Πίνοντας μπύρα με τον «Καπετάν Αντρέα Ζέπο» - Αναμφισβήτητα το ποτό της φιλίας! (φωτό)

Μια μπίρα μπορεί να είναι μια καλή δικαιολογία για να δει κανείς ένα ωραίο ματς με παρέα ή για να γίνει μέρος ενός ξέφρενου παγκόσμιου φεστιβάλ της. Πέρα από την γεύση της δημιουργεί κοινωνικούς δεσμούς συνδέοντας διαφορετικούς ανθρώπους με τον δικό της τρόπο. Η σωστή χρονική στιγμή είναι το παν. 

Όπου και να βρεθείς στον πλανήτη θα βρεις ένα όμορφο μέρος για να απολαύσεις τον θεάρεστο ζύθο και να βρεις συντροφιά. Αυτή είναι και η μοναδικότητα της μπίρας. Ο ερχομός της Άνοιξης μου έφερε στην μνήμη κάποιον τον οποίο είχα την ευχαρίστηση να γνωρίσω σ΄ ένα από τα ταξίδια μου στα λιμάνια της μπίρας...

Hastings Σεπτέμβριος. Ο γαλανός ουρανός, ο ήλιος και η θάλασσα αναδεικνύουν το μεγαλείο της περιοχής!  Τo όμορφο Hastings βρίσκεται ανατολικά του Sussex, στα νοτιοανατολικά παράλια της Αγγλίας. Ένα από τα πιο όμορφα σημεία στην παραλία του είναι η ψαραγορά με τα γραφικά ξύλινα ψαράδικά της, τα ψαροκάϊκα, το τελεφερίκ στους απόκρημνους βράχους και η παραλία του που θυμίζει Ελλάδα. Εκεί, βρίσκεται ένας από τους μεγαλύτερους αλιευτικούς στόλους της Ευρώπης ενώ στα γραφικά μαγαζάκια τα φρέσκα όστρακα, η υπέροχη μικρή καραβιδούλα, τα υπόλοιπα θαλασσινά και οι ντόπιες μπίρες από την ευρύτερη περιοχή του Sussex είναι must.  

Χαμογελαστός κόσμος απολάμβανε την θάλασσα, τους φιλικούς γλάρους και την λιακάδα. Ήταν μια μέρα που σου υπενθύμιζε πως η ζωή είναι όμορφη και το ταξίδι μικρό. Ανηφορίζοντας από την παραλία προς τον δρόμο η ανάγκη για μια ντόπια μπίρα μεγάλωνε και με οδήγησε στο παλιό και γραφικό πάμπ The Dolphin. Ο ναυτικός χαρακτήρας του και οι παραδοσιακές real Ales είχαν τραβήξει την προσοχή μου και δεν θα έχανα την ευκαιρία να τα απολαύσω. Πρώτα παρήγγειλα μια Sussex Best Bitter (Harvey’s) και ενώ ήμουν έτοιμη να βυθίσω τα χείλη μου στην μπίρα με σταμάτησε μια φωνή: «Ελάτε, ελάτε, μην πίνετε μόνη». Η φωνή ερχόταν από έναν ηλικιωμένο άντρα με γκρίζα μαλλιά και μουστάκι γενειάδα ο οποίος με κάλεσε να πιω στο τραπέζι του. Έμοιαζε κάπως περίεργος αλλά πολύ «ζεστός». Ήταν σαν να είχε βγει από κάποια άλλη εποχή, τόσο, που θύμιζε ρόλο του κινηματογράφου. Όπως και να έχει η ζωή μας είχε φέρει στο «δελφίνι» και έτσι δεν αρνήθηκα.

Όλη η συνέχεια εδώ-fnl-guide.com

 

Ακολουθήστε το eirinika.gr στο Google News για ενδιαφέρουσες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο

Πατήστε εδώ για να διαβάσετε όλες τις αναρτήσεις του eirinika.gr