Ευρωπαϊκό FBI μέσω Σικελίας, Αθήνας και Βερολίνου

Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης

Η είδηση ήταν εντυπωσιακή. Ο νέος κυβερνήτης της Σικελίας απέλυσε τους 21 δημοσιογράφους που είχε στο γραφείο Τύπου. Τι ήθελαν 21 δημοσιογράφοι στο γραφείο ενός ταπεινού κυβερνήτη μιας φτωχής ευρωπαϊκής επαρχίας; Έκαναν δημόσιες σχέσεις. Και μάλιστα ήταν όλοι υψηλόβαθμοί: Αρχισυντάκτες. Σας θυμίζει κάτι αυτό το σκηνικό;

Όσοι δεν έχετε διαβάσει την είδηση που μετέδωσε το ΑΠΕ, απολαύστε την:

H εκλογή τον Οκτώβριο στο αξίωμα του κυβερνήτη της Σικελίας του αριστερού Pοζάριο Kροτσέτα, τον οποίον η Μαφία έχει επιχειρήσει να δολοφονήσει τρεις φορές, ήταν μια αναπάντεχη εξέλιξη. H συνέχεια αναμένεται εξίσου εντυπωσιακή.

O Kροτσέτα, επικεφαλής ευρύτερου κεντροαριστερού συνασπισμού που εξελέγη με σλόγκαν «η επανάσταση άρχισε», απέλυσε χθες το σύνολο του γραφείου Τύπου της περιφέρειας της Σικελίας. Tο γραφείο στελεχωνόταν από 21 δημοσιογράφους, οι οποίοι είχαν όλοι το αξίωμα του αρχισυντάκτη και απολάμβαναν μισθούς 12.600 ευρώ μηνιαίως ο καθένας. Tο συνολικό κόστος του γραφείου Τύπου για την περιφέρεια ανερχόταν στα 3,2 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, τη στιγμή που η Σικελία μαστίζεται από οικονομικό μαρασμό.

«Είκοσι έναν αρχισυντάκτες δεν χρειάζεται ούτε η “Pεπούμπλικα” και η “Kοριέρε ντελά Σέρα” μαζί», ειρωνεύτηκε ο Kροτσέτα, τονίζοντας ότι θα αρχίσει από το μηδέν τις προσπάθειες στελέχωσης του γραφείου Τύπου με 4-5 άτομα. «Oι καλύτεροι από αυτούς που εργάζονταν ώς τώρα θα παραμείνουν και ίσως έρθει και κάποιος απέξω», είπε. Oι χρυσοπληρωμένοι εργαζόμενοι του γραφείου Τύπου κατηγόρησαν τον κυβερνήτη ότι δεν κάνει τίποτα καινούργιο, αφού το νέο γραφείο Τύπου θα στελεχωθεί και πάλι με άτομα επιλογής του κυβερνήτη και όχι μέσω διαγωνισμού.

«Oταν ήμουν δήμαρχος της Γέλας, απέλυσα τη σύζυγο ενός νονού της Μαφίας• φανταστείτε τώρα αν θα με φοβίσει η κάστα των δημοσιογράφων!», είπε ο 62χρονος πρώην δήμαρχος και ευρωβουλευτής. H επικράτηση του αριστερού Kροτσέτα στις περιφερειακές εκλογές Οκτωβρίου ήταν μια μικρή επανάσταση για την κυριαρχούμενη από συμμάχους του Σίλβιο Mπερλουσκόνι Σικελία. Στην ίδια αναμέτρηση, οι κάλπες της Σικελίας ανέδειξαν πρώτο κόμμα το Kίνημα 5 Aστέρων του Mπέπε Γκρίλο, ένα κίνημα βάσης που απορρίπτεται από τους αντιπάλους του ως «αντι-πολιτικό». Oι εκλογές ήταν ένα συνολικό πλήγμα στο υπάρχον πολιτικό σκηνικό της Σικελίας, ενώ οι αναλυτές διερωτώνται αν σε αυτές κρύβονται μηνύματα για την κεντρική πολιτική σκηνή, ενόψει των βουλευτικών εκλογών της άνοιξης.

Ως δήμαρχος της Γέλας, ο Kροτσέτα στήριξε τις επιχειρήσεις που αρνήθηκαν να πληρώσουν προστασία στη Μαφία, ενώ έχει φήμη αδιάφθορου. Σε ένα νησί διάσημο για τις φονικές μαφιόζικες επιθέσεις εναντίον δικαστικών και άλλων κρατικών λειτουργών, το μπρα ντε φερ ανάμεσα στον νέο κυβερνήτη και τη Μαφία αναμένεται συναρπαστικό. Για την ώρα, πάντως, ο Kροτσέτα πρέπει να στελεχώσει την περιφερειακή διοίκηση, κρατώντας τις ισορροπίες ανάμεσα στις υποσχέσεις για ένα νέο ξεκίνημα και στις απαιτήσεις του δημοκρατικού κόμματος, που ήταν ένα από τα στηρίγματά του».

Πολλά κοινά

Μην μου πείτε ότι δεν πιστέψατε –έστω για μία στιγμή– ότι η είδηση αυτή δεν αφορούσε την Αθήνα! Τώρα μπορούμε όλοι να καταλάβουμε πως νιώθει ένας Γερμανός ή ένας Ιρλανδός πολίτης όταν διαβάζει για τα δικά μας ανδραγαθήματα...

Ωστόσο, δεν είναι αυτό το θέμα μας. Η είδηση αυτή έχει μία ακόμη ανάγνωση: Η διαφθορά δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Είναι κάτι που συναντάται σε όλη την Ευρώπη ή τουλάχιστον σε αρκετές χώρες και με πολλές μορφές. Η διαφθορά τύπου Σικελίας μας είναι ίσως πιο γνώριμη, αλά αυτό δεν σημαίνει ότι στην Γερμανία, για παράδειγμα, οι άνθρωποι γεννιούνται άγιοι και πεθαίνουν αμόλυντοι. Η υπόθεση της Siemens είναι πολύ χαρακτηριστική για να μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι η διαφθορά είναι μόνο ένα μεσογειακό φαινόμενο. Και για να είμαστε πιο ακριβείς, η περίπτωση των Γερμανών είναι πιο σοβαρή, υπό την έννοια ότι είναι οι διαφθορείς και όχι οι διεφθαρμένοι.

Θα ήταν παράδοξο να υποστηρίξει κανείς ότι δεν υπάρχει διαφθορά στην Ευρώπη ή στις ΗΠΑ. Από την άλλη, υπάρχει μία σοβαρή διαφορά μεταξύ της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών. Στις ΗΠΑ υπάρχει FBI. Υπάρχει μία υπηρεσία που δεν καταλαβαίνει από τοπικές σκοπιμότητες και εφαρμόζει τον νόμο προς κάθε κατεύθυνση. Μπορεί κανείς να βρει χιλιάδες αρνητικά σε μία ομοσπονδιακού τύπου οργάνωση, αλλά είναι σίγουρο ότι στα πλαίσια αυτά λειτουργούν υπηρεσίες και οργανισμοί που είναι όντως αδιάφθοροι.

Μήπως λοιπόν έχει φτάσει η ώρα για την δημιουργία μιας αντίστοιχης ευρωπαϊκής υπηρεσίας; Για χώρες όπως η Ελλάδα είναι μία πραγματική ελπίδα. Για κάποιους άλλους ίσως είναι ο τρόπος για να φύγει το λούστρο και να έρθουμε όλοι αντιμέτωποι με μία σκληρή πραγματικότητα: Δεν είναι οι Έλληνες ή οι Ιταλοί οι κλέφτες. Κλέφτες υπάρχουν παντού. Το ερώτημα είναι αν υπάρχει και αστυνομία για να τους κυνηγήσει. Σε κάθε περίπτωση η ίδια η Ευρώπη έχει να κερδίσει από την δημιουργία ενός ευρωπαϊκού FBI.

Πηγή: capital.gr