ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Κρητική σαλάτα vs σαλάτα του Καίσαρα σημειώσατε 1.

Ένα καίριο ερώτημα...

Ποιος θα είναι ο ρόλος του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού (SSM).

Ποιες είναι δύο επιλογές του Αλέξη Τσίπρα.

«Αγαπητέ μου ρουφιάνε... Φέρε στον νου τον Εφιάλτη, τον Ισκαριώτη, τον κουκουλοφόρο, τον ψευδομάρτυρα...», που έλεγε και ο τραγουδοποιός κ. Διονύσης Τσακνής.

Και όσο για το αν η πλειοψηφία του Κ. Μητσοτάκη και της ΝΔ θα αποδειχθεί εύθραυστη, θα κριθεί από το πώς θα κυβερνήσει ο νέος πρωθυπουργός. Κάθε άλλη πρόβλεψη είναι παρακινδυνευμένη. Εκτός και αν έχουμε ποντάρει όλα μας τα λεφτά στο άλογο Σύριζα

Η μόνη ελπίδα μας, ευτυχώς, είναι η στενή παρακολούθηση της χώρας μας υπό μορφή άτυπου μνημονίου έως και το 2022.

Η τέχνη της πολιτικής.

Η νίκη της οικογένειας του πρώην στελέχους της Vodafone, που είχε βρεθεί απαγχονισμένος το 2005, είναι σαφώς ιδιότυπη. Δεν φέρνει πίσω τον νεκρό της. Θέτει όμως ξανά —για τρίτη φορά— σε τροχιά μια διαδικασία που μπορεί να φωτίσει την υπόθεση με άλλον προβολέα...

Εάν δεν βάζαμε προσωπικούς και κομματικούς υπολογισμούς πάνω από το εθνικό συμφέρον, θα είχαμε χειρισθεί το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ «λίγο» διαφορετικά.

Η συμφωνία φαίνεται να αποτελεί έναν έντιμο συμβιβασμό και ένα αποδεκτό ρίσκο για την Ελλάδα.

H Ελλάδα έχει συμφέρον να υπάρχει αυτόνομο αυτό το κράτος και να μη διαλυθεί προς όφελος, ας πούμε, της Αλβανίας.

Σε επίπεδο εθνικής πολιτικής και διπλωματίας ζητούμενο σε μια χώρα είναι οι ευρύτερες συναινέσεις.

Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς πού θα κάτσει τελικά η μπίλια, εδώ στα Βαλκάνια τίποτα δεν είναι απλό και γραμμικό.

Ο Πάνος Καρβούνης τόνισε πως, όπως εκτιμά, ο κίνδυνος να ξαναμπούμε σε μνημόνιο δεν έχει εκλείψει.

Ποιός πονάει και νοιάζεται για την κοινωνία των ευνουχισμένων, των συμβιβασμένων, των φοβισμένων, των συνένοχων; Αυτοί που την διαμόρφωσαν έτσι ή μήπως όσοι το ανέχτηκαν; 

Τα μνημόνια θα λήξουν, επί της ουσίας, το νωρίτερο κατά το… 2060.

Μ​​ια παλιά αγγλοσαξονική παροιμία λέει ότι δεν είναι καλό να κλαις για γάλα που έχει ήδη χυθεί.

Οι σχέσεις Βερολίνου-Μόσχας αποτελούν πρώτιστο μέλημα της γερμανικής διπλωματίας.

Ο κόσμος αλλάζει και, στις νέες συνθήκες που δημιουργούνται, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιον ότι θα προκύψουν και νέες διεθνείς σχέσεις.