Πως ένας νεαρός αρχιτέκτονας δημιούργησε ένα ψητοπωλείο που θυμίζει έργο τέχνης στην Ν. Ιωνία? Στην πλατεία για γκουρμέ σουβλάκια γιατί η κρίση θέλει έμπνευση! (φωτογραφίες)

Είναι ολοκαίνουργιο, την Πέμπτη 4 Απριλίου είχε τα επίσημα εγκαίνια. Θέμα του το αγαπημένο ελληνικό φαγητό δρόμου, τα σουβλάκια. Τα σουβλάκια δεν τα δοκιμάσαμε ακόμα, αλλά είδαμε την αρχιτεκτονική του και πέσαμε ξεροί! Ότι πιο προχωρημένο και όμορφο θα μπορούσε κανείς να φανταστεί ακόμη και σε ένα σούπερ μοδάτο εστιατόριο υψηλής γαστρονομίας, πόσο μάλλον σε ένα απλό και «ταπεινό» σουβλατζίδικο.



Έμπνευση για το σχεδιασμό του εν λόγω ψητοπωλείου στη Νέα Ιωνία αποτέλεσε η παραδοσιακή αντίληψη της πλατείας της ελληνικής υπαίθρου, μας λέει ο νεαρός Ελευθέριος Αμπατζής. Πρόκειται δηλαδή για την εικόνα του χωριού μαζεμένου κάτω από τα κλαδιά του γέρικου δέντρου, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο της πλατείας και ‘αγκαλιάζει’ τη γιορτή.



Στην περίπτωση αυτή η ιστορία στήθηκε σε μια εγκαταλελειμμένη αποθήκη και ξεδιπλώθηκε σύμφωνα με τη δεδομένη διαρρύθμιση του χώρου. Μια γυμνή και φθαρμένη κολόνα μεταμορφώθηκε σε σιδερένιο δέντρο, τα κλαδιά του οποίου εισχωρούν στο ταβάνι, για να επανεμφανιστούν σε μορφή πλέγματος περιμετρικά του χώρου. Τα πλέγματα αυτά άλλοτε διαμορφώνουν την είσοδο στην πλατεία (πόρτα - προθάλαμος) και άλλοτε αποτελούν βάση για βότανα, μπαχαρικά και άλλα προϊόντα που χρησιμοποιούνται στην κουζίνα.



 Τα βότανα, το λουλούδι-γραμμόφωνο, όπως και τα κόκκινα στολίδια-λάμπες που κρέμονται από την οροφή ξεχωρίζουν μέσα σε μια γενικότερη σπρόμαυρη παλέτα, που επικρατεί στο χώρο. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν είναι σίδερο (δέντρο, βιβλιοθήκες, πόρτες, σκάλα-χαλί) και ξύλο (παλιά τραπέζια καφενείου, καρέκλες). Την αίσθηση του εξωτερικού χώρου τονίζει το μωσαϊκό πάτωμα, το οποίο αφέθηκε ως είχε, με όλη τη φθορά του χρόνου σημαδεμένη πάνω του.



Το πανηγύρι στην πλατεία είναι ανοιχτό σε όλους. Έτσι μεταφέρεται στο δρόμο μέσω ενός μεγάλου ανοίγματος, που πλαισιώνει τη σκηνή. Η ιδέα του φυσικού στοιχείου της πλατείας διαγράφεται κι από την πρόσοψη της, η οποία σε μια προσπάθεια να ‘εξαφανιστεί’ βάφτηκε μαύρη δίνοντας την εικόνα άγριου βράχου. Τη θεατρικότητα της εικόνας αυτής έρχεται να ολοκληρώσει η προβολή παλιών ταινιών στο μοναδικό λευκό (και μη σιδερένιο) τοίχο, που σε συνδυασμό με το ‘γρατζουνισμένο’ ήχο του γραμμοφώνου, ‘ταξιδεύει’ τον επισκέπτη σε άλλο χώρο και χρόνο.







Βυζαντίου 20, Νέα Ιωνία, 2102770622