3 νέοι απαντούν στο Guardian γιατί ψήφισαν «Όχι» στο δημοψήφισμα

Τα τρία νέα παιδιά έστειλαν επιστολή στο Guardian εξηγώντας τους λόγους της επιλογής τους.

Γιώργος Φλαμούρης, 20 ετών, Σέρρες

Ψήφισα «Όχι» γιατί πιστεύω ότι με το να έχουμε το δικό μας νόμισμα θα μπορέσουμε να κάνουμε μια καλύτερη και πιο αποτελεσματική διαχείριση για την οικονομία μας. Ας πάρουμε για παράδειγμα την Ιρλανδία. Είπαν όχι στο ΔΝΤ, και τώρα μετά από πέντε χρόνια, είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομία στην Ευρώπη.

Υπήρξαν αυτοκτονίες εξαιτίας της άσχημης κατάστασης που επικρατούσε. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις μας υποσχέθηκαν πως δεν θα έπαιρναν μέτρα λιτότητας. Αλλά από τότε πέρασαν δύο μνημόνια και μας οδήγησαν στο χειρότερο, ευνοώντας τους πλούσιους και όσους έχουν συμφέροντα εναντίον της μεσαίας τάξης.

Πέρυσι, πέρασα σε ένα πανεπιστήμιο σε μια κοντινή πόλη. Εκείνη τη στιγμή, μόνο ο πατέρας μου είχε δουλειά. Η οικογένειά μου δεν μπορούσε να αντέξει οικονομικά να πάω να σπουδάσω εκεί, έτσι έμεινα στην πόλη μου. Η οικονομική κατάσταση δεν περιορίζεται μόνο το δικό μου μέλλον αλλά και πολλών άλλων παιδιών. Θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερες δυνατότητες για ένα μέλλον ευημερίας και αλλού, όχι στη δική μου πόλη.

Τώρα, οι δύο γονείς μου εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα, χωρίς να γνωρίζουν αν αύριο θα εξακολουθούν να έχουν δουλειά. Μπορούμε να αντέξουν οικονομικά μόνο τα βασικά: τροφή και νερό. Κάθε μήνα αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα, και θα πρέπει να παίρνουν χρήματα από το υστέρημά μας για να τα δώσουν σε λογαριασμούς και δάνεια.

Ακόμα κι αν δεν είχα ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ, πιστεύω ότι ήταν η καλύτερη κυβέρνηση στη σύγχρονη ιστορία. Μπορεί να μην υπάρξει συμφωνία ακόμη, αλλά ψηφίζοντας «Όχι» θα απαλλαγούμε από περισσότερα μέτρα λιτότητας, ενώ περισσότερη ανακούφιση θα έρθει στα ελληνικά σπίτια.

Προσωπικά, σχεδιάζω να εγκαταλείψω τη χώρα κάποια στιγμή, αφού έχω τελειώσει το σχολείο. Αλλά αυτό μπορώ να το κάνω μόνο και μόνο επειδή έχω το προνόμιο της αυστραλιανής υπηκοότητας. Σε καμία περίπτωση δεν συνιστώ στους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τη χώρα. Πρέπει να ενωθούμε όλοι και να είμαστε δυνατοί μαζί.

Γεωργία Αναστασιάδου, 30 ετών, Αθήνα

Ψήφισα «Όχι» γιατί όλα τα προηγούμενα χρόνια τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν έχει βελτιωθεί. Στην πραγματικότητα, έγινε μόνο το αντίθετο. Ήταν ένας αγώνας χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

Οι ψηφοφόροι του «Ναι» είναι ως επί το πλείστον άνθρωποι που πλούτισαν κατά τα προηγούμενα χρόνια από τις πρώην κυβερνήσεις. Οι άνθρωποι που κατέχουν ή εργάζονται σε εθνικές επιχειρήσεις και σε εκείνους που πραγματικά φοβούνται και επηρεάζονται από την προπαγάνδα των μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Είμαι 30 ετών, έχω πτυχίο πανεπιστημίου με μάστερ και τώρα είμαι άνεργη. Ακόμα ζω με τους γονείς μου και το μέλλον μου είναι αβέβαιο. Την περασμένη εβδομάδα η σύμβαση εργασίας μου έληξε. Ήταν μόνο για 8 μήνες και περίμενα για πάνω από δύο ώρες για να πάρω την κάρτα ανεργίας μου. Τα μέσα ενημέρωσης δεν δείχνουν τέτοιες ιστορίες.

Μπορείτε να αισθανθείτε το άγχος και την αγωνία ανθρώπων που αναρωτιούνται τι γίνεται στη συνέχεια. Αν το αποτέλεσμα είναι «Ναι», το καλύτερο σενάριο είναι ότι τα πάντα παραμείνουν ίδια. Στη χειρότερη περίπτωση θα έρθουν πιο αυστηρά μέτρα και τιμωρία επειδή τολμήσαμε να ζητήσουμε αλλαγές.

Ναταλία Αργυροπούλου, 22 ετών, Πάτρα

Ψήφισα «Όχι» γιατί φαίνεται να είναι η πιο λογική επιλογή, τόσο επί της αρχής όσο και επί της πράξης.

Κατάγομαι από μια οικογένεια μεσαίας τάξης με πέντε μέλη. Η κρίση είναι παρούσα στην καθημερινή μου ζωή, στη ζωή των περισσότερων ανθρώπων. Το μηνιαίο εισόδημα των γονιών μου έχει μειωθεί, ακόμη και αν η μαμά μου προσπαθεί σκληρά για να μας πείσει ότι μπορούμε να ζήσουμε από τώρα και στο εξής, όπως πριν.

Η εκπαίδευσή μου υποφέρει. Ξέρω ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα περισσότερο από ένα πτυχίο σε αυτή τη χώρα. Ένα πτυχίο που είναι δύσκολα αναγνωρίζεται από Πανεπιστήμια εκτός της Ελλάδα. Είμαι απερίγραπτα χαρούμενη γι αυτό που σπουδάζω, αλλά απογοητευμένη από τις ευκαιρίες που προσφέρονται.

Επέλεξα να ψηφίσω «Όχι», όχι μόνο για τη χώρα μου, αλλά για την Ευρώπη. Η κατάσταση αυτή προκλήθηκε από τους μηχανισμούς διοίκησης στην ήπειρο, οι οποίοι ευνοούν τα οικονομικά και όχι τους ανθρώπους. Κανείς δεν μπορεί να αντέξει αυτές τις πρακτικές.

Δεν είμαι υποστηρικτής του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο πιστεύω σε παρόμοιες ιδέες. Νομίζω ότι αυτή η κυβέρνηση προσπαθεί σκληρά και αντιστέκεται. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, διότι δεν έχει συμβεί ποτέ πριν με οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση. Μετά από πολλά χρόνια υπάρχει ελπίδα στον ορίζοντα.