφοροι αριστεροί και δεξιοί δημαγωγοί.