Ο Γκάντι, ο Γουίτμαν, ο Κεφαλογιάννης & o Σγουρός με την ΑΕΚ -Το καυστικό άρθρο του Στέφανου Κασιμάτη

Είναι μία από αυτές τις σπάνιες χειρονομίες υψηλού συμβολισμού που με συνταράζουν, σε βαθμό ώστε να είναι απαραίτητο να αφήσω πρώτα κάποιες ημέρες να περάσουν προτού τολμήσω να αρθρώσω λόγο. Εννοώ το δώρο του απελθόντος γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής της Ν.Δ., Μανώλη Κεφαλογιάννη, στον διάδοχό του, Ανδρέα Παπαμιμίκο. Επρόκειτο για μία σοφή ρήση του Μαχάτμα Γκάντι, τα λεγόμενα «επτά κοινωνικά αμαρτήματα» από ένα άρθρο του 1925, ωραιότατα κορνιζαρισμένη, ώστε ο νέος γραμματέας να διακοσμήσει με αυτή το γραφείο του και να θυμάται ευγνωμόνως τον προκάτοχό του.



«Πλούτο χωρίς μόχθο, γνώση χωρίς χαρακτήρα, επιστήμη χωρίς ανθρωπιά, πολιτική χωρίς αρχές, εμπόριο χωρίς ήθος, απόλαυση χωρίς συναίσθημα, λατρεία χωρίς θυσία». Αυτά κατά τον Γκάντι και, ασφαλώς, κατά τον Μ. Κεφαλογιάννη είναι ό,τι δεν πρέπει κάποιος να έχει στη ζωή του. Βέβαια, καθώς συχνά υποκύπτω στον πειρασμό της σχολαστικότητας, να παρατηρήσω ότι, στην αυθεντική μορφή της, η ρήση του Γκάντι αναφέρεται σε «απόλαυση χωρίς συνείδηση» (pleasure without conscience) και, αν καταλαβαίνω σωστά, ως συνείδηση εννοεί μάλλον την πνευματική δυνατότητα με την οποία διαμορφώνουμε τις ηθικές κρίσεις μας. Αυτό είναι κάτι διαφορετικό από το συναίσθημα, δηλαδή τη συγκεκριμένη μορφή μιας ψυχικής διάθεσής μας. Αλλά για πολλούς ανθρώπους σε τούτη τη χώρα αυτά τα δύο δεν διαφέρουν: το συναίσθημά τους είναι η συνείδησή τους, το σωστό είναι αυτό που τους αρέσει και το λάθος εκείνο που δεν τους αρέσει. Είμαι βέβαιος ότι, με την πείρα του πολιτευομένου, ο Μ. Κεφαλογιάννης το γνωρίζει αυτό. Αλλά ας μην μένουμε στις λεπτομέρειες! Αυτό που μας συγκινεί με τη σημασία του είναι ότι ο Μ. Κεφαλογιάννης ενσαρκώνει τις αρχές που εκφράζουν οι συμβουλές του Γκάντι...

Από αισθητικής απόψεως, ωστόσο, μου προξενεί εντύπωση ότι η ρήση του Γκάντι είναι τυπωμένη με χαρακτήρες της βυζαντινής καλλιγραφίας. Από πού κι ώς πού, αναρωτιέμαι. Πώς, δηλαδή, συναντάται το Βυζάντιο με τον Γκάντι; Μήπως, επειδή ο Γκάντι ήταν λιτός στις συνήθειες, απλός στους τρόπους και κάτισχνος στην όψη, όλα αυτά τον κάνουν στην αντίληψη του Μ. Κεφαλογιάννη να ταυτίζεται με τις μορφές των αγίων της βυζαντινής εικονογραφίας; Μπορεί - δεν είναι, πάντως, απλό να διεισδύσει κανείς στο μυαλό του βουλευτή Ηρακλείου. Συνείδηση και συναίσθημα, Βυζάντιο και Γκάντι, όλα μπορούν να συνυπάρχουν αρμονικά και κάποτε ακόμη και να ταυτίζονται στην υπερβατική φιλοσοφία του Μ. Κεφαλογιάννη. Θυμίζω, άλλωστε, όταν τον περασμένο Μάρτιο, αντίθετα προς την επίσημη γραμμή του κόμματος και παρά την ιδιότητά του ως γραμματέα της Ν.Δ., ο Μ. Κεφαλογιάννης είχε καταψηφίσει τότε την άρση ασυλίας του Ηλ. Κασιδιάρη της Χρυσής Αυγής, είχε εξηγήσει, αργότερα, σε έναν φιλοσοφικό αυτοσχεδιασμό του, ότι η ηθική στάση του έναντι του Ηλ. Κασιδιάρη δεν σχετίζεται απαραιτήτως με τον χαρακτήρα της ψήφου του. «Συνειδητή πράξη είναι η πράξη καταδίκης, δεν είναι η πράξη ψήφου», είχε πει με το χαρακτηριστικό αποφθεγματικό ύφος του.

Οι κανόνες της συμβατικής λογικής είναι πολύ στενοί για τους πνευματικούς ορίζοντές του. Ο Μανώλης Κεφαλογιάννης είναι ο Γουόλτ Γουίτμαν της πολιτικής σκέψης: είναι τα πάντα, περιέχει τα πάντα. Εξ ου και, όπως ακούω, διαδίδει μέσω φίλων του ότι σκοπεύει να είναι και ευρωβουλευτής (του υποσχέθηκε δημοσίως τη θέση ο Αντώνης Σαμαράς, θυμίζω) αλλά και βουλευτής Ηρακλείου. Συγκεκριμένα, ασφαλώς θα τιμήσει τον πρωθυπουργό αποδεχόμενος τη θέση του επικεφαλής στο ευρωψηφοδέλτιο, αλλά όταν προκηρυχθούν εκλογές θα επιστρέψει, για να είναι και πάλι υποψήφιος στο Ηράκλειο. «Αυτό που τον ενδιαφέρει», λένε οι φίλοι του, «είναι πολιτική σκηνή και η επόμενη, μετά τον Σαμαρά, ημέρα στη Ν.Δ., όταν και όποτε προκύψει».

Κατά συνέπεια, αφού δεν του αρέσει και πολύ η Ευρωβουλή του Μ. Κεφαλογιάννη, δεν χρειάζεται να του χαλάσει χατίρι ο Α. Σαμαράς. (Πότε του χάλασε, άλλωστε;) Οσον αφορά, δε, τη δημόσια δέσμευσή του, ο πρωθυπουργός πολύ εύκολα μπορεί να υπαναχωρήσει, χωρίς να εκτεθεί. «Και τώρα», του είπε στη συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής, αφού τον ευχαρίστησε, «πρόκειται να αναλάβεις έναν εξίσου κρίσιμο ρόλο, στην προετοιμασία των ευρωεκλογών τον επόμενο Ιούνιο και στην Ευρωβουλή μετά τον Ιούνιο». Η προετοιμασία των ευρωεκλογών προσδιορίζεται χρονικά: είναι τον επόμενο Ιούνιο, δηλαδή τον Ιούνιο του 2014. Ομως, ο άλλος Ιούνιος, μετά τον οποίο ο Μ. Κεφαλογιάννης θα είναι στην Ευρωβουλή, δεν προσδιορίζεται. Μπορεί να είναι και αυτός του 2019! Γιατί όχι και του 2024;

Ο γαλαντόμος περιφερειάρχης

Το Εθνικό Πρότυπο Νηπιοτροφείο της Καλλιθέας, πληροφορηθήκαμε χθες, ότι δεν μπορεί να συνεχίσει τη λειτουργία του, επειδή ακόμη δεν έχει καταβληθεί η ετήσια επιχορήγηση των 250.000 ευρώ για το τρέχον έτος. Την επιχορήγηση καταβάλλει το υπουργείο Εργασίας, μέσω της Περιφέρειας Αττικής· και η λεπτομέρεια αυτή μου δίνει την ευκαιρία να υποβάλω ταπεινά μια πρόταση: αφού το υπουργείο δεν βρίσκει τα λεφτά, γιατί δεν τα δίνει ο Γιάννης ο Σγουρός ο περιφερειάρχης, που του περισσεύουν και είκοσι εκατομμύρια να τα χώνει για το γήπεδο της ΑΕΚ;