Ελλάδα, η χώρα του σουβλατζίδικου - Toυ Γιάννη Διονάτου

Δυστυχώς μετά από πολλά ευρωπαϊκά πακέτα και επενδύσεις πολλών δισ. (μιλώντας ακόμη και σε επίπεδα ευρώ) που κατάφερε να "πετάξει" στα "σκουπίδια" η Ελλάδα,  το νέο μοντέλο επιχειρηματικότητας που παρουσιάζει ραγδαίους ρυθμούς ανάπτυξης στη χώρα είναι o κλάδος της ήπιας εστίασης και ειδικότερα τα σουβλατζίδικα.

Άρθρο του Γιάννη Διονάτου στο Emea.gr

Με έκπληξη διαβάσαμε ότι γνωστή αλυσίδα πώλησης ειδών πολυτέλειας, που διαθέτει στην Αττική δύο καταστήματα, ένα στην Αθήνα και ένα στη Κηφισιά, μελετά την μεταφορά ή ακόμη και το κλείσιμο του καταστήματος της Κηφισιάς, καθώς το άνοιγμα πολλών σουβλατζίδικων στην περιοχή έχει, σύμφωνα με τους διαχειριστές της αλυσίδας στην Ελλάδα, υποβαθμίσει την περιοχή.

Η αλήθεια είναι ότι και σε άλλες περιοχές της Αττικής, όπως π.χ. η Γλυφάδα, τα μοντέρνα σουβλατζίδικα έχουν κατακλύσει τους κεντρικούς δρόμους και του συγκεκριμένου προαστίου της πρωτεύουσας, ενώ ανάλογου περιεχομένου καταστήματα (σουβλατζίδικα, φούρνοι και καφέ) "φυτρώνουν" ως "μανιτάρια" όχι μόνο στα προάστια, αλλά και στο κέντρο της Αθήνας.

Για τους μεγαλύτερους ηλικίας, από εμάς, ανθρώπους, η κατάσταση θυμίζει έντονα τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 που και τότε τα σουβλατζίδικα "φύτρωναν" ως μανιτάρια σε όλη την Αθήνα, καθώς αποτελούσαν την εύκολη λύση για τον μέσο Έλληνα και ιδιαίτερα για αυτόν που βρέθηκε στην Αθήνα από περιοχές της επαρχίας αναζητώντας στην πρωτεύουσα – τότε – την δική του "Ιθάκη".