Πληθαίνουν οι απαγωγές παιδιών από τον ένα γονέα για να εκδικηθεί τον άλλο... Και φυσικά το ίδιο του το παιδί

Της Λινας Γιανναρου

Γυναίκα, μόνη, ψάχνει το παιδί της στο χάος της ελληνικής επικράτειας. Από τον περασμένο Μάιο, η 27χρονη Βρετανή Εμμα Λίγκναμ ζει έναν εφιάλτη. Ο επί χρόνια σύντροφός της, λίγο μετά το χωρισμό τους, πήρε τον 4χρονο γιο τους και εξαφανίστηκε χωρίς να αφήσει ίχνη. Κι ενώ στην αρχή ο περίγυρος, αλλά και η Αστυνομία, υποστήριζαν ότι πρόκειται για τρέλα της στιγμής («θα επιστρέψουν, θα δεις»), έξι μήνες μετά η αναζήτηση συνεχίζεται. Οι έρευνες της Εμμα και στη συνέχεια και της Αστυνομίας έχουν επικεντρωθεί στην Κέρκυρα από όπου κατάγεται ο πρώην σύντροφός της και όπου ο ίδιος είχε ισχυριστεί ότι θα πήγαινε με το παιδί για μια εβδομάδα διακοπών πριν εξαφανιστεί. «Από τότε η κ. Λίγκναμ έχει ταξιδέψει πολλές φορές στην Κέρκυρα χωρίς αποτέλεσμα», λέει στην «Κ» ο δικηγόρος της κ. Μαρσέλ Κρέμερ. «Από το Αστυνομικό Τμήμα, οι συγγενείς, αλλά και η οικογένεια του πρώην συντρόφου της δηλώνουν άγνοια για το πού μπορεί να είναι και υποστηρίζουν ότι δεν έχει εμφανιστεί καθόλου στο νησί».

Οπως και με όλα τα παιδιά που έχουν γεννηθεί εκτός γάμου, η γονική επιμέλεια ανήκει στη μητέρα. Μάλιστα το Πρωτοδικείο είχε εκδώσει προσωρινή διαταγή με την οποία ανέθετε την επιμέλεια του παιδιού στην Εμμα. Μολονότι η γυναίκα έχει ασκήσει όλα τα νόμιμα μέσα (αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, μήνυση κ.λπ.), αλλά και την ενεργοποίηση του Χαμόγελου του Παιδιού που εξέδωσε σχετικό σήμα για την εξαφάνιση του μικρού Γιαννάκη, δεν φαίνεται φως στην άκρη του τούνελ. «Την ίδια ώρα, οι δικηγόροι του επιτυγχάνουν με νομικά μέσα (αναβολές κ.λπ.) να παρατείνουν την αγωνία της», λέει ο κ. Μέρσερ. Χωρίς δουλειά, καθώς είχε αφιερωθεί στην αναζήτηση του παιδιού και με τα οικονομικά περιθώρια ολοένα να στενεύουν, η κ. Λίγκναμ έχει καταφύγει πια στην Αγγλία όπου ζει με την οικογένειά της.

Δυστυχώς, η περίπτωση δεν είναι μοναδική. Οι γονικές αρπαγές, όπως είναι ο επίσημος όρος, αποτελούν σημαντικό ποσοστό των υποθέσεων που καλούνται να χειριστούν οι αρχές και οι οργανώσεις. «Σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζει το γεγονός ότι στην Ελλάδα η γονική αρπαγή δεν αποτελεί κακούργημα, με αποτέλεσμα ο γονιός να μη φοβάται τις συνέπειες», εξηγεί στην «Κ» η κοινωνική λειτουργός του Χαμόγελου του Παιδιού κ. Ιωάννα Λαγουμιτζή. «Οι υποθέσεις αφορούν συνήθως ζευγάρια που βρίσκονται σε διάσταση ή έχουν πάρει διαζύγιο. Στις περισσότερες περιπτώσεις η επιμέλεια έχει δοθεί στον έναν από τους δύο, συνήθως στη μητέρα, με αποτέλεσμα ο πατέρας να προχωρά σε αυτή τη σπασμωδική κίνηση από τον φόβο μη χάσει το παιδί».

Βλάπτουν το παιδί τους

Οπως αναφέρουν οι ειδικοί, η γονική αρπαγή «αντανακλά» την κακή σχέση του ζευγαριού. «Από την εμπειρία μας, βλέπουμε ότι ο γονιός που “απαγάγει” το παιδί πιστεύει ότι έτσι κάνει κακό στην πρώην σύντροφό του, ενώ στην πραγματικότητα βλάπτει ανεπανόρθωτα το ίδιο το παιδί του. Συνήθως μάλιστα τού λέει ψέματα για τον άλλο γονιό, προσπαθώντας να δικαιολογήσει την αιφνιδιαστική αλλαγή περιβάλλοντος. Πολλοί δεν αντιλαμβάνονται ότι όταν χωρίζουν δεν σταματούν να είναι γονείς», καταλήγει η κ. Λαγουμιτζή.

Πηγή: kathimerini.gr