Η Στεφάνια Γουλιώτη, η Κόρα Καρβούνη και ο Δημήτρης Μοθωναίος μιλούν στο Eirinika.gr για τον δάσκαλο τους Λευτέρη Βογιατζή!

Η Στεφανία Γουλιώτη μοιράζεται μαζί μας την πιο συγκινητική στιγμή της καριέρας της με τον Λευτέρη Βογιατζή

Η πολυβραβευμένη πρωταγωνίστρια μιλά στο eirinika. Gr και στην Ειρήνη Νικολοπούλου για τον άνθρωπο και σκηνοθέτη που άλλαξε το ρου της θεατρικής τέχνης.

Συντετριμμένη από την απώλεια του Λευτέρη Βογιατζή η Στεφανία Γουλιώτη μιλά στην Ειρήνη Νικολοπούλου και στο eirinika.gr για τον άνθρωπο Λευτέρη Βογιατζή, για τον σκηνοθέτη, αλλά και για τον μεγάλο δημιουργό του θεάτρου.  Η πολυβραβευμένη ηθοποιός υποστηρίζει ότι οι αξίες οι καλλιτεχνικές αλλά και οι θεατρικές θα μετατοπιστούν.

Τονίζει δε ότι ο Λευτέρης Βογιατζής έδινε θάρρος αλλά και χάραζε δρόμο για τους νέους ηθοποιούς στους οποίους δίδασκε να αμφισβητούν τα πράγματα όπως τα βλέπουν… Τέλος μας αποκαλύπτει μια συγκινητική στιγμή της καριέρας της με «πρωταγωνιστή» τον Λευτέρη Βογιατζή.

«Με την απώλεια του Λευτέρη θα μετατοπιστούν δυστυχώς οι θεατρικές και οι καλλιτεχνικές αξίες γιατί έθετε πολύ ψηλά τον πήχη. Είμαστε πολύ λίγοι οι άνθρωποι γι’ αυτόν τον τόσο ψηλό πήχη. Οι άνθρωποι που έχουμε συνεργαστεί μαζί του ξέρουμε πόσο πνευματική είναι αυτή η τέχνη και αυτό με τη δουλειά του το θύμιζε κάθε δευτερόλεπτο. 

Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος άλλος αυτή τη στιγμή που μπορεί εξίσου ικανά και όχι καριερίστικα να κρατήσει τόσο ψηλά το επίπεδο.

Αυτά σε ότι αφορά την απώλεια του. Τώρα για τον ίδιο… Ήταν τόσο ταγμένος σε αυτό που έκανε και εμείς είχαμε να θαυμάζουμε κάτι μεγάλο…αισθανόμαστε δέος .Μας έδινε θάρρος για να θέλουμε να προχωρήσουμε και να αμφισβητούμε τα πράγματα…Το οποίο είναι πολύ αντίθετο στην ευκολία της εποχής και αυτό θα μας λείψει πάρα πολύ…Δεν χωράνε σε λόγια όλα αυτά που νιώθω για τον Λευτέρη Βογιατζή…

Στην συνέχεια η Στεφανία Γουλιώτη αποκαλύπτει στην Ειρήνη Νικολοπούλου και στο eirinika.gr την πιο συγκινητική στιγμή της καριέρας της που την έζησε με τον Λευτέρη Βογιατζή.

Συγκεκριμένα λέει, « Κάναμε πρόβες το περασμένο καλοκαίρι στην Επίδαυρο και κάποια στιγμή κόβεται το ρεύμα και βυθιζόμαστε στο σκοτάδι…Τότε ο Λευτέρης Βογιατζής πήρε έναν φακό και φώτισε το πρόσωπο του για να μας μεταφέρει τον ενθουσιασμό του νεογέννητου που είναι μέσα στην κοιλιά της μητέρας…Ήταν από τις ωραιότερες στιγμές»

Η  πολυβραβευμένη ηθοποιός Κόρα Καρβούνη μιλά στο eirinika. gr και στην Ειρήνη Νικολοπούλου για τον Λευτέρη Βογιατζή.



Η Κόρα Καρβούνη τονίζει πως μπορεί ο Λευτέρης Βογιατζής να είχε τη φήμη του «σκληρού» αλλά ήταν πολύ καλός  όταν συνεργαζόταν με νέους ανθρώπους στους οποίους αφιέρωνε κομμάτια του εαυτού του, ήταν καλός άνθρωπος.

«Χάθηκε ο πιο σημαντικός άνθρωπος του σύγχρονου θεάτρου. Ήταν μια ιδιαίτερη προσωπικότητα και είχε εξαιρετική ματιά πάνω στα έργα»

Το μεγάλο του όνειρο ήταν να σκηνοθετήσει «Οιδίποδα τύραννο» πάνω στον ιερό βράχο της Ακρόπολης μέσα στο παλιό μουσείο

«Ο Λευτέρης Βογιατζής προσπαθούσε να μπει στην ψυχολογία του ηθοποιού για να τον καθοδηγήσει εκεί όπου ήθελε… Έπλαθε και το ρόλο έπλαθε και τον άνθρωπο»
 
«Όλες του οι παραστάσεις μου προκαλούσαν μια συγκίνηση και το ότι συνεργάστηκα έστω και λίγο μαζί του ήταν για μένα ορόσημο στην δική μου καριέρα»


 
Ο Δημήτρης Μοθωναίος είναι ο τελευταίος ηθοποιός που συνεργάστηκε ο Λευτέρης Βογιατζής πριν από 20 ημέρες για να ανεβάσει «Οιδίποδα Τύραννο» το καλοκαίρι πάνω στον ιερό βράχο της Ακρόπολης. Ο ίδιος μιλάει στο eirinika.gr για την εμπειρία του με τον Μεγάλο δημιουργό του ελληνικού θεάτρου, για τις στιγμές που δεν άφησε την αρρώστια του να τον νικήσει σε καμία περίπτωση, εφόσον ζούσε κάθε στιγμή της πρόβας.  Μάλιστα  όπως αποκαλύπτει ο νεαρός ηθοποιός η πρόβα του με τον Λευτέρη Βογιατζή κράτησε 1,5 ώρα, κατά την οποία επιδείκνυε πάθος αλλά και ενέργεια εφήβου.
Όπως μου είπε ο Δημήτρης Μοθωναίος,  ο Λευτέρης Βογιατζής έπλαθε τον ηθοποιό και μέσα από αυτή του την «επεξεργασία» απέδιδε τον ρόλο μέσα από την δικό του πρίσμα, από αυτό που έκανε τα αρχαία κείμενα να εξισώνονται με την πραγματικότητα αλλά παρόλα αυτά να είναι «καθηλωμένα» στις βάσεις των δημιουργών τους. 
Τέλος, αυτό που κρατάει ο  ηθοποιός από τον Λευτέρη Βογιατζή είναι η θεατρική του κουλτούρα αλλά και τον τρόπο που προσέγγιζε τα κείμενα καθώς αυτός σε πολλές περιπτώσεις ήταν συγκινητικός.
 
Μου είχατε πει πριν λίγο καιρό, ότι ενώ έδινε τη μάχη για τη ζωή του συνέχιζε και πάλευε και έκανε σχέδια…

«Να φανταστείτε πως στην πρόβα που κάναμε μαζί επί 1,5 ώρα στο πλαίσιο κάστινγκ για το έργο που σκόπευε να ανεβάσει το καλοκαίρι τον Οιδίποδα Τύραννο έβγαζε απίστευτη ενέργεια και είχε απαιτήσεις από εμένα κυρίως τεχνικές.
Μου υπέβαλε τονισμούς και μάλιστα κάποιες στιγμές εκνευριζόταν, κάποιες άλλες του άρεσε ο ρόλος και με επαινούσε…το ζούσε κάθε στιγμή κάθε δευτερόλεπτο! Έβλεπε την τέχνη του με ένα πρίσμα πιο πλατύ και διαφορετικό και αυτό τον έκανε να ξεχωρίζει»
 
Είχε δηλαδή σκηνοθετική δράση, αυτό πριν πόσες ημέρες συνέβη;

«Πριν από 20 ημέρες ακριβωώς, εργαζόταν σα να μη συνέβαινε τίποτα...»
 
Και για ποιο ρόλο σας προόριζε;



«Είχα καταλάβει ότι ήθελε να γίνει μια συναφήγηση του Οιδίποδα και του Τειρεσία από νέους ηθοποιούς ο ίδιος δεν θα λάμβανε μέρος»
 
Το όνειρο του ήταν η παράσταση αυτή να γίνει σε έναν ιδιαίτερο χώρο;

«Ναι! Νομίζω, ότι ήθελε να ανεβάσει την παράσταση στο χώρο του παλιού Μουσειου της Ακρόπολης»
 
Τα συναισθήματα σας και η σκέψη σας όταν τελικά επήλθε το μοιραίο; Τι αποκομίσατε από αυτόν;

«Εγώ από την επαφή που είχα μαζί του έβλεπα όλη του την πορεία μέσα σε λίγες κινήσεις του…Με τα ανεβοκατεβάσματα της ψυχολογίας του ζούσε την κάθε στιγμή. Ο ίδιος προσπαθούσε να μπει στην ψυχολογία του ηθοποιού για να τον καθοδηγήσει εκεί όπου εκεί ήθελε… Έπλαθε και το ρόλο έπλαθε και τον άνθρωπο».
 
Εσείς τι θα κρατήσετε από τον άνθρωπο Λευτέρη Βογιατζή;

«Εγώ δεν είχα θεατρική παιδεία από το σπίτι μου. Οι γονείς μου ήταν φιλόλογοι. Υπήρχαν τα αναγνώσματα μα όχι η κουλτούρα της τέχνης…Ο Λευτέρης Βογιατζής μέσα από το έργο του την  «Ημερη» του Ντοστογιεφσκι (την οποία την είδα 4 φορές)  με ενέπνευσε να ασχοληθώ με το θέατρο. Όλες του οι παραστάσεις μου προκαλούσαν μια συγκίνηση και το γεγονός που συνεργάστηκα έστω και λίγο μαζί του ήταν για μένα ορόσημο στην δική μου καριέρα. Μακάρι να έκανε το όνειρο του πραγματικότητα και να ανέβαζε την παράσταση το καλοκαίρι κάτω από την Ακρόπολη. Θα ήταν ένα πολιτιστικό δρώμενο που θα συζητιόταν για πολλά χρόνια. Το θέατρο από σήμερα θεωρώ πως είναι πιο φτωχό».