Καραγκιόζης, Χατζηαβάτης και Ελλάδα του '50: το νέο όραμα στη νέα τηλεόραση - Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος

Μήπως τελικά η κυβέρνηση θέλει απλώς κάτι να μας πει για το όραμα της «νέας Ελλάδας»; Μήπως δηλαδή το «όραμα» που έφτασε πλέον στους δέκτες είναι μια απεικόνιση του όλου «οράματος» που έχει για το αύριο, μια «προετοιμασία» για τα μελλούμενα;



Άρθρο του Γιώργου Μαλούχου στο ΒΗΜΑ

Με τη Γεωργία Βασιλειάδου δήμαρχο ξεκίνησε τις εκπομπές της η νέα Ελληνική Δημόσια Τηλεόραση, που στη συνέχεια έγινε «στον αέρα» Δημόσια Τηλεόραση. Αυτό το ξεκίνημα θα μείνει στην ιστορία, όπως άλλωστε και το πρώτο πρωινό της επομένης ημέρας με την επιστράτευση του Καραγκιόζη και του Χατζηαβάτη. Μακάρι να μην αποτελεί οιωνό. Πάντως, όλα αυτά τα πρόσωπα έχουν το συμβολικό βάρος τους, όπως και οι εποχές τους.

Oπως και να χει, η ουσία είναι ότι αυτό το ξεκίνημα θα μείνει στην ιστορία ως παράδειγμα επιστροφής της τηλεοπτικής λογικής μισό αιώνα πίσω: λέμε συχνά ότι έχουμε γυρίσει δεκαετίες πίσω στο παρελθόν, ως επίπεδο ζωής, ως πολιτική λειτουργία της δημοκρατίας, ως οικονομική ανάπτυξη: Τώρα και ως τηλεόραση, καθώς η πρώτη εκπομπή της ΔΤ θα μπορούσε άνετα να ήταν και η πρώτη εκπομπή μιας πειραματικής εκπομπής στα sixties, ή μιας πειρατικής στα 80΄s… Τραγελαφικό.

Αλλά θα μείνει στην ιστορία και ως τρόπος ευτελισμού της συμμόρφωσης του κράτους σε μία απόφαση της ανώτατης, δε, Δικαιοσύνης της χώρας: όχι μόνον άργησε να φύγει το μαύρο, αλλά, όταν έφυγε, αυτό συνέβη κατά το τυπικό και μόνον σκέλος του, εκπέμποντας ότι να ναι, προκειμένου να λέγεται ότι απλώς δεν υπάρχει πια το μαύρο. Ρωτούσαν στην κυβέρνηση αν χρειαζόμασταν τη σπάταλη και σκανδαλιάρα ΕΡΤ με τους βολεμένους, όπως έλεγε ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Τώρα, μπορεί να απαντήσει κανείς στο ερώτημα αν το 2013 χρειαζόμαστε ένα δημόσιο τηλεοπτικό φορέα να παίζει ελληνικές ταινίες του ’50 και να βγάζει πρόγραμμα κονσέρβα με βραδινή διακοπή;…

Τέλος, το άνοιγμα της νέας δημόσιας τηλεόρασης στην Ελλάδα θα μείνει στην ιστορία και για την ατολμία του: αφού προς τα εκεί πήγαινε, γιατί αντί της Βασιλειάδου, πάντοτε υπέροχης, δεν έβαζαν εν προκειμένω τον Κωνσταντάρα να κάνει τον Μαυρογιαλούρο;

Με λίγη φαντασία και τόλμη, οι υπεύθυνοι της ΔΤ θα μπορούσαν να κομπάζουν ότι τα έχουν όλα σε ένα: ψυχαγωγία, «ιστορικό ντοκιμαντέρ», αλλά, κυρίως, και επικαιρότητα, πολιτική ενημερωτική εκπομπή: υπάρχει τίποτα πιο επίκαιρο  και τίποτα πιο πολιτικό στην Ελλάδα σήμερα από τον Μαυρογιαλούρο; Αυτός δεν καθορίζει το μέλλον μας;… Ως ένα βαθμό βέβαια το έπραξαν ήδη και λίαν επιτυχώς με την επιστράτευση του καραγκιόζη: υπάρχει άραγε πιο επίκαιρη «πολιτική» εκπομπή για την Ελλάδα σήμερα;…

Είναι η μόνη λύση: και οι πολίτες θα νιώθουν ότι ενημερώνονται την ώρα που θα ψυχαγωγούνται, και στο Δικαστήριο η κυβέρνηση θα μπορεί να απαντήσει ότι συμμορφώθηκε πλήρως με όλα, και η αισθητική θα ταιριάζει με το σήμα που είδαμε, και, κυρίως, θα είναι και πολύ οικονομικό: που να φτιάχνεις τώρα νέα πράγματα να δείχνεις…

Πάντως, μετά τη Βασιλειάδου δήμαρχο το πρώτο βράδυ και τον καραγκιόζη το πρώτο πρωινό της νέας δημόσιας τηλεόρασης, υπάρχει και σοβαρή εναλλακτική: ύστερα από αίτημα χιλιάδων τηλεθεατών καθηλωμένων στους ασπρόμαυρους δέκτες της παράξενης συσκευής με τις λάμπες και το σεμεδάκι που κρέμεται από πάνω, παιδιά και μεγάλοι περιμένουν στημένοι με αγωνία τα «νέα» επεισόδια του Μπόλεκ και Λόλεκ στην πρωινή ζώνη: ούτως ή άλλως, τι πιο ταιριαστό για την αισθητική του νέου σήματος, που μοιάζει σα να βγήκε από τη Ρουμανία του Τσαουσέσκου…