Οι ταινίες της εβδομάδας με τον Γιάννη Μπουτάρη σε ρόλο... Μπράντ Πιτ στους κινηματογράφους (βίντεο)

Ενα ντοκυμαντέρ για τον Γιάννη Μπουτάρη, γυρισμένο την περίοδο της προεκλογικής εκστρατείας του για τη δημαρχία Θεσσαλονίκης, «κλέβει» την παράσταση.

«Ενα βήμα μπροστά» (Ελλάδα, 2013), ντοκυμαντέρ του Δημήτρη Αθυρίδη



Πλεονέκτημα σε αυτό το ντοκυμαντέρ που γυρίστηκε το 2010, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για τη δημαρχία Θεσσαλονίκης του οινοπαραγωγού Γιάννη Μπουτάρη, είναι ότι σε ορισμένα σημεία ξεχνιέσαι τόσο που νομίζεις ότι παρακολουθείς ταινία φιξιόν. Ο βίος του Γιάννη Μπουτάρη είναι τόσο συναρπαστικός που θα είχε πολύ ενδιαφέρον αν κάποιος ηθοποιός τον υποδυόταν σε μια ταινία μυθοπλασίας (παρεμπιπτόντως, ακόμη και ο ίδιος ο Μπουτάρης έχει μορφή ηθοποιού - σε ορισμένα σημεία μου θύμιζε τον Ιαν Μακ Κέλεν κοντύτερο).

Το «Ενα βήμα μπροστά» είναι η ιστορία ενός ανθρώπου χορτασμένου στη ζωή του, ο οποίος κάποια στιγμή αποφάσισε να εισχωρήσει στον χώρο της πολιτικής επειδή πολύ απλά ένιωσε την υποχρέωση να κάνει κάτι για την πόλη του. «Η ταυτότητα δεν κατασκευάζεται αλλά αποκαθίσταται»  ακούμε να λέει ο Μπουτάρης μιλώντας για την πόλη του, τη Θεσσαλονίκη. «Συντηρητική πόλη είναι αυτή που δεν θέλει να αλλάξει τίποτε» και υπό τη διοίκηση των Βασίλη Παπαγεωργόπουλου και Παναγιώτη Ψωμιάδη η Θεσσαλονίκη είχε γίνει ταυτόσημη με την έννοια του συντηρητισμού.

Αλλαγή όμως σημαίνει ρήξη όχι μόνον με το σύστημα ή την αντίπαλη πλευρά αλλά και με τους ίδιους τους πολίτες. Ο Μπουτάρης τόλμησε να έλθει σε ρήξη. Αποκάλεσε «κάπηλο» τον Μητροπολίτη Ανθιμο, πρότεινε ζώνη πορνό στο κανάλι TV 100 της Μακεδονίας, είχε την ιδέα της ίδρυσης μουσείου στο σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ στην πόλη προκειμένου να είναι δέλεαρ για τον τουρισμό της Θεσσαλονίκης, μεγάλο ποσοστό του οποίου είναι Τούρκοι.

Ενώ το τέμπο της ταινίας κρατά η «μονομαχία» του Μπουτάρη με τον Κώστα Γκιουλέκα, η κάμερα του Αθυρίδη τρυπώνει στις πιο προσωπικές στιγμές του πρώτου σκάβοντας βαθιά μέσα στην ψυχή του. Τον βλέπουμε να πίνει τον καφέ του και να διαβάζει λογοτεχνία, να κάνει γιόγκα, να λαμβάνει μέρος στις συναντήσεις των ανώνυμων αλκοολικών, να εξομολογείται στη μητέρα του ότι «σούφρωσε» κουβέρτες από τη Λουφτχάνσα...

Τον βλέπουμε επίσης να δέχεται κατάμουτρα την προσβολή όταν ένας πολίτης αρνείται να του σφίξει το χέρι καθότι διαφωνεί με τη ζώνη πορνό και το σπίτι του Κεμάλ. Και φυσικά, οι στιγμές όπου ο Μπουτάρης μιλάει με απίστευτη τρυφερότητα για την πολυαγαπημένη του σύζυγο, την Αθηνά Μιχαήλ, τον εφηβικό έρωτά του, μπορούν να φέρουν δάκρυα στα μάτια του θεατή. Ο βίος τους ήταν εξίσου θυελλώδης με χωρισμούς και επανασυνδέσεις αλλά τελικά το ζεύγος ήταν ενωμένο σαν γροθιά όταν η Αθηνά πέθανε από καρκίνο.

Το μεγάλο όπλο του Μπουτάρη, ενός «μη ψυλλιασμένου πολιτικά» όπως τον χαρακτηρίζει μια βοηθός του, ήταν πάντοτε η ωμή ειλικρίνεια. «Εκανα μόνον μαλακ...» λέει κάποια στιγμή και είναι τόσο φυσικός που σχεδόν δεν πιστεύεις αυτό που βλέπεις! Η ικανότητά του να λέει αυτό που νιώθει και να μην κρύβει ποτέ κάτι από την πολυτάραχη ζωή του λειτούργησε προς όφελός του. Και αυτήν την ειλικρίνεια που βγαίνει χύμα και τσουβαλάτα στο ντοκυμαντέρ ήταν που αγάπησα.

Το «Ενα βήμα μπροστά» προβάλλεται αποκλειστικά στον κινηματογράφο Μακεδονικόν της Θεσσαλονίκης και από την ερχόμενη Πέμπτη 11 Απριλίου θα προβάλλεται και στην Αθήνα.

Ξέχασέ το / Admission

 

Του Πολ Γουάιτς.
Με τους Τίνα Φέι, Πολ Ραντ, Λίλι Τόμλιν
Κομεντί / 2013 / ΗΠΑ

Μία ρομαντική κομεντί διαφορετική από τις άλλες, αλλά όχι και τόσο αποτελεσματική όσο άλλες, το «Ξέχασέ το» έχει ήδη κερδισμένη τη συμπάθεια λόγω των πρωταγωνιστών του. Πώς να αντισταθεί κανείς στην Τίνα Φέι («30 Rock») και τον Πολ Ραντ («Ο ηλίθιος αδελφός μας») - ιδίως όταν εμφανίζονται για πρώτη φορά μαζί στην οθόνη; Η Φέι υποδύεται μια φαινομενικά βολεμένη κοπέλα που δουλεύει στο τμήμα επιλογής φοιτητών στο Πρίνστον. Την ώρα που τη χωρίζει ο φίλος της, την προσεγγίζει ο διευθυντής ενός λυκείου (Ραντ) και προσπαθεί να την πείσει να δεχτούν έναν μαθητή του ο οποίος μπορεί να είναι ο γιος που η Φέι είχε δώσει για υιοθεσία όταν ήταν ακόμα μικρή. Ισως είναι οι προσδοκίες που δημιουργούν μια αδημονία για περισσότερο χιούμορ (το οποίο τελικά παραδίδεται μαεστρικά από τη Λίλι Τόμλιν στον ρόλο της μητέρας τής Φέι), αλλά σε γενικές γραμμές το σενάριο είναι άτολμο -ιδίως στην τελευταία φάση του- και ο συνολικός ρυθμός υποτονικός. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως δεν παραμένει χαριτωμένο καθ’ όλη τη διάρκεια.

Attractive Illusion Του Πέτρου Σεβαστίκογλου.
Με τους TMC, Τζέι Λάινους,
Σάνι Οχιλέμπο
Δραματική / 2012 / Ελλάδα

Ο Πέτρος Σεβαστίκογλου πειραματίζεται και αυτοσχεδιάζει μαζί με μια ομάδα Νιγηριανών μεταναστών στην Αθήνα, οι οποίοι μεταφέρουν την εμπειρία τους ως ξένοι στη χώρα. Η συγγένεια με το ντοκιμαντέρ και οι προσωπικές πινελιές των πρωταγωνιστών προσδίδουν αληθοφάνεια, βάρος και συγκίνηση στην ταινία, αλλά υποβιβάζονται τελικά ακριβώς από το ακοντρολάριστο σενάριο.

Hasta la vista Του Τζέφρι Εντχόβεν.
Με τους Ζιλ ντε Σριβέρ, Ρόμπρεχτ Βάντεν Θόρεν, Τομ Αουντενερτ
Δραματική κομεντί / 2011 / Βέλγιο

 Τρεις φίλοι, ο καθένας με διαφορετική σωματική αναπηρία, αποφασίζουν να ταξιδέψουν στην Ισπανία για να πάνε σε οίκο ανοχής και να... χάσουν την παρθενιά τους. Η βελγική εκδοχή των «Αθικτων», που βασίζεται κι αυτή σε πραγματική ιστορία, είναι εξίσου ανάλαφρη κι ασυννέφιαστη, γι’ αυτό και πλήρως ευκολόπιοτη. Διόλου τυχαία τα εισιτήρια που έχει κόψει στο Βέλγιο και τα βραβεία κοινού που έχει κερδίσει σε διάφορα φεστιβάλ.

Η γεύση της εκδίκησης/Dead Man Down Του Νιλς Αρντεν Οπλεβ.
Με τους Κόλιν Φάρελ, Νούμι Ράπας, Τέρενς Χάουαρντ, Ντόμινικ Κούπερ
Περιπέτεια / 2013 / ΗΠΑ

Μια περιπέτεια για έναν άντρα ο οποίος έχει εισχωρήσει στα κυκλώματα της μαφίας για να εκδικηθεί τον θάνατο της γυναίκας και της κόρης του - και ταυτόχρονα ερωτεύεται μια άλλη πληγωμένη ψυχή, την παραμορφωμένη γειτόνισσά του. Τρικυμία εν κρανίω σε όλα τα επίπεδα: σκηνοθετικά, σεναριακά, αφηγηματικά, συνδετικά, ρυθμικά, ερμηνευτικά. Και καμία γεύση, προφανώς.

Μια καλύτερη ζωή / Une vie meilleure Του Σεντρίκ Καν. Με τους Γκιγιόμ Κανέ, Λεϊλά Μπεκτί
Δραματική / 2011 / Γαλλία

Δραματική ταινία για ένα ζευγάρι -έναν μάγειρα και μια σερβιτόρα- που αποφασίζει, εν μέσω κρίσης, να ανοίξει δικό του εστιατόριο. Με τον πάντα φερέγγυο Γκιγιόμ Κανέ, ο οποίος κέρδισε το Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού στο Φεστιβάλ Ρώμης 2011.

Τζακ, ο κυνηγός γιγάντων / Jack the Giant Slayer Του Μπράιαν Σίνγκερ.
Με τους Νίκολας Χουλτ, Ελινορ Τόμλινσον,
Γιούαν ΜακΓκρέγκορ, Στάνλεϊ Τούτσι
Φαντασίας / 2013 / ΗΠΑ

Εκσυγχρονισμένη κινηματογραφική παραλλαγή του «Τζακ και της φασολιάς», με γίγαντες (κυριολεκτικούς, όχι τα φασόλια), τρισδιάστατα εφέ, πρωταγωνιστή τον Νίκολας-«Αγάπησα ένα ζόμπι»-Χουλτ και τον σκηνοθέτη των «X-Men», Μπράιαν Σίνγκερ, στο τιμόνι.