Ποια πρώτα βραβεία πήραν Χωμενίδης & Άκης Πετρετζίκης; Ποιον βράβευσε ο Σάκης Ρουβάς χθες με υπόκρουση τζαζ;

Αν ναι, τότε η προχθεσινή απονομή των Βραβείων Βιβλίου Public στο Μέγαρο Μουσικής ας καταγραφεί ως επιτυχημένη. Μέχρι και τζαζ μπάντα περιελάμβανε για να κρατιέται ζωηρό ένα πλήθος μάλλον ανομοιόμορφο, αφού συγκέντρωνε από επιφανείς ιστορικούς μέχρι τηλεσέφ. Οι τελευταίοι τιμήθηκαν και πρώτοι: σε μια τελετή με οικοδεσπότη τον Γιώργο Νανούρη, κατακλείδα μιας ψηφοφορίας του πολυκαταστήματος που προσείλκυσε περίπου 200.000 ψήφους αναγνωστών, το βραβείο στην κατηγορία «Ευ ζην» κράτησε ο Ακης Πετρετζίκης για το «Αυτό πρέπει να το δοκιμάσεις» (Ψυχογιός).

 
Σειρά είχε η «Παιδική λογοτεχνία» με απονεμητή τον Σάκη Ρουβά και νικητή το «Δώδεκα παρά δώδεκα» του Ευγένιου Τριβιζά (Καλέντης) αλλά και το «Μεταφρασμένο μυθιστόρημα»: το βραβείο κέρδισε το «Αγιος ή αμαρτωλός» (Μεταίχμιο, μτφ. Βάσια Τζανακάρη) του Σκωτσέζου Ιαν Ράνκιν. 

Εμβόλιμα παρουσιάστηκαν αποσπάσματα παραστάσεων της τελευταίας σεζόν. Ακολούθησαν βραβεύσεις για το «Ξενόγλωσσο μυθιστόρημα», δηλαδή το «The dress thief» (Quercus), η συγγραφέας του οποίου Νάταλι Εβανς ήρθε από την Αγγλία για την παραλαβή. Την «Ελληνική ποίηση» κατάκτησαν τα «Απαντα» (Κέδρος) του Κώστα Βάρναλη, ενώ ανάμεσα στα ειδικά βραβεία δόθηκε και εκείνο του «Εκδοτικού αποτυπώματος» στον Ικαρο. 

Οι αναγνώστες πάντως τιμήθηκαν ως σημαντικότεροι: «Τα βραβεία του κοινού με κάνουν να πηδάω σαν παιδί από χαρά» έλεγε η Ρένα Ρώσση - Ζαΐρη, της οποίας τα «Δίδυμα Φεγγάρια» διακρίθηκαν για τον «Πιο ερωτικό χαρακτήρα». «Οτιδήποτε προέρχεται από μια δεξαμενή επιλογών έχει ιδιαίτερη αξία» πιστεύει ο Φιλοκτήτης Διακομανώλης, νικητής στην κατηγορία «Δοκίμιο, μελέτη, βιογραφία, μαρτυρία» με το «Υπάρχει Θεός;» (Ιωλκός). «Τα έργα τέχνης τα κρίνουν ο χρόνος και ο λαός» δήλωνε στο «Νσυν» ο μεγάλος νικητής της βραδιάς Χρήστος Χωμενίδης (φωτογραφία), του οποίου η «Νίκη» (Πατάκης) διακρίθηκε στο «Ελληνικό μυθιστόρημα». «Νομίζω ότι το βιβλίο άρεσε γιατί έχει πνεύμα αισιόδοξο, συμφιλιωτικό, εναντίον κάθε μισαλλοδοξίας. Και είμαι ο τελευταίος που θα πει ότι η τελετή δεν ήταν σοβαρή. Μακάρι να γινόταν και λαϊκό πανηγύρι για το βιβλίο».