Είναι οι καταθέσεις ασφαλέστερες ή οι μετοχές και ο χρυσός; Στο κρίσιμο ερώτημα απαντά ο Κώστας Στούπας!‏

Τον παλιό καιρό οι μεταλλωρύχοι κουβαλούσαν μαζί στα έγκατα της γης ένα κλουβί μ’ ένα καναρίνι. Το καναρίνι επειδή ήταν ευαίσθητο στις μεταβολές του αέρα της στοάς προειδοποιούσε με τη ζωή του, για την παρουσία δηλητηριωδών αερίων.



Η ελληνική κρίση αποτελεί, τρόπον τινά το καναρίνι στο ορυχείο της Ευρωπαϊκής και Παγκόσμιας οικονομίας.

Η Ελλάδα αντιμετωπίζει σε μικρογραφία και τηρουμένων των αναλογιών και των ιδιαιτεροτήτων, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν κατά μέσο όρο οι υπερχρεωμένες χώρες της Δύσης:

Toυ Κώστα Στούπα - Capital.gr

Υψηλά χρέη που εμποδίζουν τη συνέχιση του της ανάπτυξης μέσω της κατανάλωσης. Μετανάστευση των παραγωγικών θέσεων εργασίας στις αναπτυσσόμενες χώρες. Επίθεση στα πολιτισμικά χαρακτηριστικά από την μεταναστευτική πίεση των πιο φτωχών και καθυστερημένων πληθυσμών του πλανήτη. Δημογραφική γήρανση με ανάλογες επιπτώσεις στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, αλλά και τα αντανακλαστικά της κοινωνίας.

Οι πρώτες επιπτώσεις της πρόσκρουσης της κοινωνίας στο «τείχος» της κρίσης είναι η κοινωνική ένταση και η άνοδος των πολιτικών άκρων της «παλαβής» αριστεράς και δεξιάς, από το περιθώριο στο επίκεντρο με μηδενιστική ρητορική ικανή να επιδεινώσει μια ήδη ιδιαίτερα ασταθή ισορροπία.

Έχουμε αναφερθεί συχνά στα πιθανά σενάρια των πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων που θα δρομολογήσει η επίλυση του σύγχρονου κομβικού προβλήματος.

Πολλοί είναι οι αναγνώστες που ρωτάνε συχνά για τις πιθανές επιπτώσεις στα περιουσιακά τους στοιχεία και τους πιθανούς τρόπους διασφάλισης αυτών ή και της επαύξησης μέσω της κερδοσκοπίας, γιατί εκεί που χάνονται περιουσίες συνήθως εκεί είναι που κερδίζονται άλλες…

Στην Ελληνική περίπτωση της κρίσης χρεοκοπίας, μέχρι τώρα είχαμε σαν μεγάλους χαμένους τους μετόχους των τραπεζών, του ομολογιούχους κρατικού χρέους, τους φορολογούμενους και τους ασφαλισμένους…

Αλώβητοι από τη κρίση βγήκαν οι καταθέτες και οι μέτοχοι μη τραπεζικών εταιρειών.

Οι μετοχές των μη τραπεζικών εταιρειών που δεν χρειάστηκαν ανακεφαλαίωση, πιέστηκαν γράφοντας τεράστιες απώλειες, αλλά με την πρώτη ευκαιρία ανέκαμψαν φτάνοντας στα προ χρεοκοπίας επίπεδα ( ή και υψηλότερα) αποκαθιστώντας κατ’ αυτό τον τρόπο την περιουσία των κατόχων τους.

Οι μετοχές των εταιρειών που χρεοκόπησαν (τυπικά ή ουσιαστικά) δεν ανέκαμψαν ποτέ στα προ χρεοκοπίας επίπεδα. Επιπλέον σύντομα οι τράπεζες θα χρειαστεί να αναδιαρθρώσουν πολλές από αυτές τις εταιρείες με αυξήσεις κεφαλαίου σε βάρος των παλιών μετόχων, οι οποίες έτσι θα οριστικοποιήσουν τις απώλειές τους.

Οι τράπεζες και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη θα χρειαστεί να διαγράψουν χρέη και να αναδιαρθρώσουν ολόκληρους επιχειρηματικούς κλάδους.

Στην πρώτη φάση αντιμετώπισαν την εμφάνιση αρνητικών ιδίων κεφαλαίων με την ανακεφαλαίωση με κεφάλαια που προστέθηκαν στο δημόσιο χρέος. Ήδη, μετά τις εξελίξεις της Κύπρου, έχει ωριμάσει η άποψη πως στις επόμενες ανακεφαλαιώσεις θα χρειαστεί να βάλουν το χέρι στη «τσέπη» και οι καταθέτες.

Στο μέλλον λοιπόν οι καταθέσεις είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν το κίνδυνο ενός «κουρέματος». Αυτό ισχύει και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη.

Πριν τη κρίση του 2008 η λέξη ομόλογο αποτελούσε συνώνυμο της ασφάλειας. Μετά το 2008 η Ελλάδα απέδειξε πως δεν αποτελεί πλέον. Ο κύκλος τη χαμένης τιμής των κρατικών ομολόγων μάλλον δεν έχει λήξει ακόμη.

Ο χρυσός αφού έλαμψε όλη την προηγούμενη δεκαετία, τα τελευταία χρόνια έχει θαμπώσει. Σε ένα τόσο ασταθές διεθνές περιβάλλον με τις πληθωριστικές πιέσεις της υπερβάλλουσας ρευστότητας να αφορούν προς το παρόν μόνο τις μετοχές, τα εμπορεύματα και τα υπόλοιπα αξιόγραφα, το πιθανότερο είναι πως ο χρυσός θα ξαναβρεί τρόπο να λάμψει…

Στην Ελλάδα παρατηρήσαμε πως τα πρώτα χρόνια της κρίσης υπήρξε αύξηση τα ζήτησης για χρυσό και στη συνέχεια όταν τα νοικοκυριά είχαν ανάγκη, πωλούσαν κοσμήματα και λίρες και να καλύψουν ανάγκες.

Aν το μοντέλο αυτό επαναληφθεί σε μεγαλύτερη κλίμακα, οι διακυμάνσεις της προσφοράς και τη ζήτησης θα παίξουν ρόλο στη διαμόρφωση της τιμής του κίτρινου μετάλλου.

Αν λοιπόν στη πρώτη φάση της κρίσης οι καταθέσεις έμειναν αλώβητες, αυτό δεν τις εξασφαλίζει και σε επόμενες φάσεις αν υπάρξουν.

Το μήνυμα των μετοχών είναι πως οι μέτοχοι εταιρειών που θα χρειαστούν ανακεφαλαίωση καταστρέφονται ολοσχερώς και σχεδόν ολοσχερώς, αλλά οι μέτοχοι των υγιών εταιρειών στο τέλος αναπληρώνουν τις απώλειες ή βγάζουν και κέρδος…

Για τον χρυσό οι ενδείξεις συγκλίνουν πως θα ‘χει την ευκαιρία να ξαναλάμψει πριν τελειώσει η κύκλος της κρίσης.

Πηγή:www.capital.gr