Τοpwoman η Ουρανία Βουράκη η διάδοχος του εμβληματικού οίκου κοσμηματοπωλών που έφτιαχναν μπομπονιέρες για βασιλιάδες!

Την εποχή όπου οι συνομήλικές της άκουγαν την «Κοκκινοσκουφίτσα», τον «Παπουτσωμένο Γάτο» και τα υπόλοιπα κλασικά παραμύθια, η μικρή Ουρανία πήγαινε στο κοσμηματοπωλείο που μέχρι σήμερα ανήκει στην οικογένειά της, στην οδό Βουκουρεστίου, για να αφεθεί στη μαγική, όπως της φαινόταν τότε, διήγηση κάποιων αλλόκοτων ιστοριών: τα παραμύθια που έλεγε στην εγγονή του ο Δημήτρης Βουράκης δεν είχαν δράκους και νεράιδες, αλλά διαμάντια, εξαίσια κοσμήματα, αληθινούς πρίγκιπες, βασιλοπούλες και, εννοείται, την ακαταμάχητη λάμψη του κομψοτεχνήματος που φτιάχνεται για να φορεθεί από ντελικάτες φιλάρεσκες υπάρξεις. 

Κληρονομιά φαντασίας από τον παππού

Οπως λέει με νοσταλγία η Ουρανία Βουράκη, «ο παππούς μου ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος και ένας μοναδικός καλλιτέχνης. Τον θυμάμαι να έχει μονίμως ένα χαρτί και να σκιτσάρει υπέροχα κοσμήματα με διαμάντια, ρουμπίνια και άλλους πολύτιμους λίθους. Από εκείνον, τον Δημήτρη Βουράκη, κληρονόμησα τη φαντασία για τη σχεδίαση πρωτότυπων κοσμημάτων και την τάση να συνδυάζω τα υλικά μου με μόνο γνώμονα τη φινέτσα». Παρά τις σπουδές της στον τομέα της Διοίκησης Επιχειρήσεων στο Λονδίνο, η κόρη του Αντώνη Βουράκη και της Μαρίας Παύλου δεν σκέφτεται να ξεφύγει από την αυτονόητη επιχειρηματική ρότα της οικογένειας. 

Της Μαρίας Λεμονιά - Πρώτο Θέμα

Μετά το πρώτο πτυχίο, η Ουρανία αποφάσισε να παραμείνει στη Βρετανία, όπου έκανε σπουδές στην επιστήμη των πολύτιμων λίθων, τη Γεμολογία. Οταν επέστρεψε στην Ελλάδα άρχισε να εργάζεται σε κάποιο από τα πιο γνωστά εργαστήρια κοσμημάτων της Αθήνας προκειμένου να μυηθεί στη δουλειά μακριά από τον οικογενειακό κύκλο και την αυθόρμητη τάση των γονέων να μην είναι αντικειμενικοί με τα παιδιά τους, κάτι που συχνά προκαλεί εντάσεις. 

«Η οικογένειά μου ήταν πάντα φιλελεύθερη», ξεκαθαρίζει η Ουρανία, τονίζοντας ότι «αυτό με βοήθησε να ακολουθήσω μια επαγγελματική πορεία μακριά από ψυχαναγκασμούς και άκαμπτους κανόνες». Η Ουρανία Βουράκη, σήμερα 32 ετών, εξομολογείται: «Εγινα σχεδιάστρια κοσμημάτων όχι επειδή αυτό έκαναν ο παππούς μου και ο πατέρας μου, αλλά διότι πραγματικά μου άρεσε. Είμαι μεγαλωμένη μέσα στα καταστήματά μας. Μικρό κοριτσάκι θυμάμαι τον εαυτό μου να περνά στον οίκο μας τα Σάββατα, τις γιορτές και να βρίσκομαι εκεί σε κάθε ευκαιρία. Ενώ οι μεγάλοι είχαν πολύ μεγάλο φόρτο εργασίας και δεν πρόφταιναν να εξυπηρετήσουν όλη την πελατεία τους στο μαγαζί, εγώ ζωγράφιζα στο γραφείο του παππού. Τα πρώτα κοσμήματά μου κάπως έτσι δημιουργήθηκαν».

Οταν η Ουρανία εξέφρασε την επιθυμία να αποκτήσει ενεργό ρόλο στον οίκο Vourakis, βρήκε πρόθυμους υποστηρικτές σ’ αυτή την απόφασή της τον πατέρα της και τη σύζυγό του, την Μπέκυ. Η Ουρανία Βουράκη υπενθυμίζει πως «ο οίκος μας είναι από τους παλαιότερους της Ελλάδας. Οι πελάτες μας ήταν πάντα ιδιαίτεροι. Για παράδειγμα, οι βασιλικές οικογένειες της Ελλάδας και της Ισπανίας παράγγελναν σε εμάς ακόμη και τις μπομπονιέρες των γάμων τους. Οι τελευταίες που έχουμε σχεδιάσει ήταν για τον γάμο του Νικόλαου με την Τατιάνα Μπλάτνικ στις Σπέτσες. Ανέκαθεν, λοιπόν, είχα την αίσθηση ότι το επώνυμο “Βουράκης” έχει βάρος, σημαίνει πολλά - και επομένως τα επόμενα βήματά μας οφείλουμε να τα προγραμματίσουμε με τη μέγιστη δυνατή προσοχή».

Με νέο αέρα στον οίκο Βουράκη

Πριν από έναν χρόνο η Ουρανία Βουράκη ανέλαβε τη θέση της υπεύθυνης στο κοσμηματοπωλείο της οδού Αναγνωστοπούλου. Πήρε την πρωτοβουλία να σχεδιάσει πολύ πιο προσιτές, από οικονομική άποψη, συλλογές κοσμημάτων, οι οποίες απευθύνονται κυρίως σε ένα περισσότερο νεανικό κοινό. Η ίδια δηλώνει στο «thema people» ότι «παρά τις εξαιρετικά δύσκολες σημερινές οικονομικές και πολιτικές συνθήκες, τα κοσμήματα εξακολουθούν να αποτελούν τους καλύτερους φίλους μιας γυναίκας. Μπορεί κάποιες δημιουργίες να μην είναι φορτωμένες με διαμάντια και άλλες πανάκριβες πολύτιμες πέτρες, ένα κόσμημα όμως θα προβάλει όμορφα ένα μπούστο ή έναν καρπό. Η γυναικεία φιλαρέσκεια δεν θα σταματήσει ποτέ να διψά για ωραία, καλοφτιαγμένα  κοσμήματα».

Αέρας ανανέωσης

Η Ουρανία Βουράκη σχεδίασε τα έπαθλα για τα περσινά βραβεία MAD, ενώ τα Χριστούγεννα φιλοτέχνησε το γούρι του οίκου - μια αράχνη στον ιστό της. Το συγκεκριμένο κόσμημα συμβολίζει το νέο ξεκίνημα κάθε ανθρώπου, ένα σχέδιο που σχολιάστηκε εγκωμιαστικά από bloggers και ανθρώπους της μόδας και έγινε ανάρπαστο στην αγορά.  Την ίδια επιτυχία είχε και η νεανική σειρά που βγήκε για τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, με την οποία στόλισαν και τις βιτρίνες του οίκου. Το μήνυμα ήταν σαφές: η τέταρτη γενιά Βουράκη διαθέτει δημιουργικό δυναμικό και τολμηρή έμπνευση. Σήμερα η Ουρανία ασχολείται με πολλά κομμάτια της οικογενειακής επιχείρησης, καθώς σχεδιάζει, κάνει έρευνα αγοράς, είναι υπεύθυνη για το μάρκετινγκ κ.ά., αποδεικνύοντας ότι είναι αποφασισμένη να εργαστεί εξίσου σκληρά με τους προγόνους της. «Σε πολλές επιχειρήσεις οι παλαιότερες γενιές δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια για έμπνευση και δημιουργία. Με εμάς δεν συμβαίνει αυτό, αλλά το ακριβώς αντίθετο. Υπάρχει μια αρμονική συνύπαρξη που σκοπό έχει να πάει τα πράγματα παρακάτω. Εγώ σέβομαι την πείρα των χρόνων που μεταφέρουν στην πλάτη τους και εκείνοι τον αέρα φρεσκάδας που φέρω και συνάδει με την ηλικία μου».

Κορίτσι των βορείων προαστίων, το οποίο συναναστρέφεται άλλες συνομήλικες γνωστών οικογενειών, όπως η κόρη του ζεύγους Λιακουνάκου και η Ρεγγίνα Κουρή, η Ουρανία Βουράκη αφιερώνει το 24ωρό της στη δουλειά ως επί το πλείστον, διαθέτοντας ελάχιστο χρόνο για άλλες δραστηριότητες. Οπως λέει η ίδια, «μου αρέσει η γυμναστική, αλλά ο χρόνος πια για γυμναστήριο είναι ελάχιστος. Αγαπώ τα ταξίδια, τις επισκέψεις σε εκθέσεις που σχετίζονται με τη δουλειά μου και φυσικά τις εξόδους στα στέκια μαζί με την παρέα μου». Oσο για το ποιο είναι το πιο ωραίο κόσμημα που διαθέτει η ίδια, επιλέγει «μια πασχαλίτσα με τιρκουάζ, δημιουργία του παππού μου. Ηταν το πιο ωραίο δώρο που έλαβα ως παιδί μαζί με μια Barbie. 

Oταν είσαι πραγματικός καλλιτέχνης έχεις την ικανότητα να προσελκύεις ακόμη και την παιδική ματιά. Ο παππούς μου με έμαθε να προσέχω το καθετί, παρατηρώντας ακόμη και το φινίρισμα. Στο κόσμημα είναι η λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά».