Τα ελάχιστα του καλοκαιριού-Του Αλέξη Γούδα

Του Αλέξη Γούδα στο pinakio.blogspot.gr

Λιτό και απέριττο το καλοκαίρι. Ακαταμάχητο. Κι όλα μας τα υπάρχοντα ... δύο μπλούζες, ένα κοντό παντελονάκι, ένα ζευγάρι σανδάλια. Ένας πεύκος πλάι στη θάλασσα, ένα μοναχικό σύννεφο να ξηλώνει τον ουρανό, γέρος βαρκάρης να το ακολουθεί από κάτω, γυμνά τρίχρονα γυρεύοντας κοχύλια,  δροσιά σεντονιού το καταμεσήμερο.



Κατηφορικά δρομάκια σ' έρημες αμμουδιές, μια ακίδα στο πόδι κ έπειτα μακροβούτια πίσω στην παιδική μας ηλικία, ξάπλα στον ήλιο, δεκάλεπτος ύπνος κ ένα τζιτζίκι ... ακούραστος βιολιστής. Λίγες κουβέντες, μια μπουκιά φαί, δυο τρεις φίλοι, κάτι τουρίστες με την μονιμότητα της απορίας, της χαζομάρας  και της ευγένειας στο βλέμμα τους.

Το βράδυ βόλτα στα υπαίθρια  τρυφερά πανηγύρια, εδώ κ εκεί μικροπωλητές, κρεμασμένα πολύχρωμα κοσμήματα, ξύλινα σκαλιστά από την Αφρική, καλαμπόκι,  χωνάκι παγωτό -ωχ λερώθηκα- μετά  ξενύχτι.

Κι ένα ηλιοβασίλεμα σαν ξεφλουδισμένο σώμα ... λίγο πιο εκεί ... μια παραλία, δυο πρόσωπα, ένα πάθος. Γεννηθήκαμε για να χουμε τόσα και να τα φωτίζουμε δίνοντάς τους νόημα. Γιατί είναι όλα  πάντα εδώ μπροστά στα μάτια μας,  στα χέρια μας, στην αγκαλιά μας. Αυτά τα λίγα, τα ελάχιστα ...

Από τα ελάχιστα φτάνεις πιο σύντομα οπουδήποτε ..κι ας είναι πιο δύσκολο.