Κρητικά, βαριά λαϊκά, γραφικά τηλεφωνήματα στον αέρα για τη Σούπερ Λίγκα, κρητικά, ελαφριά λαϊκά, κρητικά, Σαμαράς-Τσίπρας-Τρόικα, Beyonce, κρητικά, ξανά ελαφρολαϊκά, και ξαφνικά, λίγο πριν φτάσω στο αριστερό άκρο της μπάντας, μόνο και μόνο για να ξεκινήσω εντελώς μηχανικά την αντίστροφη πορεία προς τα πίσω αναζητώντας κάτι που ξέρω εκ των προτέρων ότι δεν πρόκειται να βρω (γιατί κάτι πρέπει να κάνεις για να περάσει η ώρα αν είσαι συνοδηγός σε ένα αμάξι που ταξιδεύει ξημερώματα από το λιμάνι της Σούγιας προς το λιμάνι των Σφακίων), πέφτω πάνω στο «Bolero» του Φοίβου Δεληβοριά και δεν το κουνάω ρούπι.