Story: Ο Λοχίας Αντώνιος Ντεληγιώργης - διέσωσε 20 ανθρώπους στη Ρόδο - τιμήθηκε με το μετάλλιο Εξόχου Πράξεως

«Διέσωσε μόνος του είκοσι παιδιά, εγκύους γυναίκες και πολίτες, μαζί με πολίτες της Ρόδου οι οποίοι πήραν μέρος στη διάσωση, αψηφώντας ακόμα και πρόβλημα υγείας το οποίο έχει», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Καμμένος.

«Η έξοχη πράξη του αυτή, όπως και πολλών άλλων υπαξιωματικών, αξιωματικών, ανθυπασπιστών, εθνοφυλάκων και στρατιωτών, δείχνει το υψηλό ηθικό και την ετοιμότητα των Ενόπλων Δυνάμεων», κατέληξε.

Υπενθυμίζεται ότι η έγκυος μετανάστρια από την Ερυθραία που διέσωσε ο Αντώνης, και γέννησε ένα υγιέστατο αγοράκι στο νοσοκομείο του νησιού θα δώσει το όνομα του στο παιδί της ως ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τον άνθρωπο που τους χάρισε τη ζωή.

Guardian: «Η ιστορία του Ελληνα ήρωα της παραλίας»

«Μια συνταρακτική εικόνα που έφτασε να συμβολίζει την απόγνωση και την ανδρεία: την απόγνωση αυτών που καταλήγουν στη θάλασσα -και στους ανθρώπους που τους αντιμετωπίζουν σαν ανθρώπινο εμπόρευμα- για να ξεφύγουν από τα δεινά που τους διώχνουν από τη χώρα τους. Και την ανδρεία των ανθρώπων στις νότιες ακτές της Ευρώπης που σπεύδουν να τους σώσουν όταν έρχεται η τραγωδία.»

Έτσι συνοψίζει η εφημερίδα Guardian σε πρόσφατο άρθρο της το τραγικό περιστατικό στην παραλία Ζέφυρος της Ρόδου, όταν στις 20 Απριλίου ένα «σκάφος» με 200 μετανάστες από τη Συρία και την Ερυθραία διαλύθηκε μερικά μέτρα από την ακτή, βάζοντας σε κίνδυνο τις ζωές των ήδη εξαντλημένων μεταναστών, με 3 τραγικές απώλειες (ενός άντρα, μιας γυναίκας και ενός τετράχονου παιδιού).

Και συνεχίζει με την ιστορία της διάσωσης.

Ένα όμορφο πρωϊνό, ο Αντώνης Ντεληγιώργης έπινε καφέ με τη γυναίκα του Θεοδώρα, σε παραλιακό καφέ της περιοχής. Είχε την πλάτη του στραμμένη στη θάλασσα, και δεν είδε καν το πλοιάριο, που προσέκρουσε σε ένα απόκρημνο σημείο της ακτής, γεμάτο μυτερά βράχια που οι ντόπιοι συστηματικά αποφεύγουν.

«Το σκάφος διαλύθηκε μέσα σε μερικά λεπτά» θυμάται ο Ντεληγιώργης, πατέρας δύο παιδιών. «Σαν να ήταν φτιαγμένο από χαρτί. Μέχρι να φύγω εγώ από το καφέ, στις δέκα και δέκα το πρωί, πολύς κόσμος είχε καταφτάσει εκεί που είχε ναυαγήσει το πλοίο. Ήταν εκεί η ακτοφυλακή, ένα Super Puma, ένα ασθενοφόρο ακόμα και ψαράδες με τα καΐκια τους. Χωρίς δεύτερη σκέψη έβγαλα το πουκάμισό μου έκανα ό,τι έπρεπε να κάνω.»

«Τα νερά ήταν γεμάτα πετρέλαιο από τη βάρκα και οι βράχοι ήταν ολισθηροί και απότομοι. Κόπηκα πολύ άσχημα στα χέρια και τα πόδια, αλλά το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ ήταν να σώσω αυτούς τους φτωχούς ανθρώπους».

Ο Ντεληγιώργης έφερε μόνος του στην ακτή 20 από τους 93 μετανάστες που χαροπάλευαν με τα κύματα όταν εκείνος βούτηξε στα νερά. Εκείνη την στιγμή δεν μπορούσε να σκεφτεί πόσους είχε σώσει αλλά αυτό που θυμόταν ήταν «ένας άντρας, που ήταν δύσκολο να φτάσει, να κρατιέται από τα συντρίμμια και να πεθαίνει».

Ο 34χρονος λοχίας λέει πως τον βοήθησαν οι τακτικές επιβίωσης και τεχνικές που είχε μάθει στο στρατό: «Αλλά τα κύματα ήταν πολύ μεγάλα. Αμείλικτα. Χτυπούσαν ξανά και ξανά.» «Η ιστορία του Ελληνα ήρωα της παραλίας», που διέσωσε μόνος του 20 ανθρώπους [photos + vds]
Ήταν στο νερό περίπου 20 λεπτά όταν είδε την Νεμπιγιάτ Γουεγκάσι να προσπαθεί να κρατηθεί από μια σημαδούρα.

Η 24χρονη από την Ερυθραία της οποίας ο πατέρας είχε πληρώσει περισσότερα από 10.000 δολάρια για να μπει η κόρη του στο «σαπιοκάραβο» που θα την οδηγούσε προς την ελευθερία, πιο συγκεκριμένα στη Σουηδία, χαροπάλευε με τα κύματα.

«Είχε πολύ μεγάλη δυσκολία να αναπνεύσει», λέει ο Ντεληγιώργης. «Ήταν κάποιοι λιμενικοί γύρω μου που είχαν βουτήξει με τα ρούχα. Δεν μπορούσα να την τραβήξω από τη θάλασσα. Με βοήθησαν και τότε, ενστικτωδώς, την έβαλα στην πλάτη μου.»

Στο άκουσμα της λέξης ήρωας σωπαίνει. «Δεν έκανα τίποτα γενναίο», λέει, απλά το καθήκον μου «ως άνθρωπος σε άνθρωπο».

Αλλά η στιγμή που έσωσε την Νεμπιγιάτ, θα του μείνει αξέχαστη. «Δεν θα ξεχάσω το πρόσωπό της», λέει. «Ποτέ».