Η πραγματική κληρονομιά του Άκη Τσοχατζόπουλου - Του Στέφανου Κασιμάτη

Achtung! Χθες το πρωί η Βουλή γέμισε με ενστόλους. Ησαν εκεί ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, οι αρχηγοί των Οπλων, οι υπαρχηγοί, οι διάφοροι (μετά συγχωρήσεως) παρατρεχάμενοι ανώτεροι και ανώτατοι αξιωματικοί, εν όλω σαράντα: με τα πηλήκια, τα χρυσά κουμπιά και τα παράσημά τους! Τι είχε συμβεί; Μήπως (κατά συνεκδοχήν...) η Χρυσή Αυγή είχε επιχειρήσει να πραγματοποιήσει την απειλή της «να μπει στη Βουλή με τανκς»; Οχι, καλοί μου αναγνώστες, μην ανησυχείτε.



Άρθρο του Στέφανου Κασιμάτη στην Καθημερινή

Η παρουσία τους ήταν, αντιθέτως, η ένδειξη ότι η Δημοκρατία μας λειτουργεί κατά το γράμμα του νόμου. Η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων βρισκόταν στη Βουλή διότι όφειλε να παρευρίσκεται στην προγραμματισμένη συνεδρίαση της (εδώ ένα ταρατατζούμ, παρακαλώ...) Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Εξοπλιστικών Προγραμμάτων: της μόνης, σημειωτέον, που συνεδριάζει χωρίς ακροατήριο, τηλεοράσεις και τα τοιαύτα. Κεκλεισμένων των θυρών! (Δεύτερο ταρατατζούμ, παρακαλώ.) Μα αστειευόμαστε, στην Ελλάδα του 2013; Ναι, αστειευόμαστε· και μάλιστα με τόσο σοβαρά θέματα. Αλλά ας πάμε παρακάτω...

Παρακαλώ, φαντασθείτε την εικόνα: ό,τι καλύτερο διαθέτει σήμερα ο Στρατός σε επίπεδο ηγεσίας, όλοι τους συγκεντρωμένοι στη Βουλή. Για ποιον λόγο; Διότι η επιτροπή θα αποφάσιζε επί των εξής θεμάτων: προμήθεια συσσωρευτών, κλιματιστικών μονάδων ξηράς, ξηρών στοιχείων ναρκών, μετατροπέων, πυροτεχνικών υποσυγκροτημάτων, ανασχετήρων αεροσκαφών, στοιχείων υποστηρίξεως τροχοφόρων οχημάτων και άλλων. Ολα αυτά, για εμάς τους αδαείς, ακούγονται αστεία ―αλλά δεν είναι όλα. Λόγου χάριν, οι «ανασχετήρες» είναι τα αλεξίπτωτα που ανοίγουν όταν τα πανάκριβα αεροσκάφη (που ακόμη τα χρωστάμε) τα προσγειώνουν αυτοί στους οποίους έχουμε περικόψει τους μισθούς στο ίδιο επίπεδο με τον βλάκα που προσελήφθη στο Δημόσιο για να κ***βαράει πίσω από ένα γραφείο, ώσπου να βγει στη σύνταξη, πρωτίστως επειδή ήταν βλάκας και έτυχε να έχει κάποιο πολιτικό μέσον.

Εντάξει! Ατύπως έχουμε αποφασίσει ότι η ασφάλεια των πιλότων μπορεί να υφίσταται τους ρυθμούς της γραφειοκρατίας ―διότι, κατ’ ουσίαν, έχουμε εξισώσει τους πιλότους με κάθε άλλο υπάλληλο του Δημοσίου. Υπήρχαν όμως και σημαντικότερα στη λίστα των θεμάτων που απασχόλησε την Ειδική Διαρκή Επιτροπή. Φέρ’ ειπείν, ανταλλακτικά για τους πυραύλους Exocet (σαν αυτούς που βύθισαν το θωρηκτό «Belgrano» στον πόλεμο των Φόκλαντς). Λόγω της ελλείψεως αυτών των ανταλλακτικών, οι συγκεκριμένοι πύραυλοι ήσαν ανενεργοί από το 2011. Με άλλα λόγια, τα Mirage που πετάνε πάνω από το Αιγαίο, φορτωμένα με τους Exocet, πετάνε για πλάκα από το 2011. Σημειωτέον, το ότι η επιτροπή ενέκρινε χθες την προμήθεια των ανταλλακτικών που κάνει τους πυραύλους λειτουργικούς δεν σημαίνει ότι αυτό θα συμβεί αύριο. Η απόφαση πρέπει να περάσει από το ΚΥΣΕΑ και άλλες προβλεπόμενες διαδικασίες. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, δηλαδή, ας περιμένουμε ακόμη έναν χρόνο έως ότου τα Mirage έχουν κάποιο σοβαρό λόγο για να πετάνε, πέραν των τυπικών που ορίζει η γραφειοκρατία.

Δεν πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση ―δυστυχώς, είναι ο κανόνας. Διαβάσατε, λ.χ., χθες στην «Κ» (σελ. 5) το δημοσίευμα με τον τίτλο «Πρώτη βολή με τους S-300 στην Κρήτη»; Αν το διαβάσατε, θα προσέξατε ότι μας κόστισαν 250 εκατομμύρια δολάρια. Ωστόσο, χρειάστηκαν δεκαπέντε μήνες για να προμηθευτούμε τον κινούμενο στόχο, αφότου ο ΑΓΕΕΘΑ Μ. Κωσταράκος ξεκίνησε τη διαδικασία για την αξιοποίηση του συγκεκριμένου οπλικού συστήματος. Ιδια περίπτωση ακριβώς και με τους Exocet.

Καταλαβαίνω πολύ καλά ότι ορισμένοι από όσους διαβάζετε τώρα τη στήλη θα ενοχληθείτε. (Εχω λάβει ανάλογες επιστολές στο παρελθόν για παρεμφερή θέματα και το καταλαβαίνω...) Δεν είναι, θα πείτε, υποκριτικό να επικαλούμαι το εθνικό συμφέρον, ενώ συγχρόνως εκθέτω στοιχεία που, υποτίθεται ότι, αντιστρατεύονται την υπεράσπισή του; Κάθε άλλο, αν μου επιτρέπετε. Διότι όταν στη Βουλή συζητούνται τέτοια θέματα (έστω και με τους περιορισμούς που ανέφερα παραπάνω), είναι εντελώς περιττό και γελοίο να μιλούμε για μυστικότητα στη χώρα όπου, κατά το λεχθέν, δεν έχει νόημα η ύπαρξη κατασκοπείας, διότι όλοι λένε τα πάντα. (Σε αντιδιαστολή -κατά το λεχθέν πάντα- με την Ιαπωνία, όπου υποτίθεται ότι κανείς δεν λέει τίποτε...) Ας μην παριστάνουμε, λοιπόν, τη στρουθοκάμηλο. Είναι βλακώδες να πιστεύουμε ότι, επειδή δεν συζητούμε στα ΜΜΕ αυτό που αποφασίζεται στη Βουλή, κανείς άλλος δεν το ξέρει. Είναι μια μορφή συλλογικού σολιψισμού: χώνουμε το κεφάλι στην άμμο, σαν τη στρουθοκάμηλο, και νομίζουμε ότι η πραγματικότητα την οποία δεν βλέπουμε εμείς δεν υφίσταται και για κανέναν άλλο.

Το ότι θέματα που θα έπρεπε να αποφασίζονται μεταξύ των επαϊόντων στα επιτελεία, εμείς, στο όνομα της δημοκρατίας, καταλήγουμε να τα συζητούμε στη Βουλή, είναι μια διαστροφή της δημοκρατίας εν ονόματι της «διαφάνειας». Θεσμοθετήθηκε από τον Ευάγγελο τον Βενιζέλο, ως υπουργό Αμύνης, και ισχύει ώς σήμερα. Αποτελεί παράδειγμα της υποκρισίας, που εν τέλει βρίσκει διέξοδο στην παραλυσία του κράτους. Υποκρισία, επειδή στην πραγματικότητα είναι η παραδοχή της αδυναμίας μας να λειτουργήσουμε ως κανονικό κράτος, που εμπιστεύεται τους ανώτατους δημόσιους λειτουργούς του, όπως είναι (μάλλον, θα έπρεπε να είναι...) τα στελέχη των επιτελείων, καθώς αυτοί θα έπρεπε να αποφασίζουν για θέματα αφορώντα τη στοιχειώδη λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων ―και όχι να περιμένουμε δύο χρόνια για χάρη μιας «διαφάνειας», η οποία, στο κάτω κάτω, δεν είναι τέτοια, αφού συντελείται εν κρυπτώ. Το αποτέλεσμα της υποκρισίας είναι η περαιτέρω παραλυσία του κράτους, όταν για την προμήθεια ελαστικών (αυτό σημαίνει «υποστήριξη τροχοφόρων οχημάτων»...) πρέπει να αποφασίσει μια επιτροπή της Βουλής και να περιμένουμε δύο χρόνια.

Όλα αυτά είναι η πραγματική κληρονομιά που μας άφησε ο Ακης ο Τσοχατζόπουλος με τις κλεψιές του. Μαζί με την υπόληψή του και τα λοιπά, αυτός ο άνθρωπος κατέστρεψε και το κράτος. Τον χώσαμε στη φυλακή (για πόσο είναι ένα θέμα...). Του πήραμε πίσω την περιουσία που απέκτησε (ένα μέρος της...). Τουλάχιστον ας μην αφήσουμε και την κληρονομιά του να μας βαραίνει.: