Aισίως λοιπόν βρισκόμαστε πάλι στο σημείο μηδέν - Διορία μέχρι τις γερμανικές εκλογές! Γράφει ο Κώστας Στούπας

Όταν ρώτησαν πριν λίγες μέρες  έλληνα Υπουργό που μιλούσε σε φόρουμ προσέλκυσης επενδύσεων στη Γερμανία ποιες μεταρρυθμίσεις έχουν ολοκληρωθεί στην Ελλάδα που «αλλάζει», δυσκολεύτηκε πολύ να απαντήσει...



Άρθρο του Κώστα Στούπα στο Capital.gr

Τελικά ανάμεσα στις εκατοντάδες υποχρεώσεις για μεταρρυθμίσεις που είχαν αναλάβει οι διαδοχικές τελευταίες κυβερνήσεις με τα διαδοχικά μνημόνια, κατάφερε να παρουσιάσει  σαν ολοκληρωμένες μεταρρυθμίσεις την πώληση του βρεφικού γάλακτος στα σούπερ μάρκετ και την άρση του καμποτάζ.

Όλες οι άλλες έχουν χαθεί κάπου στο δρόμο και αποσιωπούνται από πολιτικούς και από τις συντεχνίες ή τους πελάτες που θίγονται.

Αισίως λοιπόν, συνεχίζουμε να βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν ή και υπό του μηδενός: Τρία χρόνια μετά τη χρεοκοπία. Οκτώ-Εννέα χρόνια μετά την επανίδρυση του Καραμανλή του νεώτερου  που μπορεί και να επονομαστεί και «εξολοθρευτής» της Ελλάδας. Δεκαπέντε  περίπου χρόνια μετά τον εκσυγχρονισμό του κ. Σημίτη που δίστασε να συγκρουστεί με το «τέρας» με αποτέλεσμα απ’ αυτή την περίοδο να επωφεληθούν  μόνο τύποι σαν τον Άκη που έχουν καταφέρει όμως  να αποφύγουν τον  Κορυδαλλό.

Η ΕΡΤ αποτέλεσε το σημείο καμπής της αποκάλυψης των  ψευδαισθήσεων. Η κυβέρνηση μετά από ένα χρόνο με τους βασικούς υπουργούς Μανιτάκη, Ρουπακιώτη (και τους περισσότερους των λοιπών...) να παίζουν τις «κουμπάρες» με στόχο τις καθυστερήσεις βρέθηκε στο πάρα πέντε, χωρίς να έχει καταφέρει να απολύσει, όχι έναν υπεράριθμο, αλλά ούτε ένα επίορκο, όπως ονομάζουν εσχάτως τους κλέφτες και εκβιαστές που διαθέτουν την προστασία του ελληνικού κράτους και των νόμων του.

Μοιραία επέλεξαν την ΕΡΤ με μεθόδευση και εκτέλεση ατυχή.  Αν δεν ήταν η ΕΡΤ η αφορμή θα ήταν κάτι άλλο, γιατί τα «καύσιμα» συντήρησης του κράτους (δόσεις και φόροι) ακολουθούν φθίνουσα πορεία η οποία από Φθινόπωρο αναμένεται να λάβει εκθετικούς ρυθμούς... Η ενδυνάμωση  της αρνητικής ψυχολογίας θα μεταβάλει ανάλογα τη συμπεριφορά.

Οι ξένοι που πλέον παρακολουθούν τα πάντα, αρχίζουν να πείθονται πως το σύστημα στην Ελλάδα είναι αδύνατο να αυτομεταρρυθμιστεί.

Η προχθεσινή  απόφαση του Eurogroup  για την τμηματική καταβολή της επόμενης δόσης δρομολογεί εξελίξεις καθώς φωτογραφίζει την δυσπιστία των εταίρων για την πρόοδο στην Ελλάδα.

Χαρακτηριστική στη κατεύθυνση αυτή είναι η έκθεση του «Ινστιτούτου για την Παγκόσμια Οικονομία» (Ιnstitut fuer Weltwirtschaft - ΙfW Kiel όπως την αποτυπώνει το ρεπορτάζ του Δ. Κατσαγάνη.

Εφαλτήριο αυτής της έκθεσης, κατά τους συντάκτες της, είναι η άποψη πως «δεν πάνε πάλι όλα τόσο καλά στην Ελλάδα», όπως διατείνονται πολλοί άλλοι οικονομολόγοι, ενώ η ελληνική κρατική διοίκηση «δεν επιτρέπει» το προχώρημα των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.

Στην έκθεση τους  για την ελληνική οικονομία  οι κ.κ. Κλάους Σράντερ, Ντάβιντ Μπέντσεκ και Κλάους-Φρίντριχ Λάαζερ από το ΙfW χωρίς να παραγνωρίζουν την πρόοδο που έχει συντελεστεί, κυρίως, σ’ ό,τι αφορά τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος, επισημαίνουν  τον «διακριτό κίνδυνο της κατάρρευσης των μεταρρυθμίσεων» στην Ελλάδα και των «ανεξέλεγκτων συνεπειών» που κάτι τέτοιο θα είχε.

Γι’ αυτό προτείνουν να δοθούν... εργολαβία  οι μεταρρυθμίσεις (για την ακρίβεια μιλούν για ένα «outsourcing του μεταρρυθμιστικού έργου») σε έξι κρίσιμους τομείς: τη δημόσια διοίκηση, την αγορά εργασίας, τις ιδιωτικοποιήσεις, τις μεταφορές, την ενέργεια, το λιανεμπόριο και τη διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας σε εμπειρογνώμονες (για τον κάθε ένα από τους προαναφερθέντες τομείς χωριστά).

Μ’ άλλα λόγια, οι Γερμανοί εμπειρογνώμονες προτείνουν τη σύσταση μιας πολυπληθούς «task force», σαν και εκείνη που είχε συστήσει η Ε.Ε. υπό τον Horst Reichenbach  μόνο που αυτή θα δεν θα «συμβουλεύει» απλώς τις ελληνικές αρχές ανά υπουργείο και ανά εποπτευόμενο φορέα για το πώς θα πετύχουν τους στόχους που θέτει το Μνημόνιο, αλλά θα εφαρμόζει η ίδια τις μνημονιακές μεταρρυθμίσεις για... λογαριασμό των υπουργών, των διοικητών και μελών των δ.σ. των δημοσίων οργανισμών. 
  Η λύση αυτή ενδεχομένως αν εφαρμοζόταν να έβγαζε τη Ελλάδα από το βαλκανικό και αφρικανικό περίγυρο, αλλά είναι αδύνατο να εφαρμοστεί καθώς θίγει τον πυρήνα της αξιοπρέπειας που δικαίως ή αδίκως νιώθει κάθε έθνος για τη παρουσία του στο κόσμο και τη ιστορία.
 

Πηγή:www.capital.gr