ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Τον Ιανουάριο του 1963, ο Ρομπέρ Σουμάν βρίσκεται στην γαλλική πόλη Μαντόν, είναι 77 ετών, έχουν περάσει 17 χρόνια από την περίφημη διακήρυξή του της 9ης Μαΐου 1950 και έχει αποφασίσει να συγγράψει ένα περιεκτικό βιβλίο. Με τίτλο «Για την Ευρώπη», στο μικρό αλλά πολύ γόνιμο αυτό βιβλίο ο συγγραφέας γράφει στο πρόλογό του τα ακόλουθα: «Η Ευρώπη δεν θα οικοδομηθεί σε μια ημέρα, ούτε θα οικοδομηθεί χωρίς διαφωνίες.

Η πρώτη μου σκέψη για τον τίτλο αυτού του κειμένου, που αφορά το ποδήλατο στην Καρδίτσα, ήταν «το ποδηλατικό θαύμα της Καρδίτσας». 

Απρόσμενη συνάντηση είχε χθες το απόγευμα στο Μέγαρο Μαξίμου ο Πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς με τον επικεφαλής του IIF Τσαρλς Νταλάρα, που είχε οργανώσει το «κούρεμα» των ομολόγων (PSI) τον Μάρτιο του 2012 , τρεις μέρες μετά (22/3) τη θυελλώδη 8ωρη συνεδρίαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας για τη συνταγματικότητα του PSI, κατά την οποία αγόρευσαν 27 δικηγόροι. Η απόφαση του Δικαστηρίου αναμένεται να εκδοθεί εντός του προσεχούς καλοκαιριού.

Τους τελευταίους οχτώ μήνες πριν ξεσπάσει η κυπριακή κρίση, πολλοί μου υπενθύμιζαν συχνά, αρκετές φορές με ένα μειδίαμα, μια πρόβλεψη που είχα κάνει στα τέλη του Νοεμβρίου του 2011. Σε αυτές εδώ τις σελίδες, είχα διακηρύξει ότι οι ηγέτες της ευρωζώνης έχουν 10 μέρες να σώσουν το ευρώ.

Παρακαλείται ο πρόεδρος του Eurogroup Jeroen Dijsselbloem να μας ενημερώσει σχετικά, όταν πρόκειται να κάνει την επόμενη δήλωσή του. Θα πουλήσουμε ευρώ και θα εξασφαλίσουμε ένα εύκολο «μεροκάματο». Κάθε φορά που θα μιλάει, όλο και περισσότεροι ευρωπαίοι θα καταλαβαίνουν ότι δεν έχουν πολύ χρόνο ακόμη για να αναζητήσουν ένα ασφαλή καταφύγιο για τα χρήματά τους.

Τα καλά • Αντίθετα με την απαράδεκτη αρχική απόφαση του Eurogroup, τουλάχιστον τώρα γίνεται σεβαστή η δημόσια εγγύηση των καταθέσεων κάτω των €100 χιλιάδων.

Βρέθηκε, λοιπόν, ο επαναστάτης που μας έλειπε. Ήταν υπουργός στις επαναστατικές κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου, σιώπησε για μερικά χρόνια και τώρα επανέκαμψε. Και τι είναι επαναστατικό στις μέρες μας; Να ρίχνεις όλες τις ευθύνες στις πλάτες των άλλων. Βγήκε, λοιπόν, ο Κάρολος Παπούλιας και είπε ότι «η απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι ανεκτή». Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παρομοίασε μάλιστα την Ευρωπαϊκή Ένωση ως κυνηγό κεφαλών που «επιλέγει τα θύματά της»! Προσοχή, την Ευρωπαϊκή Ένωση, όχι τη Γερμανία, τη Μέρκελ ή τον Ντάισελμπλουμ.

Ο Δ.Α. είναι υπαρκτό πρόσωπο. Έλληνας της διασποράς. Είχε σωρεύσει μερικές δεκάδες εκατομμυρίων ευρώ και τα τοποθέτησε σε μία από τις κυπριακές τράπεζες που έχουν αποκόψει, πλέον, την πρόσβαση των μεγαλοκαταθετών στους λογαριασμούς τους.

Αυτή την φορά η κατάσταση είναι όντως πολύ σοβαρή. Ένα νέο κόμμα κάνει την εμφάνισή του στην γερμανική πολιτική σκηνή και απαρτίζεται από οικονομολόγους, νομικούς και χριστιανοδημοκράτες πολιτικούς οι οποίοι πιστεύουν στην διάλυση της ευρωζώνης –πριν αυτή, λένε, διαλύσει την Γερμανία. Το νέο κόμμα θα φέρει τον τίτλο «Εναλλακτική για την Γερμανία» και βασική του φιλοσοφία είναι η έξοδος της Γερμανίας από την ευρωζώνη και η επιστροφή στο γερμανικό μάρκο, ή σε άλλο νόμισμα στο οποίο θα συμμετέχουν η Ολλανδία, η Αυστρία, η Φινλανδία και όποια άλλη χώρα συμμερίζεται τις γερμανικές θέσεις για την ανταγωνιστικότητα, την δημοσιονομική πειθαρχία και τον περιορισμό του κρατικού δανεισμού.

Ο δημοφιλής κύπριος τραγουδοποιός Αλκίνοος Ιωαννίδης, ο οποίος ζει και εργάζεται στην Ελλάδα, κατακεραυνώνει τους κυβερνώντες στην Κύπρο αλλά και τον ίδιο τον λαό της Μεγαλονήσου με ένα κείμενό του που ανήρτησε στην προσωπική του ιστοσελίδα

Η Κύπρος, μετά από 7 μέρες παλινδρομήσεων, αποφάσισε να χωρίσει τη μία μεγάλη τράπεζά της σε καλή και κακή και να κουρέψει κατά 20% (την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές) τις καταθέσεις στην άλλη μεγάλη τράπεζα.

Μέσα στον ορυμαγδό, που ακολούθησε μετά τη ληστρική απόφαση του Eurogroup για την αρπαγή μέρους τραπεζικών καταθέσεων από τις κυπριακές τράπεζες, έχουμε τώρα τους πανηγυρισμούς όλων των ΜΜΕ για το «ΟΧΙ» της Κυπριακής Βουλής!...

Ένα από τα αγαπημένα θέματα του Αλέξη Τσίπρα είναι η φορολογία του πλούτου. Σε κάθε μας συνάντηση θα βρει τρόπο να το θέσει – μπορώ να θυμηθώ τουλάχιστον τρεις συνεντεύξεις μας που κάνει αναφορά στους πλούσιους και πόσο λίγο συνεισφέρουν στην χώρα.

Εμάς η δασκάλα μάς έβαλε έκθεση για την 25η Μαρτίου και γι' αυτό εμείς τώρα γράφουμε έκθεση για την 25η Μαρτίου.

Πείτε ότι είναι Ιούνιος του 1855 και βρισκόμαστε στην Κριμαία. Είναι η επομένη της πρώτης και αποτυχημένης επίθεσης των Γάλλων να καταλάβουν το οχυρό στον λόφο Μάλακοφ, το οποίο δέσποζε στην άμυνα της πολιορκούμενης Σεβαστούπολης. Είναι πια μεσημέρι, έχει συμφωνηθεί ανακωχή και οι δύο πλευρές μαζεύουν τους χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες τους που καλύπτουν πλήρως το έδαφος ανάμεσα στις γραμμές των αντιμαχομένων. Φαντάζεσθε να απασχολούσε κανέναν, εκείνες τις ώρες, αν για την αποτυχία των Γάλλων έφταιγε ο στρατηγός Μαϊνάρ που είχε ξεκινήσει την επίθεση ένα τέταρτο της ώρας νωρίτερα ή ο στρατηγός Πελισιέ που είχε αλλάξει το σχέδιο της επίθεσης την υστάτη ώρα; Το ζήτημα απασχόλησε τους ιστορικούς πολύ αργότερα και τους απασχολεί ώς και σήμερα, όπως μπορεί να διαπιστώσει κάθε αναγνώστης του εξαιρετικού βιβλίου του Ορλάντο Φάιτζες για τον Κριμαϊκό. Δεν υπάρχει λεπτομέρεια στην Ιστορία η οποία να στερείται σημασίας. Ομως, για κάθε λεπτομέρεια υπάρχει και η κατάλληλη στιγμή για να εκτιμηθεί η αξία της.

Υπολογισμοί δείχνουν πως αν είχαν εξαιρεθεί οι μικροκαταθέτες από την έκτακτη εισφορά, το ποσοστό για τις μεγαλύτερες καταθέσεις θα έπρεπε να φτάσει το 25%! Οταν μια κατάσταση αφεθεί να φτάσει σε ένα τόσο άσχημο σημείο, είναι βέβαιο ότι οι επιλογές είναι λίγες. Η φορολογία μόνον των μεγάλων καταθετών θα έβλαπτε, εκτός από τους τόσο «βολικούς» Ρώσους, και όλες τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες διατηρούν κεφάλαια κίνησης στους επικερδείς λογαριασμούς του ελληνοκυπριακού τραπεζικού συστήματος.

Το "όχι" της Κύπρου στην επιδρομή του επιθετικού ευρωπαϊκού κεφαλαίου και του ακραίου γερμανικού εθνικισμού, της Μέρκελ και του Σόιμπλε, είναι πολλαπλώς διδακτικό. Η Ιστορία έχει πολλά παραδείγματα μικρών χωρών που έχουν ορθώσει το ανάστημά τους απέναντι σε πανίσχυρους επιβουλείς. Η στάση του κυπριακού λαού, που εξανάγκασε και τον μερκελιστή πρόεδρο Αναστασιάδη να υποχωρήσει, είναι ένα σύγχρονο παράδειγμα αντίστασης. Όχι ηρωικό ξέσπασμα, γιατί απ' αυτά έχει πολλά η κυπριακή Ιστορία. Αλλά πράξη αντίστασης, με σχέδιο για να αντιμετωπιστεί η κρίση προς όφελος της χώρας και του λαού.

Σε ευρωπαϊκούς κύκλους ,αλλά και στην Αθήνα διακινείται η άποψη ότι το μέτρο του κουρέματος των καταθέσεων ήταν το πλέον ενδεδειγμένο στην περίπτωση της Κύπρου.

Όσον αφορά τις διάφορες θεωρίες που αναφέρουν ότι έχει χαθεί η εμπιστοσύνη στο σύστημα και ότι θα φύγουν όλα τα λεφτά από τον νότο και θα πάνε στον βορά αν κουρευτούν οι κυπριακές καταθέσεις, η εκτίμησή μου είναι ότι δεν θα γίνει απολύτως τίποτα.

Αν το ερώτημα για το αν παίζεται ένα κακοστημένο Poker, εις βάρος των λαών και των κρατών του Νότου απλά μερικές μέρες πριν(και όχι μόνο), πλανιόταν στον αέρα των σκέψεων πολλών από εμάς, μετά την τελευταία απόφαση του Eurogroup για το κούρεμα των Κυπριακών καταθέσεων, αρχίζει και επιβεβαιώνεται ο αρχικός φόβος όλων μας.