Top Women: Θα είναι αντίπαλος της Χίλαρι Κλίντον η Κάρλι Φιορίνα; Μα την έδιωξαν με τις κλωτσιές από την Hewlett Pachard!

Η 60χρονη Φιορίνα, πρώην πρόεδρος της Hewlett-Packard, συντηρητική και με αμφιλεγόμενη πορεία στις μπίζνες, έχει εκφράσει τη φιλοδοξία της να κατακτήσει τον Λευκό Οίκο. «Η προσωπικότητα και η συμπεριφορά της δεν ταιριάζουν με την πολιτική» δηλώνει κατηγορηματικά στο «Βήμα» ο καθηγητής Πίτερσον.

- Θα μπορούσε η Κάρλι Φιορίνα, η πρώτη γυναίκα που έγινε διευθύνουσα σύμβουλος της Hewlett-Packard, μιας από τις μεγαλύτερες τεχνολογικές εταιρείες στον κόσμο, να αναδειχθεί η ιδανική αντίπαλος για τη Χίλαρι Κλίντον, πρώην υπουργό Εξωτερικών, πρώην μέλος της Γερουσίας και πρώην πρώτη κυρία των Ηνωμένων Πολιτειών;

«Δεν νομίζω ότι είναι μια ισχυρή αντίπαλος για τη Χίλαρι Κλίντον ή για οποιονδήποτε άλλον υποψήφιο για την προεδρία. Το γεγονός ότι είναι του ιδίου φύλου δεν αρκεί. Η Κάρλι Φιορίνα δεν είναι υπό καμία έννοια μια ιδανική υποψήφια για την προεδρία. Ενώ κυριαρχούσε στον κόσμο των πολυεθνικών, απολύθηκε. Διεξήγαγε παλαιότερα μια προεκλογική εκστρατεία (σ.σ.: ως υποψήφια της Καλιφόρνιας για τη Γερουσία) και στο τέλος η απόδοσή της ήταν κάθε άλλο παρά ικανοποιητική. Η προσωπικότητα και η συμπεριφορά της δεν ταιριάζουν ιδιαίτερα με την πολιτική. Δεν έχει καμία πολιτική βάση. Ενδεχομένως να προσπαθεί να αναδειχθεί ως πιθανή επιλογή για τη θέση του αντιπροέδρου αλλά δεν νομίζω πως είναι κατάλληλη ούτε για αυτόν τον ρόλο».

- Θεωρείτε ότι η μακρά εμπειρία της Κάρλι Φιορίνα στον κόσμο των επιχειρήσεων αποτελεί ένα σημαντικό προσόν;
«Γενικά μιλώντας το να έχει εργαστεί κάποιος σε μια κορυφαία πολυεθνική, ειδικά αν κατείχε ηγετική θέση, αποτελεί σίγουρα πλεονέκτημα. Αλλά η πορεία της Κάρλι Φιορίνα έχει δύο μειονεκτήματα, τουλάχιστον από τη σκοπιά της πολιτικής αξιοπιστίας για τις προεδρικές εκλογές. Πρώτον, η επιχειρηματική πορεία της δεν υπήρξε μια πορεία εξαιρετικών επιτυχιών. Την έδιωξαν με τις κλωτσιές. Δεύτερον, μόνο η επιχειρηματική εμπειρία δεν είναι αρκετή. Πείτε μου ποιο ήταν το τελευταίο άτομο που κέρδισε το χρίσμα, είτε των Δημοκρατικών είτε των Ρεπουμπλικανών, για την προεδρία δίχως να έχει μια μακρά καριέρα στην πολιτική; Ηταν ο Ντουάιτ Αϊζενχάουερ. Και η εμπειρία του δεν αφορούσε τις επιχειρήσεις αλλά το γεγονός ότι υπηρέτησε ως ανώτατος διοικητής των Συμμαχικών Δυνάμεων της Ευρώπης κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Σκεφθείτε επίσης όλους τους "σημαντικούς ηγέτες" του κόσμου των επιχειρήσεων - συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που είχαν μια ιδιαίτερα επιτυχημένη πορεία - που εισήλθαν στη μάχη για τις προεδρικές εκλογές και στη συνέχεια χάθηκαν γρήγορα. Σκεφθείτε τον Λι Ιακόκα (πρώην πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της Chrysler) για παράδειγμα. Ο Μιτ Ρόμνεϊ δεν θα είχε κανένα έρεισμα μεταξύ των ψηφοφόρων αν δεν είχε διατελέσει κυβερνήτης της Μασαχουσέτης».

- Ποιος είναι ο ρόλος του φύλου στην αμερικανική πολιτική;
«Δεν υπάρχει μια εύκολη απάντηση για τον ρόλο του φύλου στην αμερικανική πολιτική. Υπάρχουν σίγουρα φορές που φαίνεται πως οι Δημοκρατικοί τα καταφέρνουν καλύτερα μεταξύ των γυναικών. Από την άλλη πλευρά, οι Ρεπουμπλικανοί τα καταφέρνουν καλύτερα μεταξύ των ανδρών. Οπότε πράγματι μπορεί να υπάρξει ένας διαχωρισμός μεταξύ των φύλων όσον αφορά την πολιτική αλλά δεν πρόκειται για μια σταθερά και επιπλέον δεν είναι ξεκάθαρο ποιο κόμμα επωφελείται πραγματικά. Και το ζήτημα δεν είναι τόσο απλό. Σε εθνικό επίπεδο, οι Δημοκρατικοί κερδίζουν την υποστήριξη των ανύπαντρων γυναικών αλλά αυτό ενδέχεται να συμβαίνει την ώρα που οι Ρεπουμπλικανοί καταγράφουν καλύτερα ποσοστά μεταξύ των παντρεμένων γυναικών. Λαμβάνοντας αυτά υπόψη νομίζω ότι αποτελεί κοινή αποδοχή ότι η Χίλαρι Κλίντον, ως η πρώτη γυναίκα υποψήφια ενός εκ των δύο κύριων κομμάτων, σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα προσόντα της (θητεία στη Γερουσία, επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας) για το αξίωμα του προέδρου, βρίσκεται στην κατάλληλη θέση για να ενεργοποιήσει ένα σημαντικό τμήμα του εκλογικού σώματος, τόσο μεταξύ των ανδρών όσο και μεταξύ των γυναικών. Η Κλίντον, ωστόσο, ως Κλίντον και ως Χίλαρι, θα μπορούσε να ενεργοποιήσει και ένα τμήμα του εκλογικού σώματος που επιθυμεί να καταφέρει ένα πλήγμα στην καρδιά της επιχείρησης των Κλίντον».