«Είμαι μια μαμά που έχει παιδί με αναπηρία» - Η εξομολόγηση που ''ραγίζει'' καρδιές

Επιτέλους ένα παιδί, ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα για μένα και είμαι ευγνώμων κάθε μέρα.

Έβλεπα πολλές μητέρες όταν πηγαίναμε π.χ. στην εκκλησία με τον γιo μου όπου ήταν έγκυες και μιλούσανε συνεχώς για το πόσο είχανε μεγαλώσει οι κοιλίες τους και διάφορες άλλες ιστορίες όπου εγώ έβρισκα βαρετές. Καθόμουνα ήσυχα και τις άκουγα να μιλάνε, καθώς εγώ σκεφτόμουνα τα ταξίδια που έχω κάνει κρατώντας τον γλυκό μου γιο αγκαλιά. Θα ήθελα να μπορώ να σχετιστώ με τις άλλες μαμάδες αλλά μετά κατάλαβα ότι δεν υπήρχε λόγος να αισθάνομαι διαφορετικά από εκείνες επειδή γέννησαν τα παιδιά τους , ενώ εγώ υιοθέτησα το δικό μου .

Έτσι, μία μέρα ήρθε μία θλιβερή έκπληξη για μένα όταν πέρασαν οι μήνες και αισθάνθηκα τόσο μόνη και διαφορετική στην ανατροφή του παιδιού μου. Αυτό που συνέβαινε με έκανε να νομίζω πως δεν είμαι καλή μαμά.

»Γιατί δεν μπορούσε το αγόρι μου να καθίσει μέσα στην εκκλησία μαζί μου , όπως και όλα τα άλλα παιδιά ;

Γιατί ο γιoς μου καθόταν μόνος και απομονωμένος όταν τον πήγα στο νηπιαγωγείο;

Όταν τα άλλα παιδιά τραγουδάγανε η έπαιζαν, ο δικός μου ο γιoς γιατί κρυβόταν ή έμενε μόνος ;

Όλα τα άλλα παιδιά άρχισαν να τρώνε κανονικά και να λένε λέξεις , ο δικός μου ο γιος γιατί δεν έκανε τίποτα από αυτά;

Γιατί το αγόρι μου δεν μπορούσε να φωνάζει, να μου πει «μαμά» και να αρχίσουμε να μιλάμε και να παίζουμε;

Ήμουν μια φρικτή μαμά;

Οι μητέρες μοιράζονται διάφορα στο Facebook, και εγώ… έκλαψα πίσω από την οθόνη του υπολογιστή μου.»

Σύντομα έγινε σαφές ότι κάτι ήταν διαφορετικό στο αγόρι μου. Ήξερα ότι δεν ήταν σαν τα άλλα παιδιά, αλλά δεν ήξερα γιατί. Στις 5 Σεπτέμβρη 2012, μάθαμε την αιτία που κρυβόταν πίσω από όλα αυτά. Ο αυτισμός. 

Όλη η συνέχεια εδώ - Ιnfokids.gr