Ώρα για Περτούλι: Γνωρίστε το γραφικό, πετρόκτιστο χωριό, χτισμένο σε υψόμετρο 1.090 μέτρων!

Λοιπόν έχουμε και λέμε: Αθήνα-Τρίκαλα, Τρίκαλα- Ελάτη, Ελάτη-Περτούλι και φθάσαμε. Διανύσαμε συνολικά 371 χλμ. αλλά σίγουρα άξιζε το ταξίδι σκεφθήκαμε αμέσως μόλις πατήσαμε το πόδι μας στο γραφικό χωριό την ώρα που σουρούπωνε. Πρώτη εντύπωση; Μυρωδικά καμένου ξύλου από τις καμινάδες, κρύο τσουχτερό, γραφικά σπιτάκια και μια ταβέρνα που ήδη μας περίμενε με στρωμένο το τραπέζι και καλό κρασί.

Μετά από μια βραδιά «παρεϊστικη» γύρω από το τζάκι και με ιστορίες και γέλια, που έκαναν την Αθήνα να μοιάζει τόσο μακρινή, ώρα για ένα γερό, παραδοσιακό πρωϊνό με ζυμωτό ψωμί, αυγά ημέρας και ντόπιο βούτυρο! Το Περτούλι μας υποδέχεται ντυμένο στα λευκά.

Στο γραφικό, πετρόκτιστο χωριό, χτισμένο σε υψόμετρο 1.090 μέτρων, με τα περίφημα αρχοντικά του διάσημου αρχιτέκτονα Πικιώνη, οι δραστηριότητες δεν τελειώνουν ποτέ. Ιππασία, ποδηλασία, τοξοβολία, ορειβασία και κυρίως σκι, περιμένουν τους φανατικούς λάτρεις των χειμερινών αθλημάτων, που βρίσκουν στο ορεινό Περτούλι όλα όσα ζητούν-και πολλά περισσότερα…

Σκι και βόλτες στα περτουλιώτικα λιβάδια
Επειδή ο καιρός δεν μας επέτρεψε να επιδοθούμε σε πολλές αθλητικές δραστηριότητες, αποφασίσαμε να κάνουμε μια στάση στο κοντινό χιονοδρομικό κέντρο του Περτουλίου, που βρίσκεται σε υψόμετρο 1.200 μέτρων και προσφέρεται για σκι ανώμαλου δρόμου. Και αφού διασχίσαμε με τα πολύχρωμα πέδιλά μας τις φρεσκοστρωμένες πλαγιές, αποφασίσαμε να χαρούμε όσο το δυνατόν περισσότερο την άγρια φύση και έτσι ξεκινήσαμε για τα περίφημα περτουλιώτικα λιβάδια.

Εκεί, που η ομορφιά του τοπίου αγγίζει την τελειότητα, το παχύ χιόνι στέκει ανάλαφρα πάνω από τα πανύψηλα έλατα, απλώνονται τεράστια λιβάδια που φιλοξενούν τα κοπάδια των βοσκών. Στο δρόμο μας, συναντήσαμε καλόκαρδους παραγωγούς, που μας πρόσφεραν φουρνιστό ψωμί, πίτα και ντόπιο τυρί μαζί με τσίπουρο «για να ροδίσουν τα μάγουλά μας».

Και αφού κάναμε τις απαραίτητες προμήθειες σε ντόπια κρέατα ελευθέρας βοσκής, που σπάνια βρίσκει πλέον κανείς στις αγορές της πόλης, αγοράσαμε και νόστιμο τυρί και παραδοσιακό ψωμί, που πέρασε από την παραγωγή στην… κατανάλωση!

Μια βόλτα στα γύρω χωριά

Κατόπιν, αναχωρήσαμε για κοντινές… αποδράσεις στο γραφικό Νεραϊδοχώρι και στα χωριά Δέση και Πύρα, όπου ξεκινάει ο Ασπροπόταμος. Οι ντόπιοι μας ενημέρωσαν για την ύπαρξη του καταφυγίου του Χατζηπέτρου, που βρίσκεται κάτω από την ψηλότερη κορφή του Κόζιακα, σε υψόμετρο 1.738 μέτρων, αλλά το σούρουπο είχε ήδη αρχίσει να πέφτει και έτσι αποφασίσαμε να το επισκεφθούμε άλλη φορά.

Διανυκτερεύσαμε στο Περτούλι και το επόμενο πρωί κάναμε μια τελευταία, αποχαιρετιστήρια στάση στην Ελάτη, για έναν καφέ ψημένο στη χόβολη. Από την περιοχή Φάρμα, αγοράσαμε υπέροχα γλυκά του κουταλιού, που φημίζονται για τη νοστιμιά τους. «Όταν θα τα τρώτε στην Αθήνα, θα μας θυμάστε», μας είπαν χαμογελώντας οι γυναίκες του μαγαζιού και, όπως ανακαλύψαμε αργότερα, είχαν πράγματι δίκιο.

Τώρα, έχοντας στο μυαλό μου την επίσκεψη στην Ελάτη και στο Περτούλι ως μια μακρινή ευχάριστη ανάμνηση, διαπιστώνω, πως το γλυκό κερασάκι… έπιασε πάτο! Μήπως πρέπει σύντομα να ξαναπεταχτούμε στα πανέμορφα χωριά για ανεφοδιασμό;

Όλη η συνέχεια εδώ - clickatlife.gr