Story of the day: Ο σεφ του διαστήματος Stefano Polato μιλάει για τον καφέ του διαστήματος, τα εστιατόρια σε όλο το σύμπαν, και για το blog του, ​Avamposto 42!

Ακόμα και μελαγχολία για τα φαγητά της μαμάς – σκέψου τους φοιτητές του εξωτερικού και ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σου λένε ότι τους λείπει. Ωστόσο ελάχιστοι είναι αυτοί που ζουν, όχι απλά 431 χλμ. μακριά, αλλά πάνω από το σπίτι τους. Σε ένα μέρος όπου δύσκολα αυτοσχεδιάζεις για να ικανοποιήσεις την όρεξή σου.Μιλάμε για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), εκεί όπου βρίσκονται ένα σορό αστροναύτες, που κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα, βλέπουν τη Γη από μακριά και παράλληλα δεν μπορούν να φάνε ότι θέλουν.

Στην εποχή του Yuri Gagarin, του πρώτου ανθρώπου που πήγε στο διάστημα το 1961, το φαγητό στο διάστημα ήταν ένας θρεπτικός χυλός σε έναν σωλήνα, που έμοιαζε με αυτόν της οδοντόκρεμας. Και πριν καταναλωθεί το πρώτο γεύμα στο διάστημα, δεν υπήρχε καμία βεβαιότητα ότι η έλλειψη βαρύτητας θα του επέτρεπε να καταπιεί το φαγητό, χωρίς να πάθει ασφυξία. Στο πέρασμα των χρόνων το πρόβλημα με την ποιότητα του φαγητού του διαστήματος έχει λυθεί σε έναν μεγάλο βαθμό.Αυτή την στιγμή, το φαγητό ISS μοιάζει με ένα αρχείο από πλαστικά έγγραφα που έχουν τοποθετηθεί σε έναν τοίχο με αλφαβητική σειρά. Υπάρχουν τόσα πολλά παγωμένα-αποξηραμένα γεύματα που το μόνο που θέλουν είναι ελάχιστη ώρα στον φούρνο μικροκυμάτων για να θυμίζουν πραγματικά φαγητά.

Σε σύγκριση με την εποχή των γευμάτων «οδοντόκρεμας», τα σημερινά φαγητά είναι έτη φωτός μακριά. Και χάρη στην αστροναύτη Samantha Cristoforetti, θα γίνει και ακόμα καλύτερο, καθώς έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία για σωστή και υγιεινή διατροφή στο διάστημα. Έτσι αποφασίσαμε να έρθουμε σε επαφή με τον μάγειρα της Samantha, τον Stefano Polato, για μια συζήτηση για τον καφέ του διαστήματος, τα εστιατόρια σε όλο το σύμπαν, αλλά και το ​Avamposto 42 - το blog που αφηγείται τις περιπέτειες της Samantha και της ομάδας της.

Motherboard: Η εταιρία για την οποία εργάζεστε, η Argotec, είναι ο επίσημος προμηθευτής των μπόνους φαγητών για το ISS. Τι είναι το μπόνους φαγητό;
​Stefano Polato: Είναι κάτι σαν το προσωπικό φαγητό του κάθε αστροναύτη, για ξεχωριστές στιγμές της παραμονής του στο διάστημα. Κάθε αστροναύρτης έχει το κανονικό φαγητό του ISS, αλλά και ένα δικό του εβδομαδιαίο.

Τα γεύματα που φτιάχνεται εσείς είναι ήδη έτοιμα;
​Όχι. Η ιδέα της Samantha ήταν να συνδυάζει ο καθένας τα τρόφιμα, ανάλογα με την όρεξη που έχει. Αυτή ήταν η καινοτομία. Εμείς παρέχουμε στην Samantha έναν πραγματικό εφοδιασμό τροφίμων και εκείνη αποφασίζει πως θα τα συνδυάσει ανάλογα με τα γούστα της. Έτσι δημιουργεί το δικό της μενού κάθε φορά.

Υπάρχουν άλλες καινοτομίες στον χώρο των τροφίμων;
​Δουλέψαμε πολύ και δώσαμε ιδιαίτερη προσοχή στη σωματική υγεία της Samantha. Συνεργαστήκαμε με έναν έμπειρο διατροφολόγο, τον Filippo Ongaro, με τον οποίο σχεδιάσαμε το μενού της. Ο στόχος ήταν να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα που έχουν οι αστροναύτες στο διάστημα, άρα το μενού έπρεπε να προσαρμοστεί στο συγκεκριμένο περιβάλλον. Δηλαδή το μενού της Samantha έπρεπε να περιέχει τη σωστή ποσότητα των θρεπτικών ουσιών: πρωτεΐνες ως επί το πλείστον, αλλά και φυτικές ίνες. Γι 'αυτό και χρησιμοποιούμε πολλά από τα δημητριακά ολικής αλέσεως. Το φαγητό που παρέχουμε πρέπει να της δίνει ενέργεια.

Τι γίνεται με τις τεχνικές μαγειρικής;
​Χρησιμοποιούμε διάφορες. Για παράδειγμα είναι η ξήρανση των τροφών μέσω της κατάψυξής τους, που επιτρέπει την διαφύλαξη κάθε θρεπτικής αξίας.

Αν κάποιος ήθελε να μαγειρέψει ζυμαρικά στο ISS, δεν θα μπορούσε να βράσει το νερό, διότι θα εξαπλωνόταν παντού. Έτσι δεν είναι;
​Ναι. Επίσης, η μέγιστη θερμοκρασία που επιτρέπει η NASA είναι 80 βαθμοί. Αν είναι υψηλότερη η θερμοκρασία και το υγρό εξαπλωθεί στο σταθμό, οι αστροναύτες κινδυνεύουν από σοβαρά εγκαύματα και βλάβες στα μηχανήματα.

Τι γίνεται με τον καφέ; Μπορείτε να το πιείτε σε γυάλινο ποτήρι;
​Όχι, το πίνουν μέσα από μια σακούλα, που έχει ένα καλαμάκι και μια βαλβίδα. Η μηχανή κάνει καφέ εσπρέσο σε σακούλες, αλλά τεχνικά λειτουργεί ακριβώς όπως αυτές που έχουμε στη Γη.
Πως προέκυψε η ιδέα για το blog και για τι μιλάτε εκεί;
​Στο «Avamposto 42» αφηγούμαστε τις περιπέτειές μας με το φαγητό του διαστήματος, αλλά παράλληλα έχουμε την ευκαιρία να μιλάμε και για τις διατροφικές συνήθειες των καθημερινών ανθρώπων στη Γη. Στηρίζουμε τις αρχές και τις αξίες του «Slow Food movement» - ένα κίνημα που πάει κόντρα στο έτοιμο φαγητό και στηρίζει την παραδοσιακή κουζίνα.

Ο αριθμός 42 προέρχεται από τον συγγραφέα Douglas Adams, που έχει γράψει τα βιβλία «Γυρίστε τον γαλαξία με ωτοστόπ» και «Το εστιατόριο στο τέλος του κόσμου»;
​Ναι, η Samantha και εγώ γνωριστήκαμε χάρη στο «Εστιατόριο στο τέλος του κόσμου». Από τότε, έχω διαβάσει όλα τα βιβλία του Adams. Το θεώρησα ως σύμπτωση γιατί 42 ήταν επίσης ο αριθμός της αποστολής της Samantha. Τα πάντα ταίριαζαν, έτσι καταλήξαμε με την ιδέα του Avamposto 42.

Θα θέλατε να μαγειρέψετε στο ISS για μία μόνο ημέρα; Έχετε ήδη σκεφτεί πώς να αντισταθμίσετε την έλλειψη της βαρύτητας;
​Θα ήταν καταπληκτικό, αλλά πρέπει να γίνει πολλή έρευνα πρώτα. Αλλά η ιδέα με συναρπάζει.

Πηγή: vice.gr