4 βραβευμένοι σεφ, μας ξεναγούν σε όλη την Μεσόγειο με γεύσεις & μυστικά που θα σας ενθουσιάσουν !

Ρεπορτάζ της Χρυσούλας Κυριακοπούλου στο Αthinorama.gr

Μιχάλης Νουρλόγλου: Λεωνίδιο, ο σίγουρος τόπος

«Οι καλοκαιρινές διακοπές έχουν γίνει σπάνιες πια για μένα», παραδέχεται ο βραβευμένος με Χρυσό Σκούφο σεφ του «Abovo». «Κάθε καλοκαίρι, όμως, έστω και για ένα διήμερο, επισκέπτομαι το Λεωνίδιο Αρκαδίας. Ένα μέρος που αγαπώ πολύ και είναι συνδεδεμένο με τα ξέγνοιαστα παιδικά μου χρόνια. Βρίσκεται 210 χλμ. από την Αθήνα, στη νοτιοανατολική Αρκαδία. 

Το Λεωνίδιο, ο “σίγουρος τόπος” κατά τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και ο “Διονύσου κήπος” κατά τον Παυσανία, αποτελεί για μένα την πιο... ασφαλή λύση καλοκαιρινών διακοπών για πολλούς λόγους. Απέχει 4 χιλιόμετρα από τη θάλασσα, στην άκρη μιας εύφορης πεδιάδας με εσπεριδοειδή, ελαιόδεντρα και περιβόλια με τις γνωστές τσακώνικες μελιτζάνες. Δια­τηρεί ακόμη και σήμερα τη γραφική τοπική αρχιτεκτονική, ενώ ο εντυπωσιακός «κόκκινος βράχος» δεσπόζει επιβλητικός πάνω από την πόλη. 

Στην Πλάκα, στο λιμάνι του Λεωνιδίου, στο εστιατόριο «Τα Δελφινάκια» βρίσκω εγγυημένα φρέσκο ψάρι, πεντανόστιμη μελιτζανοσαλάτα και άλλες τοπικές λιχουδιές. Στην κορυφή του Πάρνωνα, και συγκεκριμένα στον Κοσμά, απολαμβάνω ντόπια κρέατα και γλυκά φτιαγμένα με αγνά υλικά (γλυκό μελιτζανάκι, καρυδόπιτα, γαλακτομπούρεκο ).

Άφησα για το τέλος μια πρόσκληση-πρόκληση για όποιον επισκεφθεί το Λεωνίδιο... Νότια της πόλης, πάνω σε κατάφυτο ύψωμα, είναι το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία. Πάρτε δυνάμεις, καλά παπούτσια και ανεβείτε το ήπιας δυσκολίας μονοπάτι. Η θέα σίγουρα θα σας αποζημιώσει!» 

Ολιβιέ Καμπανά: Φάβα ή Μπουγιαμπέσα;

«Μασσαλία, Κυκλάδες, κατά προτίμηση Μύκονος και Σαντορίνη, είναι τα καλοκαίρια της καρδιάς μου», μας λέει ο βραβευμένος με Χρυσό Σκούφο σεφ και δημιουργός του «F+W». Στη Μασσαλία με πάει κάθε φορά το πάθος μου για την αγαπημένη μου ομάδα, την Ολιμπίκ Μαρσέιγ. Εντάξει, μετά έρχεται και το φαγητό... Είμαι μεγάλος λάτρης του παστίς και της ιδιαίτερης old school μπουγιαμπέσας της Μασσαλίας που δεν γίνεται με ντομάτα αλλά με θαλασσινό νερό! 

Στην Ελλάδα, το μαγικό τοπίο των Κυκλάδων με κάνει να θέλω να επιστρέφω κάθε καλοκαίρι. Σε αυτό συμβάλλουν και τα πολλά φρέσκα υλικά. Ειδικά στη Μύκονο και στη Σαντορίνη, υπάρχει ένα πλούσιο καλάθι από ντόπια υλικά, που εκτοξεύουν τη φαντασία και τη δημιουργικότητα των σεφ.

Τι να πρωτοσκεφτείς; Τη φάβα, την κοπανιστή, το ντοματάκι, τα ψάρια... Την πρώτη φορά που ήρθα από τη Γαλλία στην Ελλάδα και βρέθηκα στις Κυκλάδες δοκίμασα –δεν θα το ξεχάσω– φρέσκα ψάρια που ψήνονται και σερβίρονται ολόκληρα. Είναι τόσο γευστικά! 

Πάντα πηγαίνω στο “Nammos” και στην “Kuzina” στη Μύκονο και στον all time classic “Κουκούμαβλο” στη Σαντορίνη για να τ’ απολαύσω μόνο με λίγο λεμονάκι. Γνήσια, καθαρά και αγνά αρώματα Αιγαίου. Ένα πιάτο που έχω εμπνευστεί από όλα τα προηγούμενα, είναι το χριστόψαρο, το όποιο συνοδεύεται από ζωμό μπουγιαμπέσας με φρέσκες γαρίδες από το Αιγαίο και αλμυρίκια. Γεύσεις και υλικά, που παντρεύουν το μεσογειακό με το διεθνή χαρακτήρα και έχουν μνήμες από τα ταξίδια μου».

Ρενάτο Μεκόλι: Στη Μύκονο με λάφυρο την κοπανιστή

«Αγαπημένος μου προορισμός για το καλοκαίρι είναι η Μύκονος, γιατί τα συνδυάζει όλα. Διασκέδαση, χαλάρωση και υπέροχες παραλίες», δηλώνει χωρίς δισταγμό ο δημιουργικός σεφ του «Βασίλαινα» που τιμάται σταθερά με Βραβείο Ελληνικής Κουζίνας. «Έξτρα πόντους, φυσικά, της δίνει η γαστρονομία, που τα τελευταία χρόνια έχει ανέβει πάρα πολύ και αποτελεί δυνατό χαρτί για το νησί. 

Όταν είμαι στην Μύκονο, πάω χωρίς δεύτερη σκέψη να δοκιμάσω τα πιάτα του Αθηναγόρα Κωστάκου στο “Bill & Coo”.  Εκτιμώ παρά πολύ τη δουλειά του: τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζει τα πιάτα και τις δεμένες γεύσεις του. Συνήθως, δεν μπορώ να διαλέξω κάτι που μου αρέσει περισσότερο, γιατί το ένα πιάτο είναι καλύτερο από το άλλο. Ειδικά φέτος, που στην ομάδα έχει προστεθεί και η Άντζελα ως υπεύθυνη για τα γλυκά, είμαι σίγουρος ότι θα σκίσουν!

Κάθε φορά που γυρνάω στην Αθήνα, φέρνω μαζί μου μεγάλες ποσότητες κοπανιστής. Είναι απίστευτη, έτσι όπως τη θέλω, και ομολογώ ότι την τρώω λίγη λίγη για να μην μου τελειώσει γρήγορα. Αυτό το καλοκαίρι στον “Βασίλαινα” σκέφτομαι να κάνω ένα παγωτό από κοπανιστή, που θα συνοδεύσει ένα καινούργιο πιάτο μου με μαριναρισμένες σαρδέλες, αλμυρίκια και αλλά πολλά».

Γιάννης Κιόρογλου: Λάδι Μάνης και τόνος Κορσικής

Ο Έλληνας που κατέκτησε τις Κάνες ως executive chef στο διάσημο «La Guerite», στέκι του Αλβέρτου του Μονακό και του Στίβεν Σπίλμπεργκ και υπό την επιμέλειά του το σαντορινιό «Mylos» κέρδισε φέτος Βραβείο Ελληνικής Κουζίνας, Αν και ταξιδεύει συχνά, δεν ξεχνάει, όπως μας λέει, την Ελλάδα και τους απίθανους προορισμούς της. 

«Η Σαντορίνη αποτελεί για μένα καινούργια συγκλονιστική ανακάλυψη. Πέρα από τη συγκλονιστική θέα, το ντοματάκι, η φάβα και το κρασί αποτελούν μοναδικούς πρεσβευτές του νησιού σε όλο τον κόσμο. Στις συνταγές μου αξιοποιώ αυτά τα προϊόντα, παίρνοντας ιδέες για καινούργια πιάτα. Όσο για τα εστιατόρια της Σαντορίνης, σε κάθε στενό κρύβεται από ένα γαστρονομικό διαμάντι. Κάθε φορά που βρίσκομαι στο νησί απολαμβάνω το κυριακάτικο τραπέζι της κυρίας Σοφίας, της μητέρας του ιδιοκτήτη του “Mylos”, με τη μαεστρία στις παραδοσιακές γεύσεις. 

Πολλές φορές επιλέγω την Πελοπόννησο και συγκεκριμένα τη Λακωνική Μάνη. Αποτελεί για μένα όνειρο να μπορέσω σε κάποια φάση της ζωής μου να μείνω εκεί. Αναπόσπαστο κομμάτι της περιοχής είναι το εξαιρετικό ελαιόλαδο, το οποίο ζωντανεύει πολλές τοπικές συνταγές. Μερικές από αυτές δοκιμάζω συνήθως στο μαγευτικό ταβερνάκι της κυρίας Παναγιώτας, στην παραλία Αλύπα. Η απλότητα και η νοστιμιά των συνταγών της με συγκινούν. Πάντα ευχαριστιέμαι το ολόφρεσκο ψάρι και τη φιλοξενία.

Αλλάζουμε καλοκαιρινή στάση και βρισκόμαστε στο Σαν Σεμπαστιάν, στην Ισπανία. Αφού κάνουμε μια βόλτα στην πανέμορφη παλιά πόλη, οπωσδήποτε έχουμε κλείσει τραπέζι στο ξακουστό εστιατόριο του Martin Berasategui, του μεγάλου Βάσκου σεφ. Δεν αντιστέκομαι, όμως, και στο signature πιάτο της πόλης, το kokotxas, μπακαλιάρο με σάλτσα από ελαιόλαδο, τσίλι και μαϊντανό. Tόσο απλό, αλλά γεμάτο αρώματα. 

Και στην Κορσική πηγαίνω πολύ συχνά, στον φίλο μου Damien στο Σεν Φλοράν, που έχει ιχθυοπωλείο και εστιατόριο. Η ημερήσια ψαριά του μπαίνει απευθείας στο πιάτο. Από έναν εξαιρετικό τόνο που έφαγα εκεί εμπνεύστηκα τη δίκη μου συνταγή σαλάτας Nicoise, ελαφρώς μαγειρεμένη σε λάδι και θυμάρι».