«Τελευταία πνοή αισιοδοξίας»: Διαβάστε το εξαιρετικό άρθρο του Παύλου Παπαδάτου

Δυστυχώς η χώρα μας είναι ο μοναδικός προβληματικός εταίρος της Ευρώπης και ως φαίνεται θα συνεχίσει να είναι. Αντί όμως εμείς να συνετιστούμε και να προβούμε στις εθνικά αναγκαίες αναδιαρθρώσεις, ζητούμε από τις ευρωπαϊκές ηγεσίες να συνετίσουν την τρόικα! Ακόμη και οι πλέον παράλογες απαιτήσεις της τρόικα θα είχαν μικρότερες συνέπειες συγκριτικά με τις περιπέτειες στις οποίες πιθανόν να εισέλθουμε.

Αν είχαμε κάνει τα αυτονόητα, και την αξιοπιστία μας θα είχαμε και φυσικά δεν θα ήμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε έπειτα από δύο μήνες αυτά που σήμερα μας φαίνονται αδιανόητα!

Ευτυχώς, παρά τα όσα ακούγονται, κανείς μα κανείς δεν μπορεί να μας αναγκάσει να βγούμε από την ΕΕ αλλά και να μπορούσε ούτε καν θα το επεδίωκε.

Κάτι τέτοιο ναι μεν θα ισοδυναμούσε με εθνική καταστροφή αλλά και οι οικονομικές συνέπειες για την ΕΕ - και όχι μόνο - θα ήταν ανυπολόγιστες. ΕΕ και ΔΝΤ έχουν επενδύσει πολλά στην Ελλάδα. Τα συμφέροντά τους είναι ταυτισμένα με τη διάσωση της οικονομίας μας και συνεπώς δεν χρειάζονται φαιδροί διαπραγματευτές  και παληκαρισμοί τη στιγμή μάλιστα που δεν υλοποιούμε τα συμφωνηθέντα. Είναι ποτέ δυνατό να στέλνουμε τον κύριο Πρωτόπαπα να διαπραγματεύεται το μέλλον της χώρας; (Πάλι καλά που δεν στείλαμε τον κύριο Ντινόπουλο)! 

Αλλά, θα μου πεις, ποιοι θα υλοποιήσουν τα συμφωνηθέντα; Οι πολιτικοί που βλέπουμε καθημερινά να θέτουν από τηλεοράσεως στόχους του τύπου… “θα επενδύσουμε στα πλεονεκτήματά μας”, “θα αυξήσουμε τις εξαγωγές”, “θα προσελκύσουμε επενδύσεις”, “θα χτυπήσουμε την ανεργία”, “θα κάνουμε μεταρρυθμίσεις” και άλλες τέτοιες μπαρουφολογίες, ενώ κανείς εξ αυτών δεν έχει έστω ένα στοιχειώδες πρόγραμμα υλοποίησης στόχων, το οποίο να αποτελεί μέρος ενός εθνικού αναπτυξιακού σχεδιασμού;

Δυστυχώς οι πάντες διεκδικούν, αδιαφορώντας για το σύνολο. Δικαστικοί, ένστολοι, εκπαιδευτικοί, κλπ. διεκδικούν επιστροφές μισθολογικών μειώσεων και ως είναι φυσικό ποσώς τους ενδιαφέρει αν το ταμείο ανεργίας δεν μπορεί να πληρώνει τους ανέργους ή αν τα νοσοκομεία μείνουν χωρίς γάζες. (Οι σπατάλες όμως καλά κρατούν).

Τώρα, όσον αφορά αυτούς που οραματίζονται, μονομερή μείωση του χρέους μας είναι εντελώς ανυποψίαστοι”. Ακόμη βέβαια και αν την επετύγχαναν, θα ήταν δώρο άδωρο. Είναι σα να σου χαρίζουν ένα ψάρι για να φας μια φορά, αντί να μάθεις να ψαρεύεις. Αν η χώρα μας δεν δημιουργήσει υγιείς αναπτυξιακές δομές, άσπρη μέρα δεν θα δει. 

Η 29η Δεκεμβρίου είναι η ύστατη εθνική ευκαιρία. Αν αντί για ευκαιρία την μετατρέψουν σε εθνικό έγκλημα θα είναι εξίσου ένοχοι αυτοί που το ενορχήστρωσαν  και αυτοί  που το εκτέλεσαν. 29η Δεκεμβρίου: ΝΑΙ. τελευταία πνοή αισιοδοξίας.

Σημείωση

Ο Κύριος Χαρδούβελης είπε ότι το χρέος μας είναι μικρότερο από αυτό που φαίνεται, αλλά να μην το λέμε φωναχτά και μας ακούσουν! Λοιπόν, συμφωνώ κι εγώ με τον κύριο Χαρδούβελη να μην φωνάζουμε, γιατί το πραγματικό χρέος μας δεν είναι 321 δις που λέμε, αλλά 555 δις. Βλέπεις… υπάρχουν και άλλα 234 δις αφανούς χρέους!