Οι Έλληνες γνωρίζουν τι εστί Χρυσή Αυγή - Τώρα που δεν υπάρχουν τα λεφτά να ταϊσουμε τα φίδια, αυτά λύσαξαν και δαγκώνουν - Και τα φίδια πολλά - Γράφει ο Νίκος Χρυσολωράς

Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω το σκεπτικό των προτροπών για «ομόθυμη καταδίκη» και «απομόνωση» του «ναζιστικού μορφώματος», αλλά και των κλισέ εκφράσεων «αποτροπιασμού» για τα τραγικά περιστατικά των τελευταίων ημερών. Οι Έλληνες πολίτες γνωρίζουν τι εστί Χρυσή Αυγή, δεν χρειάζονται τους πολιτικούς μας να τους το υπενθυμίσουν. Κανένα όφελος δεν θα προκύψει, όσες φορές και να αποκαλέσουμε τους φασίστες με τ’ όνομά τους. Οι συμπολίτες μας τα ξέρουν όλα πολύ καλά, διότι η Χρυσή Αυγή ουδέποτε κρύφτηκε. Παρόλα αυτά, εκατοντάδες χιλιάδες εξ ημών ψήφισαν αυτό το κόμμα στις εκλογές του περασμένου Μαΐου και Ιουνίου και έκτοτε τα ποσοστά του διαρκώς αυξάνονται στις δημοσκοπήσεις.



Άρθρο του Νίκου Χρυσολωρά στην Καθημερινή

Θυμίζω ότι όταν ο σημερινός κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των Χρυσαυγιτών χειροδίκησε εναντίον δύο βουλευτών, ανάμεσα στις δύο περυσινές αναμετρήσεις, τα δημοσκοπικά ποσοστά του κόμματός του αυξήθηκαν, δεν μειώθηκαν, κάτι που επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια και στις κάλπες. Ας μην σπεύδουμε λοιπόν να εκθέσουμε τη Χ.Α, διότι εκτίθεται μόνη της. Και η μαύρη – η κατάμαυρη – αλήθεια είναι ότι παρόλο που δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το χαρακτήρα της, έχει αναδειχθεί αυτή τη στιγμή σε τρίτη μεγαλύτερη παράταξη στην Ελλάδα, ενώ έμπειροι πολιτικοί και αναλυτές προβλέπουν ότι θα μπορούσε να καταλάβει ακόμη και την δεύτερη θέση στις προσεχείς ευρωεκλογές, πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ και μπροστά από τη Νέα Δημοκρατία.

Οι περισσότερες εξηγήσεις που έχουν ακουστεί για το φαινόμενο είναι, κατά την ταπεινή μου γνώμη, ανεπαρκείς. Δεν φταίει η λιτότητα του Μνημονίου για την εκτίναξη των ποσοστών των νεοναζιστών. Ανάλογα ποσοστά ανεργίας υπάρχουν και στην Ισπανία, σκληρή λιτότητα εφαρμόζεται και στην Πορτογαλία, αλλά Χ.Α δεν υπάρχει πουθενά αλλού στην Ευρώπη. Δεν γίνεται κανείς φασίστας σε δύο χρόνια, αν δεν το έχει ήδη μέσα του. Ούτε η λαθρομετανάστευση και η εγκληματικότητα είναι η ρίζα του προβλήματος. Τα ποσοστά εγκληματικότητας στην Ελλάδα, παρά την πρόσφατη αύξησή τους, παραμένουν από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη, ενώ η Χ.Α θερίζει και στην επαρχία, όπου δεν υπάρχουν γκέτο λαθρομεταναστών. Χ.Α ψηφίζουν και στην πατρίδα μου, τη Σέριφο, όπου τα ποσοστά εγκληματικότητας είναι επί χρόνια μηδενικά.

Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι αυτοί οι φασίστες υπήρχαν και πριν την κρίση, μόνο που ήταν κρυμμένοι μέσα στα άλλα κόμματα, τα οποία τους τάιζαν με θέσεις στο δημόσιο και άλλες διευκολύνσεις. Τώρα που δεν υπάρχουν τα λεφτά να ταϊσουμε τα φίδια, αυτά λύσαξαν και δαγκώνουν. Και τα φίδια είναι πολλά, όπως αποδεικνύεται. Δικαιολογίες ότι ο πολύς κόσμος που δηλώνει ότι θα ψηφίσει αυτό το κόμμα δεν συμμερίζεται τον αντισημιτισμό και τον φασισμό του, δεν βασίζονται σε πραγματικά εμπειρικά δεδομένα, αλλά μάλλον αποτελούν ευσεβείς πόθους. Αυτός ο πολύς κόσμος μόνο για φτύσιμο είναι, κανένα ελαφρυντικό δεν υπάρχει.

Ας το παραδεχθούν επιτέλους οι μόνιμοι υμνητές του άσπιλου λαού μας: η ομοφοβία, η ξενοφοβία, ο ρατσισμός, ο αντισημιτισμός, η θρασύδειλη ροπή προς τη βία (μόνο όταν γνωρίζουμε ότι δεν θα υπάρξουν συνέπειες και όταν τα νούμερα είναι με το μέρος μας), η έλλειψη σεβασμού προς τον δημόσιο χώρο και τον συμπολίτη, η ανομία, τα κόμπλεξ κατωτερότητας και η μισαλλοδοξία, χαρακτηρίζουν μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας από συστάσεως ελληνικού κράτους και μέχρι σήμερα. Αν παραμένουμε ακόμη στον ανεπτυγμένο κόσμο, το οφείλουμε αποκλειστικά στις προσπάθειες του ισχυρού πατριωτικού Δημοκρατικού Κέντρου, που πάντοτε κράταγε τα μπόσικα σε αυτόν τον τόπο και στην αμέριστη συμπαράσταση της Δύσης.

Και για να έλθω στο προκείμενο, ο μόνος τρόπος να καταπολεμηθεί σε αυτή τη φάση η Χ.Α είναι να αποδείξουμε πέραν πάσης αμφιβολίας στους οπαδούς της, ότι τυχόν περαιτέρω ενίσχυσή αυτού του κόμματος είναι κακό πράγμα για την τσέπη τους. Διότι αυτός ο κόσμος μόνο για το προσωπικό του συμφέρον ενδιαφέρεται. Να αναδείξουμε λοιπόν την ένδεια προτάσεων των στελεχών της Χ.Α και την απόλυτη ασχετοσύνη τους από κάθε τεχνικό ή άλλο ζήτημα (ασφαλιστικό, υγεία, χρηματοπιστωτικός τομέας, κλπ). Εκεί πρέπει να επικεντρωθεί η κριτική, καθώς και στην καταστολή των εγκληματικών συμπεριφορών, ώστε να αποδειχθεί ότι η ελκυστική σε πολλούς «βαρβατίλα» που εκπέμπουν οι Χρυσαυγίτες είναι χάρτινη και μπορεί να τσακιστεί εύκολα από τους μηχανισμούς του δημοκρατικού κράτους. Εκεί βρίσκεται η λύση κατ’ εμέ, και όχι σε υποκριτικές κορώνες περί ανάγκης υπεράσπισης του πολιτεύματος, ιδιαίτερα όταν αυτές προέρχονται από απαξιωμένους πολιτικούς, οι οποίοι έχουν κατ’ επανάληψη γράψει το Σύνταγμα και τους νόμους στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, για να βολέψουν ημετέρους.

Φυσικά, η τακτική που προτείνω μπορεί να αποτύχει και τελικά η χώρα να βυθιστεί στο σκότος. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, οπωσδήποτε θα μας αξίζει. Διότι ανεξάρτητα από ερμηνείες και εξηγήσεις, όσο σοβαροί και να ήταν οι λόγοι που οδήγησαν κάποτε συγκεκριμένους λαούς στην επιλογή του φασισμού, η ευθύνη τους -πολιτική, ποινική και ιστορική- δεν παραγράφεται, ούτε συγχωρείται. Ελπίζω κάποτε να μη λέμε το ίδιο και στην Ελλάδα.