Τέσσερα σενάρια εξόδου από την κρίση- Αποσπάσματα ομιλίας του Νομπελίστα οικονομολόγου Πολ Κρούγκμαν στις Βρυξέλλες

Αποσπάσματα ομιλίας του Νομπελίστα οικονομολόγου Πολ Κρούγκμαν στις Βρυξέλλες, όπως τα δημοσιεύει το imerisia.gr

Yπάρχουν τέσσερις δρόμοι για να ξεπεράσει η Ευρώπη την κρίση και αυτός που ακολουθείται μέχρι στιγμής δεν είναι ο καλύτερος δυνατός, υποστήριξε ο Νομπελίστας Οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν σε ομιλία του στις Βρυξέλλες. Αξιολογώντας την υφιστάμενη κατάσταση στην Ε.Ε., ο Κρούγκμαν έκανε λόγο για «τραγωδία που βασίζεται σε καλές προθέσεις» και εξήγησε ότι η Ευρωζώνη βυθίστηκε στην κρίση ελλείψει τραπεζικής και δημοσιονομικής ένωσης και όσο δεν υπάρχουν τα οχυρωματικά αυτά έργα, η περιοχή «θα περνά από την μια κρίση στην άλλη».



Ο ίδιος παρομοίασε την Ισπανία με την πολιτεία της Φλόριντα, καθώς και στις δυο υπήρχε «φούσκα» ακινήτων που έσκασε με δραματικές συνέπειες για την οικονομία. Όμως, η Φλόριντα είχε πρόσβαση σε ενίσχυση από τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό των ΗΠΑ ίση με το 5% του αμερικανικού ΑΕΠ, ενώ η Ισπανία όχι. Η ύπαρξη δημοσιονομικής ένωσης μεταξύ των πολιτειών των ΗΠΑ επέτρεψε στη Φλόριντα να χρηματοδοτήσει δαπάνες υγείας και κοινωνικής πρόνοιας χωρίς επιβάρυνση του πολιτειακού προϋπολογισμού, με αποτέλεσμα η οικονομία της να ανακάμψει και το ποσοστό ανεργίας να υποχωρήσει κάτω από το μέσο εθνικό όρο.

Σύμφωνα με τον Κρούγκμαν, η κρίση θα οδηγήσει σε ένα από τα ακόλουθα τέσσερα σενάρια:

-Στο πρώτο σενάριο, η Γερμανία ως ατμομηχανή θα προωθήσει οικονομικά μέτρα, σε συνεργασία με τα υπόλοιπα μεγάλα κράτη-μέλη και θα επιτρέψει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να εφαρμόσει πραγματικά επιθετική νομισματική πολιτική, στα πρότυπα της Fed, ώστε να δημιουργήσει πληθωρισμό. Αντί για τη μείωση του κόστους εργασίας στις οικονομίες του Νότου, ο Κρούγκμαν υποστήριξε στο πλαίσιο του σεναρίου αυτού, την αύξηση του κόστους εργασίας στη Γερμανία. Αυτή η πολιτική μπορεί να λειτουργήσει, αλλά δεν πρόκειται να εφαρμοστεί παρά μόνο όταν η Ε.Ε. έχει φτάσει στο χείλος του γκρεμού.

-Στο δεύτερο σενάριο, αυτό της εσωτερικής υποτίμησης, η Ε.Ε. θα συνεχίσει την ίδια πολιτική με σήμερα. Στην περίπτωση αυτή, η ΕΚΤ αποτρέπει την περαιτέρω επιδείνωση της κρίσης και «σιγά σιγά, τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα». Το σενάριο αυτό οδηγεί σε «μέτριο πληθωρισμό στη Γερμανία» και «βραδεία πτώση του κόστους εργασίας στην Ισπανία», με την ανάκαμψη να προμηνύεται? αργή και βασανιστική.

-Το τρίτο σενάριο, αυτό της ριζοσπαστικοποίησης της πολιτικής ελίτ στην Ευρώπη, προβλέπει ενδεχόμενο αποτυχίας εξόδου από την κρίση και ενίσχυση των ακραίων σενάριων.

-Στο τέταρτο σενάριο, το χρηματοπιστωτικό σύστημα δέχεται υπέρμετρη πίεση που οδηγεί σε πανικό και μαζική φυγή κεφαλαίων. Η Κύπρος θα αποτελούσε παράδειγμα αυτού του σεναρίου, αν δεν είχαν επιβληθεί ασφυκτικοί έλεγχοι στην κίνηση κεφαλαίων. Η μόνη λύση σε ένα τέτοιο σενάριο σε ευρωπαϊκή κλίμακα θα ήταν ένα δάνειο της τάξης του 1 τρισ. ευρώ από την ΕΚΤ.

Είναι προφανές ότι το σενάριο ενεργοποίησης της «γερμανικής ατμομηχανής» είναι το καλύτερο δυνατό, αλλά προϋποθέτει μια στροφή 180 μοιρών από το Βερολίνο, ενώ ο Κρούγκμαν εκτιμά ότι η ριζοσπαστικοποίηση των ευρωπαϊκών πολιτικών δυνάμεων σε επικίνδυνο βαθμό αποτελεί πιθανή εξέλιξη όσο η Ευρώπη δεν μεταβάλλει την πολιτική της.