Βενετία: Η πιο τουριστική πόλη του κόσμου κρύβει έναν θησαυρό - Πάμε στη κουπαστή μιας γόνδολας να τον ανακαλύψουμε;

Τι κάνεις εκεί πάνω τέτοια ώρα; θα μου πεις. Μάλλον το προφανές: θέλεις πάση θυσία να προλάβεις να δεις τη Βενετία «γυμνή» από κόσμο και μέσα στην πρωινή ομίχλη, που την κάνει ακόμη πιο μαγική καθώς το βαπόρι προχωράει αργά στο δίαυλο προς το λιμάνι. Δεν είναι αρκετό;

Oπως και να ’χει, αυτή η πόλη-μουσείο, της αλχημείας, της πέτρας, των καναλιών και του νερού, με τους 500 γονδολιέρηδες και τα εκατοντάδες παλάτια, είναι φτιαγμένη για να σε καθηλώνει πάντα, προκαλώντας επιπλέον και ένα είδος μελαγχολίας για εκείνα που δεν προλαβαίνεις να δεις. Βρέχει, χιονίζει, έχει ομίχλη ή καταγάλανο ουρανό - όλες οι εποχές του χρόνου τής πάνε! Καρναβάλι ή όχι, η Βενετία ζει μονίμως μια ιδιότυπη γιορτή μέσα στο πιο επιτυχημένο σκηνικό θεάτρου που επιχειρήθηκε ποτέ να ανοίξει σε πόλη! Οπου και να βρεθείτε -σε πιάτσες, πιατζάλες, κανάλια, απομονωμένες γειτονιές με θησαυρούς μικρών άγνωστων μουσείων, θεάτρων κ.λπ.-, παντού η ίδια ατμόσφαιρα, που χρωματίζουν με εικόνες άφατου κάλλους οι διάφορες ιστορικές εποχές.

Η Βενετία όμως του ονείρου, εκτός από εορταστικό κλίμα που απολαμβάνει ολοχρονίς, βρίσκεται και σε μια ιδιότυπη ομηρία: την τουριστική υπερπαραγωγή, με 25.000.000... θεατές κάθε χρόνο στα 5,5 τετραγωνικά χλμ. που την αποτελούν -αύξηση 530% από τη δεκαετία του ‘60-, αριθμός εξωπραγματικός ως προς τη διαχείρισή του! Στην ουσία, είναι η μόνη πόλη στον κόσμο που ψάχνει τρόπους να «περιορίσει» τα εκατομμύρια των φίλων της που την πολιορκούν, ενώ εδώ και δεκαετίες υπό διωγμό τελούν και οι ντόπιοι, οι οποίοι την εγκαταλείπουν λόγω του υψηλού κόστους ζωής! Εν ολίγοις, 59.000 Βενετσιάνοι απέμειναν σε σχέση με τους 150.000 το 1965.

Παρ’ όλα αυτά, η μοναδική αυτή πόλη στέκεται ακόμα «περήφανα» στα ξύλινα -από πεύκο- «ποδάρια» της περισσότερο από χίλια χρόνια, στηρίζοντας παλάτια και εκκλησιές με θησαυρούς αιώνων, προκαλώντας ρίγη συγκίνησης στους «αγιάτρευτα» ρομαντικούς εραστές της. Αφήνω την εικόνα των θηρίων της κρουαζιέρας περνώντας απ’ το δίαυλο της Τζιουντέκα, που μοιάζουν σαν να παρασύρουν με τον όγκο τους τα μοναδικά παμπάλαια κτίσματα στις όχθες της.

Η δύναμη της Βενετίας κρύβεται στα νησιά

Και ενώ αυτά συμβαίνουν στο μεγαλύτερο «σαλόνι» της Ευρώπης -όπου μια απλή βόλτα ισοδυναμεί με ώρες σε μουσείο-, στην αντίπερα μεριά της λιμνοθάλασσας, λίγο πιο μακριά, τα πράγματα όχι απλώς είναι καλύτερα, αλλά είναι ο παράδεισος των επισκεπτών της! Μιλάμε για 118 νησάκια, περισσότερο ή λιγότερο γνωστά, με ξεχωριστό ενδιαφέρον, πολλά αξιοθέατα, ατέλειωτες διαδρομές ποδηλάτου κατά μήκος των ακτών τους. Μια διέξοδος προς την άλλη όψη της Βενετίας. Και, κυρίως, τόποι όπου θα δείτε επιτέλους ντόπιους, είδος προς εξαφάνιση τελευταία. Τα νησάκια περιβάλλουν τη Βενετία σκόρπια στο απόλυτο οικοσύστημα της λιμνοθάλασσας, λες και την προστατεύουν. Πολλά από αυτά δεν έχουν πρόσβαση στο κοινό, είναι απλώς μεγάλες καλλιεργήσιμες εκτάσεις ή πρώην μοναστηριακοί χώροι.

Διαβάζοντας την ιστορία, τα περισσότερα έγιναν γνωστά με το πέρασμα των προσκυνητών προς τους Αγίους Τόπους τον 6ο αιώνα -έτσι εξηγούνται τα τόσα μοναστήρια, εγκαταλελειμμένα σήμερα-, αλλά και ως καταφύγιο για τους κατοίκους της κοιλάδας του Βένετο λόγω των αλλεπάλληλων εισβολών, όπως των Ούννων του Αττίλα μετά την πτώση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, που έσπρωξαν τους κατοίκους από τις γύρω περιοχές του Βένετο προς τη λιμνοθάλασσα. Κάπως έτσι κατοικήθηκε και η Βενετία. Αμμώδεις ύφαλοι γύρω από τις ακτές τους τα προστάτευαν απ’ τη μανία της θάλασσας, ενώ συστηματικές προσπάθειες για την αποφυγή των πλημμυρών έγιναν από τον 13ο αιώνα, όταν χτίστηκαν από τοπική πέτρα τα πρώτα θαλάσσια τείχη -τα λεγόμενα μουράτσι-, προφυλάσσοντας από τη διάβρωση την ενδοχώρα.

Πρακτικά, τα νησιά αντιπροσωπεύουν την καλύτερη εναλλακτική πρόταση για κάθε επισκέπτη της Βενετίας που αναζητά λίγη ηρεμία και κυρίως καλό φαγητό, ενώ και τα πολύ καλά καταλύματα δεν είναι σπάνια. Πολλά επίσης τα αξιοθέατα  αλλά και τα εξαιρετικά πράγματα που θα βρείτε: από γεωργικά προϊόντα μέχρι κρύσταλλα Μουράνο. Επί αιώνες, εκατοντάδες τεχνίτες δούλεψαν με μεράκι σε διάφορους τομείς για τις πολύπλευρες ανάγκες και τη φήμη της «γαληνοτάτης». Και φυσικά σήμερα πολλά από αυτά τα νησάκια -κυρίως τα απομονωμένα, όπως το Mazzorbo ή η Proveglia- αποτελούν «πεδίον δόξης λαμπρόν» για επιχειρηματίες και ιδιώτες που προσπαθούν να στήσουν ξενοδοχειακές μονάδες.

Ολα τους απέχουν από τον Αγιο Μάρκο μεταξύ δέκα λεπτών και μισής ώρας. Σε μέρες με καταγάλανο ουρανό, η επίσκεψη σε ένα από αυτά αντιπροσωπεύει την τέλεια αλλαγή από το κοσμοπολίτικο κέντρο. Επίσης, δεν έρχονται κρουαζιερόπλοια. Μόνο βαπορέτι και απλές βάρκες, ψαράδες, μάστορες γυαλιών και καλλιεργητές που διακινούν τα προϊόντα τους στις υπαίθριες ή πλωτές αγορές της πόλης. Πάμε, λοιπόν, σε μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά από αυτά.

St. Giorgio

Στα κοντινά πρώτα μέρη για επίσκεψη από την πλατεία του Αγίου Μάρκου είναι το νησάκι του St. Giorgio, με τον ομώνυμο εξαιρετικό ναό του San Giorgio Maggiore. Πρόκειται για ένα από τα πιο όμορφα κτίσματα του Αντρέα Παλάντιο -απ’ τους μεγαλύτερους αρχιτέκτονες της Ιταλίας-, καθώς έχει κάτι από σκηνικό θεάτρου. Είναι ένα από τα πρώτα «μαγικά» που βλέπετε το πρωί, φθάνοντας με το βαπόρι καθώς προχωράει αργά στο δίαυλο της Τζουντέκα. Αλλά και από το καμπαναριό του, σε ύψος 65 μέτρων, η θέα προς τη Βενετία και τα νησιά της λιμνοθάλασσας είναι εντυπωσιακή.

Giudecca

Ακριβώς από πίσω βρίσκεται το καταπράσινο νησάκι της Giudecca. Γεμάτο παλάτια με κήπους άλλοτε, εγκαταλελειμμένα σήμερα, είναι για τη σύγχρονη Βενετία ένα προάστιο, κυρίως εργατικό (τουλάχιστον στο μισό τμήμα του) - κάτι σαν το Μπρούκλιν για το Μανχάταν. Λένε ότι πήρε το όνομά του από τους Εβραίους -Τζουντέι- τον 13ο αιώνα, ενώ μπορεί και να προήλθε απ’ τους Τζουντικάτι, τους καταδικασμένους από δικαστήρια αριστοκράτες στο νησί. Στην άλλη άκρη της Giudecca θα δείτε πάντως παλιά αρχοντικά που έχουν μετατραπεί σε πασίγνωστα ξενοδοχεία, όπως το πεντάστερο Hotel Cipriani της αλυσίδας Belmond (www.belmond.com) - από τα πλέον προβεβλημένα της Βενετίας, σύμβολο της διεθνούς αγοράς των ξενοδοχείων.

Πάνω στο κανάλι της Giudecca βρίσκεται και ο κατακόκκινος παλιός αλευρόμυλος, το παλιό Μουλίνο Στάκι, κτίσμα του 1895, που κατασκευάστηκε από έναν Ελβετό επιχειρηματία, μισητό για τους ντόπιους. Λένε, μάλιστα, πως τον δολοφόνησε ένας από τους εργάτες του το 1910. Πλην όμως σήμερα στέκει εδώ το πολυτελές Hilton Molino Stucky (www.hilton.com/Venice). Πρόκειται για ολόκληρο συγκρότημα με πάρκο και ένα συγκλονιστικό roof garden με θέα προς όλη τη Βενετία και τη λιμνοθάλασσα.

Η εκκλησία Σαντίσιμο Ρεντεντόρε (Chiesa del Santissimo Redentore), του Σωτήρα δηλαδή, αντιπροσωπεύει το μεγάλο μνημείο της Giudecca και είναι απ’ τα σημαντικότερα αξιοθέατα της Βενετίας. Διά χειρός Παλάντιο και αυτή, κτίστηκε το 1577 ως ένδειξη ευχαριστίας για το τέλος της πανώλους που εξαφάνισε τον μισό πληθυσμό της Βενετίας. Εδώ θα χορτάσετε τη ζωγραφική του Πάολο Βερονέζε, ενώ το βράδυ θα δείτε την εκκλησία εκπληκτικά φωταγωγημένη.

Συμπληρώνοντας το παζλ των εντυπώσεων, πώς να μην πούμε για το εξαιρετικό ξενοδοχείο Bauer Palladio (www.palladiohotelspa.com), ένα κόσμημα για τη Βενετία με σπάνια ομορφιά. Η θέση του, ο κήπος, η πισίνα, η ατμόσφαιρά του είναι μοναδικά, ενώ έχει και δικό του αμπελώνα! Ο πλούσιος, μάλιστα, λαχανόκηπος που διαθέτει εφοδίαζε τη Βενετία έως τις αρχές του 20ού αιώνα.

Στο πολυδύναμο αυτό καταπράσινο νησάκι, με την τόσο σημαντική ξενοδοχειακή υποδομή, υπάρχουν επίσης πολύ καλά εστιατόρια: Το Mistrà di Zucchetta Roberta (53/A Giudecca, T/+39 041 5220743), όπου κοντά στους εργάτες επισκευής παλιών σκαφών θα δοκιμάσετε τοπικούς θαλασσινούς μεζέδες και το ντόπιο κρασί οmbra, ενώ πιο κάτω, το I figli delle stelle (Sestiere Giudecca, Τ/+39 041 5230004, www.ifiglidellestelle.it) είναι μια πραγματική πρόκληση με εξαιρετικά πιάτα Τοσκάνης και βενετσιάνικες λιχουδιές με υλικά από την κοιλάδα του Βένετο.

Torcello

Βρίσκεται βόρεια της λιμνοθάλασσας είναι ιδανικό για ολοήμερη εκδρομή, με πλούσια αξιοθέατα και εξοχή, και με μόλις 20 κατοίκους σήμερα από τους 20.000 κατά το παρελθόν! Είναι το παλαιότερο σημείο που κατοικήθηκε τον 5ο - 6ο αιώνα, όταν οι ντόπιοι των γύρω περιοχών προσέφυγαν εκεί και στα γύρω νησιά για να γλιτώσουν από τις επιδρομές των Ούννων το 452 μ.Χ. Το 639 ιδρύθηκε εδώ ο εκπληκτικός καθεδρικός του Τορτσέλο, η Santa Maria dell’Assunta, όταν ο επίσκοπος του Αλτίνο ηγήθηκε της μαζικής εξόδου των κατοίκων προς τη λιμνοθάλασσα. Αυτή η βασιλική με το ψηλό -ορατό από παντού- κωδωνοστάσιο είναι το παλαιότερο κτίσμα της Βενετίας και στα βυζαντινά χρόνια ήταν για πολύ καιρό απόλυτα εξαρτημένη από την Κωνσταντινούπολη. Για εμάς τους Ελληνες ειδικά αποτελεί από τα πιο ενδιαφέροντα βυζαντινά μνημεία στη Βενετία. Θεωρείται επίσης από τους ωραιότερους ναούς της Ευρώπης, με υπέροχα μωσαϊκά του 12ου και 13ου αιώνα. Πανέμορφη και η διπλανή ακριβώς, βυζαντινή επίσης, εκκλησία της Santa Fosca (11ος-12ος αι.), με την αριστουργηματικά κυκλική κιονοστοιχία της.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο κοντά στο εξαιρετικό Museo Provinciale di Torcello και το Palazzo di Consiglio, στην κεντρική πλατεία του νησιού, συνθέτουν τα υπόλοιπα πολύ σημαντικά αξιοθέατα. Ενώ θα χρειαστεί οπωσδήποτε να βρείτε επιπλέον χρόνο για να επισκεφθείτε και το Locanda Cipriani (www.locandacipriani.com), ένα εξαιρετικό ξενοδοχείο με υπέροχο κήπο και εστιατόριο που άνοιξε από τον θρυλικό Βενετό ξενοδόχο Giuseppe Cipriani το 1940 - η μόνη από τις τόσες επιχειρήσεις του που διοικείται ακόμα από την ίδια την οικογένεια. Στους τοίχους κρέμονται φωτογραφίες από την επίσκεψη της βασίλισσας Ελισάβετ και του Ερνεστ Χέμινγουεϊ, που έγραψε στο Τορτσέλο τμήματα του έργου του «Across the River and Into the Trees». Τα καλοκαιρινά μεσημέρια, είναι από τα πιο ατμοσφαιρικά σημεία της Βενετίας για φαγητό.

Υπάρχει όμως και η Osteria Al Ponte del Diavolo (Fondamenta dei Borgognoni 10/11, Τ/+39 041 730401), με εξαιρετικά θαλασσινά πιάτα σ’ ένα υπέροχο ξενοδοχείο.

Sant Erasmo

Εδώ βρίσκεται ο τροφοδότης κήπος της Βενετίας. Η κύρια γεωργική παραγωγή και προέλευση των προϊόντων που θα δείτε στην αγορά του Rio della Tana. Δεν ξεχνιούνται οι φρέσκες καρδιές αγκινάρας, ξεφλουδισμένες, με τις λεμονόκουπες από πάνω, μέσα στους κουβάδες, αποκαλούμενες και «Violetta di Chioggia». Πολύχρωμες βάρκες με τρανζίστορ σάς καλούν για μια βόλτα στα μικρά κανάλια, απλός κόσμος δεμένος με τη ζωή της λιμνοθάλασσας, μακριά από τη χλιδή και τα φώτα της μεγάλης πόλης, μια καθημερινότητα που γοητεύει κάθε περαστικό. Μια βίλα πέντε αστέρων σε ένα απίστευτο αγρόκτημα είναι, απ’ την άλλη, κάτι που επίσης ενθουσιάζει τους επισκέπτες. Πρόκειται για το ξενοδοχείο-εστιατόριο Οrto di Venezia του Michel Thoulouze, ενός Γάλλου, πρώην παρουσιαστή της τηλεόρασης, που έχει εγκατασταθεί στο νησάκι εδώ και 15 χρόνια, προσφέροντας πολυτελή φιλοξενία συνδυασμένη με εξαιρετικό φαγητό και το μοναδικό κρασί Orto, που παράγει ο αμπελώνας του από αρχαίες ποικιλίες. Ετερο καλό ξενοδοχείο εδώ το Il Lato Azurro, επίσης με πολύ καλό εστιατόριο στην ταράτσα. Στο Sant Erasmo θα φτάσετε με το vaporetto 13 από το σταθμό Fondamente Nove, σε μια διαδρομή 30 λεπτών.

Murano ή Burano;

Είναι από τους κυριότερους προορισμούς της Βενετίας έτσι κι αλλιώς. Θα ήταν κρίμα να φύγετε χωρίς να το δείτε! Το γραφικό Μουράνο περιλαμβάνει πολλά μικρά νησάκια γύρω του, που συνδέονται με γέφυρες-βάρκες και ταβερνάκια. Ιστορικά οφείλει την ανάπτυξη και τη φήμη του στην εκπληκτική υαλουργία του. Το 1291 κλίβανοι και τεχνίτες μεταφέρθηκαν από το κέντρο της Βενετίας στο νησί, ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος της φωτιάς από τα εργαστήρια. Από τότε, το Μουράνο έγινε κέντρο υαλουργίας με πάνω από 30.000 κατοίκους. Είχε μάλιστα και ανεξάρτητη κυβέρνηση, καθώς τον 15ο και τον 16ο αιώνα ήταν το κέντρο της υαλουργίας στην Ευρώπη. Λέγεται ότι όσοι εγκατέλειπαν το νησί για να βρουν δουλειά αλλού τιμωρούνταν ακόμη και με θάνατο. Μια επίσκεψη στο Μουσείο Υαλουργίας, το περίφημο Museo del Vetro στο Παλάτσο Τζουστινιάνι, είναι διαφωτιστική. Αλλά και σε πολλά εργαστήρια σήμερα θα δείτε ένα σωρό έργα από φυσητό γυαλί και τους τεχνίτες σε ώρα δουλειάς.

Το Μπουράνο, απ’ την άλλη, είναι το πιο γραφικό από όλα τα νησάκια της λιμνοθάλασσας, με χρωματιστά σπίτια - κορυφαία θέματα ζωγραφικής. Πρόκειται για ένα ψαροχώρι με πολύ τοπική ατμόσφαιρα, φανταστικά ταβερνάκια στις πιάτσες γύρω από κεφαλόβρυσα και... όλα τα είδη δαντέλας. Εδώ είστε πραγματικά στον παράδεισο της δαντέλας. Μια επίσκεψη στη Scuola Merletti, με γνήσια κομμάτια ανεκτίμητης τέχνης, θα σας πείσει. Ακόμα μπορείτε να δείτε τις ντόπιες να δουλεύουν στο βελονάκι, μία από τις παλαιότερες τέχνες της Βενετίας, περιζήτητη τον 16ο αιώνα στην Ευρώπη. Το Μουσείο της Δαντέλας, Museo del Merletto, είναι επίσης εξαιρετικό.

Mazzorbo

Ετούτο το νησάκι, κατάφυτο και γεμάτο από πορτοκαλεώνες, βρίσκεται ακριβώς δίπλα και αποτελεί τον απόλυτο γκουρμέ προορισμό της Βενετίας λόγω του απίθανου Venissa (Fondamenta di Santa Caterina, Τ/+39 041 5272281). Πρόκειται για ένα πολιτελές ξενοδοχείο-εστιατόριο, κρυμμένο μέσα σε ένα κατάφυτο αγρόκτημα, περιτριγυρισμένο από τείχος του 16ου αιώνα, με αμπελώνα, οινοποιείο, αγριοτριανταφυλλιές και όλα τα καλά της φύσης στο... πιάτο σας. Εξαιρετικά θαλασσινά, όπως και τα τυριά - απαραίτητη η κράτηση [Vaporetto Laguna Nord (LN) από τη Fondamente Nove, διάρκεια διαδρομής: 40 λεπτά].

Lido

Το αφήσαμε σχεδόν για το τέλος, αν και θα του άξιζε να είναι πρώτο και καλύτερο. Αλλά είναι πασίγνωστο, με δεδομένη την εκ των προτέρων επίσκεψή σας εκεί. Τα συνδυάζει όλα στον υπερθετικό: κοσμοπολίτικο νησί το καλοκαίρι και σινε-φεστιβαλικό τον Αύγουστο, με άφθονο γκλάμουρ και υψηλούς φιλοξενουμένους. Ξενοδοχειακός παράδεισος με εξαιρετικές παραλίες, ρηχές, αμμώδεις, οργανωμένες. Ο,τι πρέπει για οικογενειακές διακοπές, πολύ κοντά στην πόλη της Βενετίας. Από αυτά που μας έκαναν εντύπωση: το μακρύ μονοπάτι προς το φυσικό πάρκο Alberoni, με τους αμμόλοφους κατά μήκος της πανέμορφης παραλίας - must με ποδήλατο. Επίσης, μια διαδρομή προς το μικρό, γραφικό χωριουδάκι Malamocco, με τα πολύ όμορφα εναπομείναντα ανάκτορα γοτθικού τύπου σε παστέλ αποχρώσεις, κατασκευασμένα από τους Βενετούς δόγηδες όταν αυτοί εγκατέστησαν εδώ, στο κέντρο του νησιού, την πρωτεύουσα (8ος αι.).

Στο εμπορικό κέντρο Al Mercà θα βρείτε εξαιρετικά προϊόντα για φαγητό, ενώ στο παλιομοδίτικο εστιατόριο La Favorita (via Francesco Duodo 33, T/+39 041 5261626) θα «καταθέσετε τα όπλα». Τόσο ωραία είναι!

Εκτός από το αρ νουβό πασίγνωστο ξενοδοχείο Hotel des Βains, όπου γυρίστηκε ο «Θάνατος στη Βενετία» του Thomas Mann, υπάρχει και το επίσης διάσημο Hotel Excelsior σε ένα από τα πιο όμορφα σημεία της Βενετίας, που ύστερα από εκτεταμένες εργασίες συντήρησης είναι έτοιμο να υποδεχθεί τους απανταχού θαμώνες. Γενικώς, δίνεται μάχη με το χρόνο για να διατηρηθεί το υπέροχο παραδοσιακό περιβάλλον της λιμνοθάλασσας της Βενετίας.

San Servolo

Tο νησί των τεχνών, πολύ κοντά στο Λίντο. Εδώ βρίσκεται το Ευρωπαϊκό Κέντρο Εκπαίδευσης Tεχνιτών για τη διατήρηση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Βενετίας. Λίγο δύσκολο να πάτε χωρίς άδεια, αφού επιτρέπεται μόνο σε τεχνίτες και φοιτητές. Μπορείτε όμως να βρείτε τρόπο -ειδικά το καλοκαίρι- από το Λίντο...

San Lazzaro degli Armeni

Ενα καταπράσινο νησί-μοναστήρι όπου θα φθάσετε με το βαπορέτο Νο 20 από το σταθμό Riva degli Schiavoni. Το ομώνυμο μοναστήρι των Αρμενίων με το εκπληκτικό περιστύλιο έχει κάνει διάσημο το νησί, ενώ στο μουσείο του μοναστηριού βρίσκεται μια αιγυπτιακή σαρκοφάγος, η οποία περιέχει μία από τις καλύτερα διατηρημένες μούμιες στον κόσμο.

Pellestrina

Γραφικότατος τόπος -αλλά και μεγάλο ποδηλατικό μονοπάτι- με χρωματιστά σπίτια και ένα χωριουδάκι στο κέντρο του, που δεν πρέπει να χάσετε. Εδώ θα δείτε τις Signoras, τις γυναίκες δηλαδή, να κεντάνε στα κεφαλόσκαλα των σπιτιών τους. Λένε μάλιστα πως από εδώ ξεκίνησε η παράδοση αυτή και μετά εγκαταστάθηκε ως τέχνη στο Μπουράνο, όταν οι ντόπιες περίμεναν ώρες ατέλειωτες τους άντρες τους να γυρίσουν από τη θάλασσα. Το νησάκι είναι γνωστό για τις μοναδικές παραλίες του, καθόλου κοσμικές, αντίθετα με εκείνες του Λίντο. Εδώ θα βρείτε ένα συμπαθέστατο μικρό ξενοδοχείο, το Da Celeste , με το ομώνυμο εξαιρετικό εστιατόριο, από τους καλύτερους  προορισμούς για ψάρι και θαλασσινά. Ολο αυτό δεν είναι διόλου περίεργο αν σκεφτεί κανείς ότι οι 2.700 κάτοικοι του νησιού ασχολούνται με το ψάρεμα. Στην εκπληκτική βεράντα του θα έχετε υπέροχη θέα προς τη λιμνοθάλασσα, απ’ όπου δεν θα ξεκολλήσετε εύκολα! Θα πάτε με το βαπορέτο (1, 2, 52 LN) από την πλατεία του Αγίου Μάρκου. Διάρκεια διαδρομής: 12 λεπτά.

Ανακαλυψτε το Cannaregio

Πριν φύγετε για τη λιμνοθάλασσα, πολύ κοντά στο κέντρο, αξίζει να επισκεφθείτε την περιοχή Cannaregio. Είναι ίσως η πιο γραφική γειτονιά της Βενετίας, λιγότερο τουριστική, αν και σε απόσταση αναπνοής από την πλατεία του Αγίου Μάρκου, με υπέροχους στενούς δρόμους και μικρά κανάλια. Στα στενά του βρίσκονται ετοιμόρροπα ή πιο φροντισμένα αρχοντικά όπου έζησαν και μεγαλούργησαν «γίγαντες» της ιταλικής τέχνης, όπως ο Τιντορέτο και ο Βερονέζε. Σοκάκια και μικρά κανάλια όπου λιάζονται μπουγάδες και από κάτω παίζουν τα παιδιά.

Περιπλανηθείτε με την ησυχία σας. Φθάνοντας στην παμπάλαια γειτονιά κατά μήκος του καναλιού της Fondamenta dei Mori, ανάμεσα σε παλιές αποθήκες, παντοπωλεία, μπαρ και τρατορίες, θα βρεθείτε στο σπίτι-εργαστήριο του Τιντορέτο, όπου έζησε και πέθανε το 1594 ο μεγάλος δάσκαλος της ευρωπαϊκής τέχνης του τέλους της Αναγέννησης. Οπως θα δείτε, απέξω δεν έχει πειραχτεί σχεδόν τίποτα, όπως συνηθίζεται σε πολλά σημεία όπου υπάρχουν ανάλογα κτίρια. Μόνο μέσα έχει επισκευαστεί.

Εκεί κοντά, στη Sacca Della Misericordia, σ’ ένα σημείο όπου το κανάλι σχηματίζει μια μικρή λίμνη, Βενετοί κωπηλάτες εξασκούνται στα ήρεμα νερά. Στη Rio de San Marcolo, πάλι, θα δείτε το παμπάλαιο εργαστήρι κατασκευής παραδοσιακών σκαφών της λιμνοθάλασσας. Παλιά κομμάτια, ξύλα, απομεινάρια από γόνδολες κατασκευασμένες πριν από το 1920. Θα μάθετε για την κατασκευή της γόνδολας, την ιστορία της, όπως και το λόγο για τον οποίο αποφασίστηκε να επικρατήσει το μαύρο χρώμα σε αυτές από τους δόγηδες! Η περιοχή στεγάζει και συνεταιρισμό με περίπου 300 μαστόρους - προσηλωμένους από το 1922 στην τήρηση αυτής της παράδοσης. Τι πιο χαρακτηριστικό! Θα τους δείτε επί το έργον!

Φυσικά, στο Cannaregio το σημαντικότερο αξιοθέατο είναι η περίφημη Scuola Grande della Misericordia, από το 1498, πάνω στο ομώνυμο κεντρικό κανάλι. Είναι από τα πλέον σημαντικά μοναστηριακά ιδρύματα της Βενετίας. Ανοίγει πάλι τον Ιούλιο ως πολιτιστικό κέντρο, ύστερα από μια τιτάνια προσπάθεια ανακατασκευής που κόστισε πάνω από 9 εκατ. ευρώ. Η δε εκκλησία του San Sebastiano, που θεωρείται «ο ναός» της ζωγραφικής του Πάολο Βερονέζε, θα σας ενθουσιάσει πραγματικά.

Πηγή: Καθημερινή