False dawn ξέρετε τι σημαίνει; Ότι το 2014 ξεκίνησε πολλά υποσχόμενο μιαν αυγή και κατέληξε στην αβεβαιότητα & τη νέα ύφεση

Το 2014 θα μείνει ενδεχομένως στην Ιστορία ως η χρονιά της απατηλής αυγής, του «false dawn» όπως λένε στο City και τη Wall. Ή του σημείου καμπής που σηματοδότησε την υποτροπή στην ύφεση, το «double dip». όπως λένε οι οικονομολόγοι.
 
Και όμως. Ήταν 14 Νοεμβρίου, μόλις ενάμιση μήνα πριν, όταν το Bloomberg -για πολλούς το ευαγγέλιο των σύγχρονων αγορών- φιλοξενούσε στο βασικό θέμα της ιστοσελίδας του πανηγυρικά την επιστροφή της ελληνικής οικονομίας στην ανάπτυξη. «Greece Exits Recession After Crisis That Put Euro at Risk» έγραφε, αναφερόμενο στους ρυθμούς ανάπτυξης του τρίτου τριμήνου που έδειχναν +1,7% σε ετήσια βάση. Ήταν όμως ήδη αργά… Η αμφιβολία μεταξύ επενδυτών και εταίρων για την διατήρηση της μεταρρυθμιστικής δυναμικής στη χώρα ήταν πλέον κυρίαρχη ενόψει της κλιμακούμενης πολιτικής αβεβαιότητας που δημιουργούσε η επικείμενη, τότε, προεδρική εκλογή και η υστέρηση των κομμάτων της συγκυβέρνησης στην πρόθεση ψήφου στις δημοκοπήσεις.
 
Ευθύνες επιρρίπτουν οι ξένοι για αυτή την εικόνα τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην αντιπολίτευση. Αυτό προκύπτει από τα σημειώματα των μεγάλων ξένων οίκων εδώ και αρκετές εβδομάδες. Ευθύνες που όμως επιμερίζουν τα περισσότερα μεγάλα σπίτια και στην αυστηρή λιτότητα που επέβαλε το Βερολίνο παραγνωρίζοντας τα ανθρώπινα όρια αντοχής.
 
Δυόμιση χρόνια μετά τις διπλές εκλογές του 2012, που δαπάνησαν και τότε πολύτιμο για την χώρα χρόνο, η εθνική οικονομία είναι αντιμέτωπη με το ίδιο έργο: Μια παρατεταμένη περίοδο στασιμότητας που προκύπτει από τις εκλογές στις 25 Ιανουαρίου, από την επακόλουθη προσπάθεια εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, από την προσπάθεια σχηματισμού κυβέρνησης, από την προσφυγή, ενδεχομένως, σε επαναληπτικές εκλογές και -εάν η Βουλή που θα προκύψει καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση- από την δύσκολη, για οιονδήποτε πρωθυπουργό, διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Και έτσι ξεκίνησε πάλι και βαίνει τώρα κλιμακούμενη η συζήτηση για το Grexit…
 
«Ο πολιτικός χρόνος είναι πάντοτε βραδύτερος από τον πραγματικό χρόνο, ειδικά στην Ελλάδα, και εσείς δεν έχετε την πολυτέλεια να ζείτε στον πρώτο», εξηγεί στο capital.gr ξένος fund manager που δηλώνει απαισιόδοξος για την υπομονή των εταιριών και των μεγάλων ξένων επενδυτών με την Ελλάδα.
 
Λίγοι συνειδητοποιούν πως τα τελευταία δυο έτη έχουν τοποθετηθεί στη χώρα ξένα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια που υπερβαίνουν τα επίπεδα των 20 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αυτό είναι το άθροισμα της συμμετοχής των ξένων στους δυο γύρους αυξήσεων κεφαλαίου των ελληνικών τραπεζών, στις δυο νέες ομολογιακές εκδόσεις του ελληνικού δημοσίου νωρίτερα φέτος, την συμμετοχή στα εταιρικά ομόλογα που εξέδωσαν ελληνικές τράπεζες και επιχειρήσεις, τις εισροές προς το χρηματιστήριο, την συμμετοχή στις αποκρατικοποιήσεις και τις άμεσες ξένες επενδύσεις. Επενδύσεις δηλαδή της τάξης του 10% του ΑΕΠ, υπογραμμίζουν ξένες χρηματιστηριακές πηγές. Και είναι ακριβώς αυτό το μεγάλο στοκ κεφαλαίου που προστατεύει, για την ώρα, την χρηματιστηριακή αγορά και το κλίμα από τα χειρότερα. «Κανείς δεν μπορεί να αποεπενδύσει τέτοια ποσά γρήγορα ακόμα και εάν είναι έτοιμος να δεχτεί μεγάλες ζημίες. Απλούστατα δεν υπάρχουν επαρκείς αγοραστές. Ειδικά για την Ελλάδα και ειδικά τώρα» σημειώνουν οι ίδιοι κύκλοι.
 
Θα ξεπούλαγαν άραγε τα πάντα εάν μπορούσαν; Στην ερώτηση αυτή η απάντηση που δίνουν κάποιοι είναι, όχι. Και αυτό διότι «κάθε πτώση είναι η μήτρα της ανάκαμψης. Αρκεί να έχεις την υπομονή μέχρι τον τοκετό». Αυτό αναφέρει Έλληνας αναλυτής μεγάλης τραπεζικής χρηματιστηριακής με πολυετή προϋπηρεσία στο Λονδίνο. Θα γίνει αυτό το 2015; Πιθανόν, απαντά. «Όμως, όπως το 2014 ήταν χωρισμένο σε δυο μισά, ένα καλό πρώτο εξάμηνο και ένα άθλιο δεύτερο, έτσι και το 2015 θα είναι κατ πάσα πιθανότητα σχιζοφρενικό: το πρώτο εξάμηνο θα δούμε τα χειρότερα και το δεύτερο, με λίγη καλή τύχη, θα πάρουμε την άγουσα προς καλύτερες ημέρες». Εάν και η εκτίμηση αυτή μοιάζει περισσότερο με ευχή παρά με πρόβλεψη τείνει να ανταποκριθεί στις πληροφορίες που θέλουν τους μεγάλους ξένους επενδυτές να διατηρούν παγωμένες τις στρατηγικές αποφάσεις τους έως τον ερχόμενο Ιούνιο, χρονική στιγμή κατά την οποία αναμένεται ότι θα έχει επιστρέψει η ορατότητα για τις προοπτικές της πραγματικής οικονομίας και των επιχειρήσεων.
 
Τι θα μεσολαβήσει από τώρα μέχρι τότε; «Volatility και πάλι volatility» δηλώνουν σχεδόν ομόφωνα οι συμμετέχοντες στην αγορά. Η πρόσφατη εμπειρία, από το 2012, δείχνει πως η πτώση της αγοράς κορυφώνεται τις συνεδριάσεις ακριβώς πριν τις εκλογές. Πριν τις δεύτερες εκλογές του 2012 βρέθηκε στο χαμηλότερο σημείο της εδώ και πολλές δεκαετίες. Συγκεκριμένα στις 475,89 μονάδες ενδοσυνεδριακά στις 6 Ιουνίου του 2012. Σήμερα η αγορά κλείνει το έτος κοντά στις 800 μονάδες. Κατά 30% χαμηλότερα από εκεί που ξεκίνησε και πολύ χαμηλότερα 40%, από το υψηλό έτους των 1379 μονάδων στα μέσα Μαρτίου. Υπάρχουν περιθώρια περαιτέρω πτώσης; Η απάντηση, δική σας.