«Το αντίδοτο στην κρίση είναι η επιστροφή στη ρίζα, στο DNA, στο ταπεραμέντο μας, στην περηφάνεια μας, στην ποίηση μας, στα κείμενα μας, στην ιστορία μας…»«Ο Μίκης εντόπιζε την ποίηση και τον πολιτισμό και τον έφερνε στον κόσμο. Ποίηση δεν είναι για να υπάρχει στις κορυφές των βουνών, αλλά στα πεζοδρόμια, στα λασπόνερα, μέσα στο λεωφορείο, μέσα στην καθημερινότητα μας κι αυτό κατάφερε»“Ο θάνατος και η μάχη παιδί μου αποτελεί για εμάς τους Θεοδωράκηδες είναι φυσική κατάσταση εσύ δεν έχεις τίποτα περισσότερο από το να συνεχίζεις την ηρωική παράδοση της οικογένειας σου…Αν σε σκοτώσουν θα πάρεις την ευχή μου, εμένα οι μέρες μου τελείωσαν πια”, τα λόγια του πατέρα του Μίκη που αφηγείται ο Γρηγόρης ΒαλτινόςΈρχεται ένας βασανιστής και του λέει (σ.σ ο Μίκης) “ το κάνατε σφαγείο εδώ μέσα ακούω συνέχεια ουρλιαχτά από τα άλλα κελιά” και του απαντάει ο βασανιστής “πρεζόνια είναι που ζητάνε ναρκωτικά ρε…” και του απαντά ο Μίκης, “σας παρακαλώ όχι ρε…θα με βασανίζετε και θα μου απευθύνεστε στο πληθυντικό”