«Γιατί ψήφισα "όχι" στην τροπολογία για τον Ρωμανό»: Άρθρο του Άδωνι Γεωργιάδη που εξηγεί γιατί χάλασε την «γιορτινή ατμόσφαιρα»

Χθες η Βουλή ομοφώνως ψήφισε την αλλαγή του Νόμου χορηγήσεως εκπαιδευτικών αδειών των Φυλακισμένων, για να πειστεί ο κ. Νίκος Ρωμανός να σταματήσει την απεργία πείνας την οποία είχε ξεκινήσει. Ομοφώνως; Όχι! Τρεις βουλευτές -τουλάχιστον- ο Θάνος Πλεύρης, ο Γιάννης Καράμπελας (για τον οποίον δεν έγινε ευρύτερα γνωστό) και εγώ ψηφίσαμε Όχι! Οφείλω λοιπόν μία δημόσια εξήγηση του γιατί αποφάσισα τουλάχιστον εγώ «να χαλάσω» αυτήν την «γιορτινή» ατμόσφαιρα εθνικής συνεννοήσεως που ζήσαμε χθες.

Και για λόγους Αρχής αλλά και για λόγους ουσίας λοιπόν καταψήφισα μία τροπολογία που -μακάρι να βγω ψεύτης- στο μέλλον θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα σε διάφορα επίπεδα.
 
Λόγος Πρώτος: Το Κράτος δεν εκβιάζεται!

Η τροπολογία ακόμη και αν κάποιος θα δεχόταν ότι είναι ορθή, ήρθε σε εντελώς λάθος χρόνο και για λάθος λόγο. Εάν το Κράτος επιθυμούσε πράγματι να αλλάξει τον σχετικό νόμο, θα έπρεπε αυτό να το πράξει σε ουδέτερο πολιτικά χρόνο και όχι υπό καθεστώς διαπραγματεύσεως και εκβιασμού του από έναν καταδικασθέντα ποινικό για ληστεία Τραπέζης εγκληματία. Το βασικό επιχείρημα της άλλης πλευράς ήταν: «αν πέθαινε το παιδί αυτό θα καιγόταν ο τόπος». Το επιχείρημα αυτό κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα για το Κράτος. Δηλαδή το Κράτος, το οποίο για να είναι τέτοιο δεν μοιράζεται την εξουσία του με κανέναν, φοβήθηκε τις αντιδράσεις των οργανωμένων Ταξιαρχιών των Αντιεξουσιαστών και των Τρομοκρατών. Όμως όπως σοφά λέει ο Περικλής στον Θουκυδίδη, όταν κάνεις μία υποχώρηση, σε κάποιον που αμφισβητεί την δύναμή σου, υπό το καθεστώς της απειλής του πολέμου, απλώς αναβάλλεις τα γεγονότα και τα κάνεις χειρότερα, καθώς ο φόβος σου θα εκληφθεί ως αδυναμία.

Λόγος Δεύτερος: Διότι είναι Παράνομη

Το Διοικητικό Δίκαιο, απαγορεύει την Φωτογραφική Διάταξη Νόμου. Αυτό είναι θεμελιώδες διότι σε αντίθετη περίπτωση ο εκάστοτε Κυβερνήτης θα μπορούσε να μεταβληθεί σε Τύραννο που θα αξιοποιούσε την εξουσία του για να λύνει προσωπικά ζητήματα. Εδώ βέβαια ως Φύλλο Συκής θα ισχυριζόταν κάποιος ότι η διάταξη αυτή είναι γενική και αφορά και σε άλλους και όχι μόνον στον κ. Ρωμανό, όμως αυτός ο ισχυρισμός δεν θα άντεχε σε κανέναν λογικό έλεγχο περισσότερο από λίγα λεπτά. Η χθεσινή διαπραγμάτευση με τον Σύριζα ώστε να αλλάξει η διατύπωσή της και να είναι η τελική μορφή της αρεστή στον κ. Ρωμανό έτσι ώστε να την δεχθεί και να λήξει την απεργία πείνας, δίνει την απάντηση. Η διάταξη αυτή, ασχέτως εάν από αυτήν θα ωφεληθούν και άλλοι, ήρθε, διαμορφώθηκε και ψηφίστηκε για ένα πρόσωπο.
 
Λόγος Τρίτος: Διότι ανοίγει τον Ασκό του Αιόλου

Αν αύριο ένας 20χρονος στον οποίο έχει χρεωθεί ένα μεγάλο πχ φορολογικό πρόστιμο ή εάν δεν μπορεί να πληρώσει τον ΕΝΦΙΑ ή έχει κτίσει ένα αυθαίρετο σπίτι και πάει η Πολεοδομία να του το γκρεμίσει κλπ εάν λοιπόν ένας τέτοιος πολίτης ή και μεγαλύτερης ηλικίας, ξεκινήσει απεργία πείνας και ζητήσει αλλαγή του σχετικού νόμου που τον αφορά, εκεί με ποιο ηθικό δικαίωμα πλέον το Κράτος θα αντισταθεί; Επειδή δεν θα τον υποστηρίξουν τα ΜΜΕ; Και αν το κάνουν; Επειδή δεν θα βγουν οι Αντιεξουσιαστές-τρομοκράτες, να κάψουν λεωφορεία και να βάλουν βόμβες; Σε μία τέτοια περίπτωση λοιπόν θα τον αφήναμε να πεθάνει; Εκεί δεν θα μετρήσει η αξία της ανθρώπινης ζωής;
Πάμε όμως και στους λόγους ουσίας, τους ειδικούς λόγους δηλ, που αφορούν στην συγκεκριμένη περίπτωση.

Απίστευτη Υποκρισία

Ξαφνικά ο Νίκος Ρωμανός, άρχισε να προβάλλεται από όλα τα ΜΜΕ σχεδόν, ως ένα Πρότυπο νέου που ήθελε δήθεν να σπουδάσει. Ώρες εκπομπών και ομιλιών στη Βουλή για την αξία της ανθρώπινης ζωής την οποία δήθεν προσωποποιούσε ο συγκεκριμένος νέος. Ξεχάσαμε ότι ο νέος αυτός έκανε όσα έκανε και το κυριότερο ότι δεν έχει δείξει την παραμικρή μεταμέλεια.

Ο νόμος ως ίσχυε ήταν σοφός. Η εκπαιδευτική άδεια δεν δινόταν αυτομάτως αλλά ως ένα είδος επιβραβεύσεως ενός καταδίκου (στην περίπτωση αυτή και υποδίκου, δηλ ακόμη πιο δύσκολο) για την πραγματική του θέληση να αλλάξει και να επανενταχθεί ομαλά στο Κοινωνικό Σύνολο. Φυσικά επειδή το Σωφρονιστικό μας Σύστημα είναι τέτοιο και όχι αμιγώς τιμωρητικό, πρέπει να έχει μηχανισμούς επιβραβεύσεως της καλής συμπεριφοράς και της ειλικρινούς μεταμέλειας. Στην συγκεκριμένη όμως περίπτωση μπορεί κάποιος στα σοβαρά να υποστηρίξει κάτι τέτοιο; Και αν ακόμη το ισχυριζόταν μέχρι την χθεσινή ανακοίνωση Νίκης κατά του Κράτους του κ. Ρωμανού, ασφαλώς θα του έφυγε και η παραμικρή αμφιβολία. Ιδιαιτέρως το σημείο στο οποίο ευχαριστεί «Όλους τους συντρόφους του», που του «συμπαραστάθηκαν με ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ», δηλ και με τις μολότοφ και με τους εμπρησμούς και με τις βόμβες κλπ αυτά έγραψε χθες αν δεν το έχετε καταλάβει, αποδεικνύει γιατί κανένα κανονικό Κράτος, δεν θα του έδινε ποτέ άδεια. 

Όμως οφείλω να του αναγνωρίσω δημοσίως ειλικρίνεια. Ο ίδιος ποτέ δεν πούλησε και πουθενά το παραμύθι που μας σέρβιραν τα ΜΜΕ. Σε όλα του τα κείμενα υπερασπίζεται τις ιδέες του και δηλώνει ευθαρσώς ότι θέλει να κερδίσει την Ελευθερία του από το κακό Κράτος, για να βρεθεί και πάλι στους δρόμους του αγώνα και να κάνει ακριβώς τα ίδια. Για τις Σπουδές του και γενικά τα Πανεπιστήμια, μόλις πριν από λίγες μέρες δημοσίως δήλωσε ότι: «Τα Πανεπιστήμια δεν τον ενδιαφέρουν διότι είναι μέσα Καταστολής του Κράτους και αυτά». Γι' αυτό άλλωστε η χθεσινή του ανακοίνωση δεν έχει ούτε μία λέξη για τις Σπουδές του. Οι Σπουδές του είναι παντελώς αδιάφορες, η δραπέτευση τον ενδιαφέρει και το λέει καθαρά, αυτό του το αναγνωρίζω. Αναρωτιέμαι μετά την χθεσινή νομοθεσία, όταν θα πάρει άδεια και θα πάρει αναπόφευκτα άδεια, όταν θα δραπετεύσει (το βραχιολάκι καθόλου δεν θα είναι χρήσιμο στο Κράτος μέσα σε ένα Πανεπιστήμιο. Σιγά μην τολμήσει η Αστυνομία να μπει στο ΤΕΙ όταν θα βγάλει το βραχιολάκι για να τον συλλάβει..απλά θα το βγάλει και θα μας το δείχνουν και στο indymedia ως λάφυρο), τότε αναρωτιέμαι ποιος θα έχει στα αλήθεια την ευθύνη για ό,τι κάνει, όχι πάντως ο ίδιος.

Όλα αυτά τα ρεπορτάζ για την ανθρώπινη ζωή κλπ όλοι ξέρουμε ότι είναι βαθύτατα ψεύτικα. Αν υποθετικά ένας Χρυσαυγίτης αρχίσει αύριο Απεργία Πείνας για να παίρνει άδειες, θα υπάρξει η ανάλογη αντιμετώπιση από τα ΜΜΕ; Μην κοροϊδευόμαστε, εδώ επαναλήφθηκε για πολλοστή φορά  η πραγματική αιτία των δεινών αυτού του τόπου, η Ιδεολογική Ηγεμονία της Αριστεράς! Υποχωρήσαμε διότι ήταν ένα πρόσωπο που προσέφερε στην Αριστερά άλλο ένα «θύμα» για να μας τρομάζει. Όμως σας μιλώ ειλικρινά, αν δεν σπάσουμε, αν δεν πολεμήσουμε με θάρρος, αν δεν αντισταθούμε σε αυτή την ιδεολογική ηγεμονία, όλα τα άλλα για τα οποία συζητούμε δεν έχουν καμία σημασία. Είμαστε η μοναδική Χώρα στην ΕΕ που αυτομάτως οι ιδιωτικοποιήσεις θεωρούνται ξεπούλημα (ακόμη και από τους ιδεολογικά υποταγμένους στην Αριστερά δεξιούς). Είμαστε η μόνη Χώρα στον Κόσμο που η αξιολόγηση στο Δημόσιο θεωρείται Χούντα, και που όσοι την αρνούνται είναι «ήρωες». Είμαστε η μόνη Χώρα στην ΕΕ που επιτρέπουμε να καίνε τις πόλεις μας και τα Πανεπιστήμιά μας και αν η Αστυνομία επέμβει κατηγορούμε την Αστυνομία. Είμαστε η μόνη Χώρα στην Κόσμο, που η τήρηση των Νόμων θεωρείται στέρηση της Ελευθερίας των Πολιτών κλπ κλπ κλπ.

Αυτή η Ιδεολογική Ηγεμονία της Αριστεράς έχει φέρει τον τόπο μας, έναν αληθινά ευλογημένο τόπο, στα χάλια που έχει σήμερα. Οι Μεταρρυθμίσεις που έφερε η χρεωκοπία μας δια του Μνημονίου, ακριβώς εκεί στόχευαν, να σπάσουν αυτές τις στρεβλώσεις. Δεν μπορέσαμε όμως να τις κάνουμε όπως έπρεπε, γιατί; Από τον φόβο της Αριστεράς. Αντί πχ να πάμε γρήγορα να μεταρρυθμίσουμε το Δημόσιο και να κόψουμε δαπάνες και πλεονάζον προσωπικό από εκεί, φορτώσαμε το Δημόσιο και την επιβίωση του, δια των Φόρων στον Ιδιωτικό Τομέα. Γιατί; Διότι φοβόμαστε την Αριστερά. Αν έχουμε να επιλέξουμε μεταξύ του να κλείσουμε ΑΕΙ και ΤΕΙ ή Νοσοκομεία που δεν χρειαζόμαστε ή να αυξήσουμε τον ΕΝΦΙΑ αμέσως χωρίς δισταγμό θα κάνουμε το δεύτερο! Γιατί; Διότι στο πρώτο θα έχουμε όλη την Αριστερά απέναντί μας και αυτό δεν το αντέχουμε. 

Όμως η Χώρα μας πρέπει να αλλάξει, αξίζει στον Τόπο μας και στον Λαό μας να την αλλάξουμε και να την κάνουμε σπουδαία όπως και της αξίζει. Δεν θα το καταφέρουμε όμως όταν βάζουμε το Κράτος μας να εκβιάζεται. Η απάντηση στην πραγματικότητα που ζούμε και που καθημερινά μεταξύ μας λέμε: «δεν έχουμε Κράτος», δεν είναι να το κάνουμε ακόμη χειρότερο, υποχωρώντας αλλά να το φτιάξουμε κάνοντάς το ένα πραγματικό Κράτος! Οι Ρωμαίοι που έδωσαν το Παγκόσμιο Πρότυπο του πώς οργανώνονται τα Κράτη, έδειχναν τον δρόμο και για την περίπτωση Ρωμανού: DURA LEX SED LEX (σκληρός Νόμος αλλά Νόμος).   

Χρωστώ και μία τελευταία απάντηση σε όλους εκείνους τους υποκριτές που δήθεν νοιάζονται περισσότερο από μένα και με όσους από εσάς συμφωνούν με όσα έγραψα, για την ανθρώπινη ζωή..ξέρουμε όλοι πότε δολοφονήθηκε ο Γρηγορόπουλος από τον Κορκονέα, δεν είναι έτσι; 06 Δεκ 2008, μήπως τώρα μπορείτε να θυμηθείτε πχ πότε δολοφονήθηκε ο Θάνος Αξαρλιάν από τους Τρομοκράτες;..ξέχασα γι'αυτόν δεν γίνονται πορείες, δεν καίγονται καταστήματα, δεν γίνονται καταλήψεις, η δική του ζωή δεν μετράει, βλέπετε αυτός δεν πέθανε από σφαίρα αστυνομικού αλλά από έναν τρομοκράτη της Άκρας Αριστεράς, ο οποίος όπως μάθαμε πολύ αργότερα βιαζόταν και πάτησε το κουμπί χωρίς να προσέξει, διότι τον περίμενε η μαμά του για να πάνε διακοπές...Μήπως ξέρετε την ημερομηνία που έκαψαν ζωντανούς τους υπαλλήλους της Marfin; Ουαί δε υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές.

Άδωνις Α. Γεωργιάδης