Ο πόλεμος της Le Monde με τον 57χρονο ''χαμαιλέοντα'' Barroso καλά κρατεί!‏

Όπως έχουμε αναφέρει, ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Jose Manuel Barroso, έχει γίνει στόχος κριτικής από τη γαλλική κυβέρνηση, αφού χαρακτήρισε την επιμονή της Γαλλίας να αποκλείσει τον κλάδο audio-visual από τις εμπορικές συνομιλίες ΕΕ-ΗΠΑ ως «εντελώς αντιδραστική». Τώρα, στην κατάσταση αυτή συμμετάσχει και ο γαλλικός Τύπος.
 

Και είναι πολύ σκληρός.

Η Le Monde έκανε μια σκληρή δημοσίευση με τίτλο, «Κύριε Barroso, δεν είστε ούτε πιστός, ούτε έχετε σεβασμό!». Πιστέψαμε πως άξιζε να το μεταφράσουμε σχεδόν στο σύνολό του. Ορίστε η μετάφραση, Capital.gr

«Για πρώτη φορά, οι Ευρωπαίοι ήταν ενωμένοι εναντίον των Αμερικανών [...] Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, José Manuel Barroso, έχει τορπιλίσει αυτή την ενότητα δηλώνοντας, λίγο πριν την έναρξη της Διάσκεψης Κορυφής [των G8], πως η θέση της Γαλλίας για την Πολιτιστική εξαίρεση ήταν «αντιδραστική».

Έχει ελάχιστη  σημασία το να μάθουμε το εάν αν η Γαλλία είναι όντως [αντιδραστική]. Ή έστω το εάν κάποιος πρέπει να αποκλείσει, στο όνομα της πολιτιστικής εξαίρεσης, τις οπτικοακουστικές υπηρεσίες από τη διαπραγματευτική εντολή που δόθηκε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Για να είναι έτοιμα, τα 27 [κράτη μέλη της ΕΕ], διαπραγματεύτηκαν σκληρά και μέχρι αργά το βράδυ την Παρασκευή 14 Ιουνίου. Η Γαλλία κατάφερε να επιβάλει την άποψή της και πέτυχε μια πολιτική νίκη.

Και αν ο κ. Barroso ήταν ικανοποιημένος με αυτό το αποτέλεσμα ή όχι έχει επίσης ελάχιστη σημασία. Είναι ο Πρόεδρος της Επιτροπής κι είναι δεσμευμένος από την εντολή που του έχει δοθεί από τα [μέλη] κράτη. Με το να σπιλώνει τη συμφωνία την επόμενη μετά το κλείσιμό της, ο κ. Barroso δεν ενεργεί ως θεματοφύλακας των Συνθηκών [της ΕΕ], όπως απαιτεί η εντολή του.

[...]

Ο Επίτροπος Εμπορίου, ο Karel De Gucht του Βελγίου, έχει υιοθετήσει μιαν ανάλογη στάση. Δε κατάφερε να επιβάλει τις απόψεις του. Ένας κακός παίκτης, προσποιείται ότι θα είναι δυνατό επανεισαχθούν εκ νέου οι υπηρεσίες audio-visual στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων. Τα παρακάτω είναι κενά λόγια: τα πάντα είναι δυνατά στο πλαίσιο της ομοφωνίας. Στην πραγματικότητα, η Γαλλία διατηρεί το βέτο της για το θέμα. Ωστόσο, ο κ. De Gucht έχει μια δικαιολογία: Θα διαπραγματευτεί με τους Αμερικανούς και φοβάται ότι θα προβούν σε αντίποινα, αποκλείοντας από τις διαπραγματεύσεις κάποιους τομείς στρατηγικής σημασίας για τους Ευρωπαίους. Θέλει να είναι σε θέση να πάει πίσω στα 27 [κράτη μέλη της ΕΕ] και να τροποποιήσει τη διαπραγματευτική του εντολή, εάν καταστεί απαραίτητο.

Ο κ. Barroso, από την άλλη πλευρά, φαίνεται να κυνηγάει πολύ πιο προσωπικές φιλοδοξίες. Κατά τη διάρκεια οκτώ χρόνων, ο πρόεδρος της [Ευρωπαϊκής] Επιτροπής έχει ξεχωρίσει για την ολκιμότητά του. Υπερασπιστής των μικρών κρατών ως πρωθυπουργός της Πορτογαλίας, ένας  φιλελεύθερος κατά το διορισμού του στις Βρυξέλλες πριν από την κρίση του 2008, υπέρ του Sarkozy κατά τη διάρκεια της προεδρίας [του πρώην Γάλλου πρόεδρου] Nicolas Sarkozy και ανίκανος, από τότε, να λάβει την μικρότερη πολιτική πρωτοβουλία για ν’ αναβιώσει την Ένωση, έχει συνοδεύσει την πτώση των Ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων.

Σήμερα, σε ηλικία 57 ετών, ο χαμαιλέοντας αυτός ψάχνει για ένα μέλλον. Σε αναζήτηση μιας καλής θέσης, στο ΝΑΤΟ ή στον ΟΗΕ (ποιός ξέρει;) έχει επιλέξει να βοηθήσει τους Αγγλοσάξονες συνεργάτες του, το Βρετανό Πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο των ΗΠΑ. Στην κεφαλή της Επιτροπής, ο Barroso έχει μια καλή άποψη της Ευρώπης: μια δεκαετία παρακμής.

Αυτή είναι η περιοχή «Up yours Delors» και αναμφισβήτητα η ισχυρότερη επίθεση εναντίον του Barroso μέχρι σήμερα.

Ένας εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έσπευσε να επισημάνει ότι ο Barroso δε σκεπτόταν τη Γαλλία όταν έκανε τις παρατηρήσεις του. Αυτό το επεισόδιο χωρίζεται σε πολλά επίπεδα, αλλά αν νόμισε κανείς πως οι Γάλλοι είναι έστω και λιγότερο σκεπτικιστές σχετικά με την Κομισιόν, κάνει λάθος. Αν σκέφτηκε κανείς ότι η μετατροπή της Κομισιόν σε μια παντοδύναμη αστυνομία για τον προϋπολογισμό της Ευρωζώνης απέχει μόνο μέχρι τις εκλογές….